Third Side of the River, The

**

recensie  The Third Side of the River 

Als de wal het schip moet keren

door Cor Oliemeulen

De ‘derde kant’ van de rivier is een plek die niet bestaat. Als je in een identiteitscrisis zit en niet kunt kiezen aan welke kant je wilt staan, moet je een eigen plek creëren. Goedschiks óf kwaadschiks.  

De Argentijnse regisseur Celina Murga werkt het liefst met acteurs die geen of nauwelijks ervaring hebben. Weliswaar gesteund en geadviseerd door Martin Scorsese (de naam van de legendarische filmmaker pronkt steeds vaker op de titelrol van veelbelovende internationale producties) heeft zij niet het budget om gerenommeerde acteurs aan te trekken. Het voordeel van nieuwelingen is echter vaak wel dat ze goed te kneden zijn en een naturelle uitstraling hebben. In Murga’s vierde film The Third Side of the River (La Tercera Orilla) is dat niet anders.

Recensie The Third Side of the River

Dubbelleven
De 17-jarige Nico woont samen met zijn moeder, zusje en broertje in een provinciestadje. We ontdekken langzaam dat zijn vader een dubbelleven leidt: deze Jorge heeft een officieel gezin en een niet-officieel gezin waarvan Nico lid is. Jorge komt zo nu en dan langs voor seks met Nico’s moeder en hangt graag Sinterklaas uit. Hij is dokter en ranchbezitter, erg dominant, maar niet gewelddadig. Hij is zoals zijn vader hem waarschijnlijk opvoedde: hard werken, goed in materiële zaken, maar geen enkel oog voor de gevoelens van je kinderen.

Nico is de man in huis. Net als Jorge voelt hij zich verantwoordelijk, vooral voor zijn broertje dat op school wordt gepest. Als Nico na een gevecht met een van de pestkoppen zijn geblesseerde oog heeft laat verzorgen door zijn moeder, is het enige wat Jorge doet zijn schouders ophalen en schamper lachen. Nico gehoorzaamt zijn vader, maar tegelijkertijd haat hij hem. Soms kruipt hij onder zijn bed als zijn vader langskomt. Samen een potje jagen en een bordeel bezoeken zijn verplichte nummers. Veel liever gaat Nico helemaal los in een heerlijk valse karaoke met zijn zusje.

Recensie The Third Side of the River

Hypocrisie
Regisseur Celina Murga wil graag afrekenen met de hypocrisie rond dubbele families. “Die zijn normaal in Argentinië. Maar in een provinciestadje is dat eerder zichtbaar. Iedereen kent het ‘geheim’, iedereen ziet wat er aan de hand is, maar niemand zegt er iets van.” Ze vertelt het verhaal over de pijnlijke relatie en oplopende spanning tussen zoon en vader vanuit het perspectief van Nico. Ze neemt hiervoor alle tijd. Zoveel tijd zelfs dat de climax niet als een echte climax voelt. En dat is erg jammer.

De vader-zoonrelatie komt al voor in oude Arabische geschriften. Hele bibliotheken en videotheken zijn te vullen met beschouwingen over het thema. Ieder verhaal kent zijn eigen problematiek, conflicten en nuances. De perikelen tussen Jorge en Nico in The Third Side of the River nemen we graag voor kennisgeving aan. We hekelen de vader en hebben compassie voor de zoon, maar echt boeien kan het allemaal niet. Of je moet in hetzelfde schuitje als Nico zitten.

 

23 augustus 2014

 

MEER RECENSIES