Sin City: A Dame to Kill For

****

recensie  Sin City: A Dame to Kill For

Film als ‘beeld’verhaal

door Alfred Bos

De Amerikaanse tekenaar en stripauteur Frank Miller is een fenomeen. In 2005 maakte hij met coregisseur Robert Rodriguez van zijn jaren negentig strip Sin City een visueel verbluffende film. De opvolger – nu in 3D – is wederom een studie in vorm.  

Toen Sin City in 2005 wereldwijd in de bioscoop debuteerde was er verbazing. Nimmer was een stripverhaal zo authentiek en ‘stripachtig’ vertaald naar het filmdoek; nog niet eerder waren live action, computer graphics en ouderwetse grimeurtechnieken zo radicaal geïntegreerd; en zelden was er zoveel bruut geweld over de kijker uitgestort.

Recensie Sin City: A Dame to Kill For

Sin City toonde een archetypische verteltrant in een unieke beeldtaal en was de visueel verbluffende filmvertaling van Frank Millers gelijknamige reeks hoogst eigenzinnige (contrastrijk zwart-wit, met een enkel detail in kleur) en vernieuwende comics. De filmversie was bijna een nieuw genre, iets tussen strip en film in, die de filmadaptatie uit 2003 van Millers Daredevil strips naar de kleuterklas verwees.

Film noir is sinds het begin van zijn loopbaan als stripschrijver en -tekenaar de voornaamste inspiratiebron voor Miller en Will Eisner, de man die in de jaren veertig de stripfiguur The Spirit bedacht, zijn grote voorbeeld. Drie jaar na Sin City  waagde Miller zich aan een filmadaptatie van The Spirit, maar dat draaide uit op een commerciële en artistieke flop. Kennelijk had hij toch de helpende hand van Robert Rodriguez, de coregisseur van Sin City, nodig om de beelden van het tekenvel naar het grote scherm over te brengen.

Levensmoede rechercheur
Negen jaar na hun eerste werkstuk (en acht jaar later dan aangekondigd) verschijnt het vervolg, Sin City: A Dame to Kill For. Wie zich heeft vergaapt aan de voorganger, kan met een gerust hart gaan kijken naar de nieuwe avonturen van Marv, de bruut met het kleine hart (een onherkenbaar geschminkte Mickey Rourke), de nachtclubdanseres Nancy (Jessica Alba) en de totaal corrupte politicus Senator Roark (Powers Boothe). Al is de schok er na de eerste film wel een beetje af en figureert een van de hoofdpersonages van de vorige film, de levensmoede rechercheur John Hartigan (Bruce Willis), slechts in een enkele scène als geest. De indrukwekkende visuele stijl, het nihilistische wereldbeeld en het cartooneske ultrageweld zijn gebleven.

Sin City heet eigenlijk Basin City, maar de eerste twee letters van het naambord zijn door kogelgaten onleesbaar gemaakt. Het is een denkbeeldige stad in Amerika, waarin Miller alle clichés van de Amerikaanse hard boiled misdaadromans uit de jaren dertig en veertig heeft samengebald tot een (letterlijk in zijn strips) inktzwarte cocktail van verloedering, corruptie en geweld, inclusief de aan het genre eigen voice over. Ook in de films is het immer nacht en als het niet stort van de regen worden de straten bevolkt door gespuis, snollen en losers. Sin City is de metafoor voor een samenleving waarin recht en orde niet (meer) bestaan en gevoel is vervangen door sensatie. Heel eigentijds, dus.

Recensie Sin City: A Dame to Kill For

Femme fatale
Nieuw in deze aflevering zijn Joseph Gordon-Levitt en Josh Brolin, die respectievelijk de bravouretiener Johnny en Dwight McCarthy, het centrale karakter van de serie, spelen; Brolin neemt de rol over die Clive Owen in de vorige film vertolkte. Johnny krijgt aan het aan de stok met Senator Roark, Dwight moet zich een femme fatale, Ava (Eva Green, die de boosaardige Artemisia speelde in 300: Rise of an Empire, de verfilming van Millers striproman Xerxes) van het lijf houden. Naast revolvers blijken snel ladende kruisbogen en vlijmend scherpe samoeraizwaarden populair onder de bewoners van Sin City.

Fans maken zich druk over de chronologie van de stripverhalen (zes romans en elf korte verhalen, gepubliceerd tussen 1991 en 2000) en bijbehorende verfilmingen, maar Miller heeft nooit de bedoeling gehad een rechttoe rechtaan relaas te vertellen; Sin City is een fictief universum waarin een reeks karakters figureren. Net als de eerste film combineert A Dame to Kill For een aantal episodes van de stripreeks tot een min of meer samenhangend geheel. Wie wil weten hoe het allemaal zit kan op Wikipedia terecht voor alle achtergronden en details van Millers diverse malen bekroonde werk. Sin City: A Dame to Kill For is film zoals film bedoeld is, als ‘beeld’verhaal.

 

25 augustus 2014

 

MEER RECENSIES