recensie De Superheld
Held op sokken
Bij vlagen lijkt De Superheld een kinderversie van Kick-Ass. Modulf, elf jaar oud, heeft zich voorgenomen een superheld te zijn. Hij is het doelwit van de pestkoppen Frank en Jurgen, waardoor hij fungeert hij als schild voor zijn klasgenoten. En iedereen vindt dat wel best, totdat hij een nieuw buurmeisje krijgt, Lise. Zij pikt niet langer dat Modulf systematisch gepest wordt en leert hem voor zichzelf op te komen, middels aikido.
De film richt zich direct op de doelgroep tieners, want gepest worden is hier helaas vaak dagelijkse realiteit. Gaandeweg wordt de psychologie achter het pesten goed uitgewerkt. Wanneer de film dieper ingaat op de pestkoppen zelf, leren we ook wat hen beweegt zich zo naar en rot te gedragen. Zoals altijd is er een troostende figuur in de omgeving, zodat Modulf zichzelf, ondanks alle ontberingen, staande kan houden. Zijn moeder kent een eindeloze betrokkenheid bij hem en Lise vindt Modulf daadwerkelijk een held.
Marvel
Modulf laat zich inspireren door helden als Superman en Batman. Of eigenlijk, zo valt te lezen in een interview, hebben deze films de regisseur ertoe gezet zelf films te gaan maken. Op een luchtige manier zijn enkele Marvel-features in de film gevoegd, met name in de voor- en aftiteling. Ook heeft de regisseur eenzelfde kleurenpalet toegepast als Marvel gebruikt. De film kent heroïsche muziek, die de film op momenten lekker opzweept.
Kinderfilms over pesten zijn belangrijk voor de doelgroep. Ze leren op een veilige manier wat er achter de ellende van de gepeste schuilgaat en wat de pester beweegt macht uit te oefenen over zijn slachtoffer. Leerlingen pikken zo signalen op en leerkrachten worden opnieuw opgefrist om op te letten of er sprake is van pesten in de klas of op school.
Missers
De Nederlandse bioscooprelease heeft ervoor gekozen om deze Noorse film na te synchroniseren. Dit is een onbegrijpelijke keuze, want de doelgroep kan prima ondertiteling lezen. De stemkeuze vervolgens is echter zo beroerd, dat het moeilijk is serieus naar deze film te kijken. Tel daarbij op het abominabele acteerwerk, van willekeurig welke acteur ook, en de bioscoopganger zal menig tenenkrommende situatie meemaken. Al deze missers bij elkaar maken dat de sympathie voor Modulf via je voetzolen weglekt, en dat je door je vingers naar het beschamende schouwspel kijkt.
Dat De Superheld, mede dankzij de belabberde nasynchronisatie, zo slecht uit de verf komt is onverdiend voor de betrokkenheid die zowel regisseur als acteurs in deze film uitstralen.
9 februari 2014