City of Violence

***

recensie  City of Violence

Geen land voor watjes

door Alfred Bos 

Orlando Bloom schittert in een harde actiethriller die speelt in Kaapstad. De multiculturele cocktail van Zuid-Afrika bruist, maar niet van het leven.  

Goed idee van de Franse thrillerauteur Caryl Férey om zijn roman Zulu uit 2008 te situeren in Zuid-Afrika. Het land van de vervlogen ‘rainbow nation’ droom is een hogedrukpan van culturele, sociale en economische tegenstellingen, een proeftuin voor de eenentwintigste eeuw als het ware. Roofmoord en verkrachting zijn er dagelijkse routine, vaak zijn de daders gedrogeerd. In die poel van ontaarding klotst tik  rond, een extreem krachtige speed-variant met hallucinogene bijwerkingen. 

Recensie City of Violence

Een gemodificeerde versie van tik is de motor achter de plot van Zulu, of City of Violence, zoals de verfilming in deze Frans-Zuidafrikaanse coproductie heet. Met Orlando Bloom als de morsige rauwdouw-rechercheur Brian Epkeen en Forest Whitaker in de rol van Ali Sokhela, een Zulu-commissaris met een geheim, zijn de hoofdrollen sterk bezet. Ze rennen en racen door het zonovergoten Kaapstad, van de beveiligde villa’s in de heuvels naar de shanty towns nabij het strand. Er verdwijnen zwarte kinderen en de politie haalt haar schouders op. Dan wordt een blanke studente gruwelijk vermoord.  

Exotisch in cultuur en geweld
Zuid-Afrika telt elf officiële talen en drie daarvan zijn te horen in City of Violence: Engels, Afrikaans en Zulu. Niet alleen die culturele verscheidenheid en de drugs zijn exotisch, dat is ook het geweld. Kaapstad is geen plek voor theedrinkende dienders, het geweld hangt als een donderwolk in de lucht en manifesteert zich onverwacht, explosief en snoeihard. Wie zijn wenkbrauwen fronst bij de confronterende proloog, kan beter een oude aflevering van Inspector Morse uit de kast trekken.

City of Violence is de eerste film van de Franse regisseur en scenarist Jérôme Salle die de Nederlandse bioscoop haalt. Hij maakte eerder twee speelfilms rond de in Frankrijk populaire stripheld Largo Winch, maar die verdienstelijke actiethrillers kwamen hier niet verder dan een dvd-release. Met steracteurs als Bloom (onherkenbaar goed, zijn beste rol tot nu toe) en Whitaker op de titelrol heeft City of Violence internationale allure en beleefde zijn première tijdens het Cannes Film Festival van vorig jaar.  

Recensie City of Violence

Merkwaardige finale
De eerste akte is ijzersterk en culmineert in een bloedstollende scène op het Muizenbergstrand van Kaapstad, waarbij het beslissende detail al in de opening, een klein half uur daarvoor, is opgezet. Het is tekenend voor de kwaliteit van het script en de kundigheid van de regisseur dat vaart en subtiliteit elkaar niet in de weg zitten. Tot ver in de derde akte lijkt City of Violence de verrassingsthriller van 2014 te zijn, maar de merkwaardige finale – een wraakwestern? – trekt de film uit het lood en dat kost een ster.  

Met zijn couleur locale, sterke protagonisten en vlotte verteltrant steekt de film positief af tegen de generieke thrillers van Amerikaanse of Scandinavische snit. En voor wie bekend is met de hiphop van Die Antwoord, de fotografie van Roger Ballen of de romans van Lauren Beukes is City of Violence verplichte kost: visuele flessenpost uit een land waar de cyberpunk clash van hightech en low life werkelijkheid is geworden.

 

10 juni 2014

 

 

MEER RECENSIES