****
recensie The Two Faces of January
Kat-en-muisspel in Griekenland
door Wouter Spillebeen
Als scenarist heeft Hossein Amini zijn strepen meer dan verdiend. Hij adapteerde boeken voor het uitstekende Drive en The Wings of the Dove, waarvoor hij een Oscarnominatie kreeg. Voor zijn regiedebuut herschrijft hij uitstekend een psychologische thriller van Patricia Highsmith.
Oscar Isaac (hoofdrolspeler in de intieme Coenfilm Inside Llewyn Davis) is Rydal, een jonge Amerikaan die in Griekenland aan de bak komt met het rondleiden en oplichten van toeristen. Hij laat zijn oog vallen op Colette MacFarland (Kirsten Dunst), de veel jongere echtgenote van dandy Chester (Viggo Mortensen). Het rijke koppel heeft een gids nodig en laat zich meteen inpakken door de charmes van Rydal, die denkt een grote slag te kunnen slaan.
Wanneer de jongeman echter ziet hoe Chester een lijk door de gang van zijn hotel sleept, slaat het drietal samen op de vlucht. Dankzij de belofte een grote beloning te krijgen, helpt Rydal de Amerikaanse toeristen aan het gerecht ontsnappen. Het vertrouwen is helemaal zoek: de jaloerse Chester werkt zichzelf steeds dieper in de problemen, hij doorziet Rydal voor de achterbakse oplichter die hij is.
Januskoppen
Net zoals Janus verschillende gezichten heeft, heeft iedereen in The Two Faces of January iets te verbergen. Er is geen vertrouwen, zelfs niet tussen de aandoenlijke MacFarlands. Rydal en Chester doorzien de komedie die de ander speelt, maar beiden hebben meer nut bij een samenwerking dan vijandschap. De intriges en het wantrouwen zorgen voor een constante gespannen en ongemakkelijke sfeer. De vijandelijkheid tussen de jonge en de oude kemphanen is zeer voelbaar. Terwijl Highsmiths The Talented Mr.Ripley (verdienstelijk verfilmd in 1999 door Anthony Minghella) subtiele ondertonen van latente homoseksualiteit bevat, stort The Two Faces zich soms zeer letterlijk op de oedipale relatie tussen Rydal, Colette en Chester (Chester doet Rydal aan zijn vader denken, Rydal valt voor Colette…).
Wereldvreemd
Viggo Mortensen kennen we natuurlijk als Aragorn, de zwervende mensenleider uit The Lord of the Rings, maar in The Two Faces is daar niets van te merken. Chester, die probeert er sterk en machtig uit te zien, blijkt al gauw breekbaar, onstabiel en wereldvreemd. Zeker wanneer hij geconfronteerd wordt met Rydal, die door zijn buitengewone opvoeding overal ter wereld thuis is, zo blijkt tijdens hun lange vlucht door het Griekenland en Turkije van de jaren ’60. De verwoede pogingen van de twee mannen om die tegenstelling kleiner te doen lijken dan ze is, brengen beide acteurs meesterlijk aan het licht. Hun sterke acteerprestaties maken het hele gebeuren geloofwaardig en gemotiveerd: je ziet meteen aan hen dat ze meer bekokstoven dan ze kwijt willen.
Van het trage begin tussen de idyllische ruïnes van Athene, over de pittoreske half verlaten dorpjes op de Griekse eilanden, tot de spannende achtervolgingen in Turkije, weet The Two Faces of January zich te ontwikkelen tot een intrigerende en interessante psychologische thriller in een prachtige setting.
20 juli 2014