Meraviglie, Le

****

recensie  Le Meraviglie

De zoetheid der Etrusken

door George Vermij

Le Meraviglie is poëtisch en dromerig zonder de rauwe werkelijkheid van het plattelandsleven te verbloemen. Op een afgelegen boerderij in Italië bekommert een koppige vader zich over de oogst en verwaarloost daardoor zijn grote gezin. 

Le Meraviglie begint als een portret van een gezin dat op het Italiaanse platteland leeft. Een schijnbaar idyllisch gegeven dat door regisseuse Alice Rohrwachter effectief wordt ontkracht. De wazige en strenge vader van het gezin (een mooie gedreven rol van Sam Louwyck) heeft alleen aandacht voor zijn bijen. Zijn familie werkt mee op het land om honing te oogsten en zijn oudste dochter Gesolmina neemt instinctief alle verantwoordelijkheid op haar schouders.

Le Meraviglie

Het gezin doet op momenten denken aan een chaotische commune, ook omdat de vader streeft naar een pure en eerlijke manier van leven en hij weinig van de buitenwereld moet hebben. Maar hij is ook opportunistisch en sluit een deal met een jeugdgevangenis om een minderjarige crimineel mee te laten werken op het land voor een vergoeding.

Ambachtelijke idylle
Gesolmina ziet uiteindelijk een kans om met de honing mee te doen aan een landbouwwedstrijd waar lokale producten in de geest van de oude Etrusken worden geprezen. In een surrealistische scène ziet zij de opname van een reclamespotje waarin Monica Bellucci de ambachtelijke tradities van de streek onder de aandacht brengt. Gesolmina’s vader moet echter niets van die commercie en kunstmatigheid van de wedstrijd hebben, waardoor er een breuk ontstaat binnen het gezin.

Waar je vaak een romantisch beeld van Italiaanse landelijke ambacht krijgt voorgeschoteld is Le Meraviglie eerlijk. Het toont het harde werk op het land en de tol die het plattelandsleven eist op het gezin. Af en toe zijn er mooie momenten van ontspanning aan zee die voelen als een opluchting. Regisseuse Alice Rohrwachter heeft een goed oog voor dat soort poëtische terzijdes. Die worden vooral versterkt door de beleving van de verlegen, maar verantwoordelijke Gesolmina. Een prachtrol van debutante Maria Alexandra Lungu. Je leeft met haar mee als ze er alles aan doet om de honing te oogsten, maar je ziet dat zij op momenten ook weg droomt. Ze is nog een kind ondanks de last die zij op haar schouders draagt.

Recensie Le Meraviglie

Poëtisch realisme
De wedstrijd en de door reclamemakers gefabriceerde fantasiewereld van de Etrusken geeft de film ook een onwerkelijke lading mee. Het is dat imago van een ambachtelijk en pastoraal paradijs dat in de film botst met de werkelijkheid van Gesolmina. Maar het is ook een wensbeeld waar zij in wil geloven. Een troost en een belofte op een toekomst die zij nodig heeft.

Le Meraviglie balanceert op momenten meesterlijk tussen fantasie en werkelijkheid en tussen schoonheid en rauwheid. Het loopt daarmee niet in de val van realistische films die je onderdompelen in ellende. De fantasie-elementen zijn geen makkelijke escapistische trucs of middelen om tot een filmische catharsis te komen. Het resultaat is een poëtisch realisme dat uniek en puur aanvoelt en zorgt voor verwondering. Iets dat de titel van de film belooft en zelfverzekerd waarmaakt.

 

15 maart 2015

 

MEER RECENSIES