****
recensie A Weekend in Paris
Gesmeerde oude liefde
door Karina Meerman
Charmant verhaal over oude liefde die misschien niet roest, maar wel gesmeerd moet blijven.
Liefde is iets raars. Je kunt jarenlang getrouwd zijn en van elkaar houden en elkaar haten tegelijkertijd. Dit is wat er kennelijk aan de hand is met Nick (Jim Broadbent) en Meg Burrows (Lindsay Duncan). Dertig jaar zijn ze samen en dit vieren ze met een weekend in Parijs.
Alhoewel, vieren… Meg heeft er geen probleem mee om Nick ergens achter te laten als hij niet snel genoeg is. En Nick rolt erg vaak met zijn ogen, wanneer zijn vrouw iets doet of zegt. Dit is een getrouwd stel dat duidelijk iets uit te zoeken heeft. Tussen al het gemopper door merk je echter aan alles dat ze ook van elkaar houden. Struinend door de stad halen ze herinneringen op aan vroeger en lachen ze om krakende knieën en pijnlijke ruggen.
Impasse
Weekend in Paris is van regisseur Roger Michell, de maker van Notting Hill. De romantische komedie die ons wilde laten geloven dat een wereldberoemde actrice ook “gewoon een meisje” kon zijn. Weekend in Paris heeft die glamour niet. Het is een (soms akelig) accuraat portret van een huwelijk van twee intellectuelen die in een impasse zijn beland. De kinderen zijn zo goed als het huis uit, het werk boeit niet meer en seks is iets van lang vervlogen tijden. En dan? Wat te doen met de jaren die nog resten? Kiezen we voor wat er van ons wordt verwacht of laten we dat betaalbare hotelletje achter ons en verkassen we roekeloos naar een vijfsterren-tent?
De film wordt gedragen door Duncan (Mansfield Park, After Life) en Broadbent (Moulin Rouge, Cloud Atlas): prachtige, ervaren acteurs die volkomen geloofwaardig zijn in hun rol. Dit zijn geen jonge, gladgestreken snuitjes met hopeloos romantische verwachtingen. Dit kunnen wij zijn, nu of over twintig jaar. Beide acteurs waren eerste keus voor Michell en beide hoefden niet lang na te denken over het accepteren van de rol.
De derde speler
Maar een film over het huwelijk heeft een derde speler nodig om het echt interessant te maken. En daar komt Jeff Goldblum op de proppen, als de redelijk irritante en zeer succesvolle Amerikaanse schrijver Morgan. Nick en Morgan kennen elkaar van de universiteit, toen ze beide jong en veelbelovend waren. Hij is de katalysator, de koevoet die de verzwegen gedachtes openbreekt.
Weekend in Paris is een feelgoodmovie, maar niet volgens het geijkte patroon. Nick Burrows vat het heel mooi samen: “Sex is easy. Love is hard.”
14 april 2014