Rover, The

****

recensie  The Rover

Post-apocalyptische roadmovie

door Wouter Spillebeen

‘Wees bang voor de man die niets te verliezen heeft’, luidt de affiche van The Rover, een ijzersterke thriller van David Michôd, die de hardste uithoeken van Australië opnieuw in beeld brengt na Animal Kingdom.  

Guy Pearce bewees in Christopher Nolans Memento dat hij zonder moeite een op wraak beluste ‘badass’ met een troebel verleden kan portretteren. In The Rover is dat Eric, een mysterieuze kerel wiens auto gestolen is door een bende criminelen. Tien jaar na een niet gespecificeerde economische instorting is Australië tot een desolate en onvriendelijke wildernis vervallen. Terwijl Eric uitrust in een wegrestaurant rijden drie criminelen hun 4×4 vast. Gepanikeerd stelen ze dan maar de wagen van Eric, die daar om het zacht uit te drukken niet mee is opgezet.

Recensie The Rover

Hij zet de achtervolging in, maar de tot de tanden bewapende mannen geven de wagen niet af. Eric ontmoet Rey (gespeeld door Robert Pattinson die een nieuw imago lijkt te willen), de zwaar gewonde broer van een van de gangsters. Eerst neemt Eric hem als gijzelaar, maar hij weet de naïeve jongen te overtuigen dat zijn broer hem heeft achtergelaten en niets om hem geeft. Rey zint even veel op wraak als Eric.

Wraakpad
De grootste autoliefhebber ter wereld zou niet zo veel voor zijn wagen doen als Eric voor zijn grijze sedan. Het is meteen duidelijk dat het hem om meer gaat dan enkel de auto, maar de gedeprimeerde, steenkoude man houdt de lippen stijf op elkaar. Rey daarentegen is een flapuit, een onintelligente nietsnut die altijd van het gezag van zijn broer afhing. Of heeft de boerenkinkel toch meer in zich dan hij laat zien? Het wraakpad van het duo brengt hen onder meer langs hoerenkasten voor kleine jongetjes, fluisterende Chinezen, met shotguns zwaaiende winkeluitbaters en een opvliegende dwerg.

The Rover is net zo interessant als de kijker het wil maken. Wie hersenloos voor het scherm zit, ziet gewoon een man die op een verwoestende tocht door een woestijnlandschap is. Maar wie zich vragen stelt bij de gebeurtenissen, gaandeweg theorieën ontwikkelt over de reden achter de wraak, de hoedanigheden van het economische verval en het verleden van Eric, stelt zich open voor verrassingen. Wie zich om de tuin laat leiden, ziet dat er veel meer gaande is dan regisseur David Michôd toont.

Variatie
RPattz liet in interviews meermaals blijken dat hij het acteren in de Twilight-serie beu was. Toen hij in 2011 in Water for Elephants de dierenarts Jacob portretteerde, bewoog hij al richting een carrière met meer inhoud en variatie. In 2014 beitelt hij die diversiteit permanent vast; op het Filmfestival van Cannes was hij in maar liefst twee films te zien: David Cronenbergs Maps to the Stars en The Rover. Daarin speelt hij rollen die bijna niet verder van elkaar kunnen liggen, in Cronenbergs satire is hij namelijk een limousinechauffeur en beginnend acteur. Het acteren in meer diepgaande rollen gaat hem best goed af, hij toont dat hij veel meer in zijn mars heeft.

Recensie The Rover

The Rover is een stevige en mysterieuze thriller in een nachtmerrieachtig landschap: de kale woestijnen van Zuid-Australië waar kilometers niets te zien is en de weg het enige is dat de zandvlaktes van elkaar scheidt. De wreker veracht de gegijzelde idioot, maar beseft dat hij hem nodig heeft, de idioot moet zijn waarde bewijzen als hij niet door zijn nieuwe vaderfiguur wil worden achtergelaten. Dat is de kern van het strakke scenario dat de bij de pinken zijnde kijker constant op het verkeerde been zet.

 

11 juni 2014

 

MEER RECENSIES