**
recensie The Book Thief
Het boek is beter
door Wouter Spillebeen
The Book Thief is de verfilming van het gelijknamige boek van Australisch auteur Markus Zusak. Michael Petroni schreef het script dat door Brian Perceval in beeld wordt gebracht.
Terwijl de nazi’s in het fictieve Duitse dorp Molching systematisch Joden en politieke tegenstanders opsporen en uitroeien, wordt de tienjarige dochter van een communiste geadopteerd door pleziermaker Hans Hubermann en zijn strenge vrouw Rosa (Geoffrey Rush en Emily Watson). Liesel (Sophie Nélisse) maakt snel kennis met buurjongen Rudy Steiner (Nico Liersch), die opkijkt naar de zwarte sprinter Jesse Owens. Liesel is analfabeet, maar zeer geïnteresseerd in boeken.
Ze heeft The Grave Digger’s Handbook, dat ze samen met Hans leert lezen. De vrouw van een hooggeplaatste nazi ziet haar een boek van een brandstapel stelen en besluit het pientere meisje in haar bibliotheek te laten. Intussen zoekt de Joodse Max Vandenburg (Ben Schnetzer) bij de Hubermanns een schuilplaats. Hans en Rosa doen er alles aan om de jongeman te helpen en Liesel vindt in hem een goede vriend.
Lofzang
The Book Thief is geschreven door Markus Zusak, wiens ouders in de jaren ’50 van Duitsland naar Australië migreerden. Hij is veel te jong om de oorlog te hebben meegemaakt, maar vertelt een aangrijpend verhaal alsof hij er zelf bij was. Een lofzang voor gewone mensen die hun eigen toekomst opofferen om een onschuldige te helpen. Het boek focust meer op de verschillende boeken die Liesel leest en de symboliek die ze bevatten, terwijl de film vooral de relatie tussen Liesel, de Hubermanns en Max belicht.
Het jonge meisje met de zachte blonde krullen dat gek is op boeken, het weeskinderenthema, het speelse, kinderlijke karakter, de setting van de jaren ’30 en de visuele stijl doen denken aan Martin Scorsese’s Hugo (2011). The Book Thief is echter minder fantasierijk maar realistischer.
Duits Engels
In tegenstelling tot Perceval, rustte Scorsese niet ieder personage uit met een zwaar accent. De Duitsers in The Book Thief spreken op onverklaarbare wijze allemaal vloeiend Engels met een gruwelijke tongval, op een enkele ‘und’ en ‘nein’ na. Vooral het accent van de twaalfjarige Frans-Canadese Sophie Nélisse die wel een bewonderenswaardige prestatie neerzet, is soms om van ineen te krimpen. De agressieve speeches van Duitse officieren zijn in hun originele taal gebleven en zijn om die reden veel verdraagbaarder dan de geforceerde dialogen in het Engels.
De Dood, die de rol van verteller op zich neemt, is niet op zijn plaats. In het boek bezorgt hij een donkerdere en meer onheilspellende toon, maar zijn Oxford-Engels contrasteert zo hard met de dialogen in de film dat het bijna lachwekkend wordt. Naar het einde van de film toe voegt zijn stem de nodige zwaarte toe, maar het onheil is dan al geschied.
De soundtrack van legendarische filmcomponist John Williams (die onder andere Star Wars en Harry Potter onder handen nam) onderstreept zoals steeds perfect de dramatische momenten, maar zelfs dat kan The Book Thief niet van de middelmatigheid redden.
22 maart 2014