****
recensie Sister
Familiedrama zonder familie
door Cor Oliemeulen
Simon steelt van de rijken, zodat hij en zijn oudere zus Louise niet verhongeren. Het meeslepende drama Sister schakelt subtiel tussen florerend toerisme op een bergtop en uitzichtloosheid beneden in het dal.
Ursula Meier is een nieuwe regisseur die we mogen koesteren. In haar debuutfilm Home (2008) leeft een familie geïsoleerd in een huis naast een onvoltooide snelweg. In haar nieuwe film Sister (L’enfant d’en haut) vormt een deprimerend dal aan de voet van de Zwitserse Alpen de woonomgeving van de 12-jarige Simon. De regisseur maakt, net als in Home , dankbaar gebruik van het natuurlijke acteertalent van Kacey Mottet Klein. Hij toont nauwelijks emoties, maar gaat volkomen op in zijn rol als de kleine, iele Simon en tilt de film letterlijk en figuurlijk naar grote hoogte.
Bloedneus op de koop toe
Simon heeft een seizoenspas waarmee hij elke dag met de lift naar het wintersportwalhalla boven op de alp gaat. Hij steelt ski’s, jassen, brillen, mutsen en handschoenen van rijke toeristen en verkoopt de buit ter plekke aan hotel- en restaurantwerknemers en leeftijdsgenootjes beneden. Simon is specialist op zijn vakgebied en gedraagt zich als een ondernemer die kan (onder)handelen als de beste. Hoewel hij glad als een aal is, wordt hij wel eens gesnapt. Maar dan kletst hij zich handig uit de situatie of neemt een bloedneus op de koop toe.
Tijdens een van zijn dagelijkse strooptochten maakt hij kennis met een Engels gezinnetje: een aardige moeder met twee zoontjes. De vrouw beschouwt hem als verloren ziel, Simon ziet haar als moederfiguur. Hij zegt dat zijn ouders op reis zijn, een andere keer dat ze bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. In werkelijkheid zorgt Simon zelf dat hij en zijn zus niet van honger omkomen. Louise (Léa Seydoux, debuut Inglourious Bastards) is de helft van de tijd spoorloos. De enkele keren dat ze thuis komt, wil ze geld. Of ze neemt een vriend mee, zodat Simon is veroordeeld tot slapen in de woonkamer van het appartementje, met sigarettenfilters in zijn oren.
Schokkend conflict zorgt voor wending
Sister is geen Griekse tragedie maar een sociaalrealistische vertelling over de dagelijkse beslommeringen van Simon en zijn relatie met Louise. Zoals het een drama betaamt, worden de verhoudingen op scherp gezet. Een schokkend conflict halfweg de film zuigt je nog verder het verhaal in en mondt uit in een aandoenlijke scène: de zeer kwetsbare Simon hunkert naar warmte, maar voor een simpele omhelzing moet hij diep in de buidel tasten.
Beelden zeggen vaak meer dan woorden. De mooie cameravoering toont het schrille contrast tussen twee werelden. De triestigheid van de desolate appartemententoren in het donkere dal tussen tientallen hoogspanningsmasten met elektriciteitskabels tegen de achtergrond van hoge rotsbergen. En boven op de alpentoppen het idyllische paradijs van sneeuw, zonnige terrassen en warme chocolademelk. Dat maakt deze humanistische film winnaar van de Zilveren Beer in Berlijn en een goede keuze als Zwitserse inzending voor de Oscars.
31 oktober 2012