Imagine 2017 – Deel 3

Imagine Filmfestival 2017 deel 3
Jaloerse vrouwen, Chinees sloopwerk en Duits mysterie

door Bob van der Sterre

Het meest fantasierijke filmfestival van het land loopt op zijn eind en de prijzen zijn verdeeld. In dit derde verslag aandacht voor jaloerse vrouwen, Chinees sloopwerk en een Duits mysterie.

 

Always Shine

Always Shine: Jaloerse vrouwen in close-ups
Anna en Beth, twee vriendinnen, gaan samen op reis naar Big Sur. Ze zijn vriendinnen maar er is wel een scherp kantje; jaloezie is vanaf het begin aanwezig geweest. Want Beth heeft in aardig wat films gespeeld, weliswaar voornamelijk horror en naakt, maar dat is nog altijd meer dan Anna, die al blij is met een aanbieding voor een ‘experimental short’.

Jaloezie tussen de twee loopt tijdens de vakantie snel op. Zeker als Beth eventjes was vergeten te vermelden dat een beginnend regisseur interesse had in Anna als actrice. (Die komen ze trouwens supertoevallig tegen in dit bos; hij was ‘op zoek naar locaties’). Na een uur loopt de jaloezie ineens snel uit de hand.

Als je dol bent naar het kijken naar vrouwen: in Always Shine staat de camera vrijwel permanent gericht op deze twee vrouwen. Zelfs als andere karakters praten, blijven we staren naar de vrouwen, hoewel er aan expressie niet veel bijzonders gebeurt.

Is er wat aan? Is het echt spannend? Nee. Het is behoorlijk doorsnee. Een matige versie van Single White Female. Veel domme dingen. Een overgang die uit de lucht komt vallen; clichés over vrouwenvriendschappen; een twist die we al vaker hebben gezien; een pover einde.

Interessanter zijn de levens van de makers. Regisseuse Sophia Takal is actrice, regisseuse, producer. Haar partner Lawrence Levine is scriptschrijver maar ook acteur, producer. Hij schreef hier ook het script voor en speelt de rol van Jesse. Hoe was de jaloezie in dat huishouden?

 

Operation Mekong

Operation Mekong: Alles slopen wat je maar ziet
In de Mekongrivier wordt een Chinees vrachtschip overvallen. De Thaise gangster Naw Kahr blijkt daar gewone mensen te hebben gefusilleerd, ‘om Chinezen een lesje te leren’. Een lastige zone tussen Thailand, Myanmar, Laos en China. Maar China stuurt er zijn best getrainde politieploeg op af.

Winkelcentra worden verwoest in de zoektocht naar Naw Kahr. Het valt voor ons niet mee om te volgen, zoveel karakters, zoveel actie, maar al snel blijkt waar het heengaat: het net rond de bende van Naw Kahr begint te sluiten.

Als je een Chinese actiefilm kijkt, weet je precies wat je kunt verwachten. Iedereen is geweldig in martial arts. Er zit meer actie in dan in vijftien Hollywood actiefilms bij elkaar. De helden zijn altijd extreem goed (en dragen het leed van een dramatisch voorval met zich mee) en de bad guys zijn extreem slecht (en lelijk). Plotselinge momenten van buitensporige heldenmoed. Knipperen met je ogen betekent dat je een paar scènes hebt gemist. Door al die actie komen karakters nauwelijks uit de verf.

Vergeet je de clichés, dan heeft de film zo zijn momenten. De actiescène in het winkelcentrum, inclusief achtervolging met een showauto, is echt verbluffend. Die scène in het politiebureau vergeet je ook niet snel. De motorbootachtervolging. En een herdershond genaamd Bingo. Diens lot doet je meer dan al die karakters bij elkaar.

 

Aloys

Aloys: een voorzichtige stap in een fantasierijke wereld
Aloys’ vader sterft. Hij filmt zijn overlijden, zoals hij bijna alles van zijn leven filmt. Op een dag zit hij vast in een stadsbus na in slaap te zijn gevallen. Hij wordt wakker en dan blijkt dat zijn camera weg is.

Een mysterieuze buurvrouw (Vera) blijkt het apparaat te hebben meegenomen – hoewel hij dat nog niet weet. Zij neemt telefonisch contact met hem op en verzoekt hem om naar een boom in een bos te reizen zonder zijn eigen kamer te verlaten. Hij doet dat door voor een muur te zitten en zich te concentreren. Maar hij is nog onwennig en soms hangt ineens een telefoondraad in de weg.

Op een dag loopt de ambulance ineens met haar op de draagbaar naar buiten. Zelfmoordpoging. Het kwartje valt bij Aloys dat zij de bellende dame was, en hij probeert weer contact met haar te maken. Hij belt haar in het ziekenhuis en na een beetje concentratie staat ze in ineens zijn huiskamer.

Een vermakelijk mysterieus uitgangspunt in Aloys. Je weet natuurlijk niet of Aloys en Vera een beetje getikt zijn – of dat ze echt dat bovennatuurlijke talent hebben. Het idee biedt veel visuele mogelijkheden. Vooral die van de werkelijkheid en de fantasie ineen gemonteerd werken sterk op de kijker, het sterkste deel van de film. Het verhaal ontwikkelt zich wel een beetje richting waar je verwacht: de fantasiewerkelijkheid gaat Aloys’ werkelijke werkelijkheid overnemen.

Een vriendelijke film die prettig speelt met fantasie – en daardoor goed past bij Imagine – maar het laatst deel is niet zo heel sterk. Dan blijft het verhaal twijfelen welke kant op te gaan. Juist wanneer je wat méér fantasie verwacht, blijft het verhaal hangen in dramaclichés. Wat je mist is wat meer durf op gebied van horror, humor dan wel romantiek. Dat had de film een duwtje buiten de gemiddeldheid kunnen geven.

 

24 april 2017

DEEL 1
DEEL 2
DEEL 4

MEER FILMFESTIVAL