IFFR 2021 – 15 filmtips

15 filmtips IFFR 2021

door Bob van der Sterre

Met veel minder films dan normaal, kan het ook niet anders zijn dan dat onze voorbeschouwing flink ingekort is. Hieronder 15 filmtips, per drie verdeeld in genres. Wil je weten hoe het IFFR dit jaar werkt en hoe je de kaartjes voor de online voorstellingen koopt? Lees onze eerste preview.

15 filmtips IFFR 2021: Sweat

Bizar & horrorachtig
IFFR schaamt zich steeds minder voor genrefilms. Dit zijn ook niet echt genrefilms, maar wel films die erg duister zijn en tegen horror aankleven. Ook in dit genre en mogelijk interessant: Liborio en Dead Beautiful.

Bipolar
Vrouw gaat naar Lhasa (waarom weet ze zelf ook niet precies) en verandert door ontmoeting met een ‘heilige’ kreeft in een hotel. Variatie op de mythe van Orpheus.

Trailer van Bipolar belooft prachtige shots en een onvervalste Twin Peaks-vibe, met muziek en surrealistische beelden. Lastig om in te schatten of dit een hele film boeiend blijft maar deze debuutfilm van Queena Li oogt alvast artistiek erg gedurfd, waar je juist vaak erg flauw wordt van de stilistische eentonigheid van films in het IFFR-programma.

The Edge of Daybreak
Een familiegeschiedenis is getekend door opstanden in 1970 en de coup in 2006 in Thailand. Veel emotionele problemen ontvouwen zich.

Vooral stilistisch interessant deze film, denk ik. Veel trage zwart-witbeelden met mooie, merkwaardige shots. Een film die vervreemdend, hypnotiserend en ‘duister’ is. Verwacht ook wel een film over heftige thema’s. Tweede film van Taiki Sakpisit.

Black Medusa
Nadia spreekt met mannen af en slaat ze dan in elkaar. Negen nachten met Nadia in de vorm van een film noir, giallo, etc.

Moeilijk wat te maken van de beschrijving op de site van IFFR, maar ik verwacht een stilistisch fantasierijke film met schokkende beelden en een merkwaardig verhaal. Het is afwachten of dat iets interessants oplevert voor een complete film. In elk geval zie je Tunis een keer anders dan anders. Eerst lange speelfilm van Youssef Chebbi.

Historisch
Net als bij IDFA is geschiedenis een populair thema. Komt de hang naar de twintigste eeuw door al het gedoe in onze tijd? Of herontdekken we deze fascinerende eeuw gewoon keer op keer? Voor de liefhebber in dit genre is er ook nog: Quo vadis Aida (fictieversie van het drama van Srebrenica).

Dear Comrades!
In 1962 kwamen de arbeiders in Novotsjerkassk in opstand. Dat werd bloedig onderdrukt en pas in 1990 werd bekend wat er dertig jaar eerder had plaatsgevonden in de Sovjet-Unie.

De keuze van de toon van de film is sober en spannend – heel wat anders dus dan de satire The Death of Stalin. Met de zwart-wit-filmstijl doet het een beetje denken aan Der Hauptmann. Actrice Julia Vysotskaya komt zelf uit Novotsjerkassk en wist ook niets van dit drama. Regisseur Andrey Konchalovskiy is de oudere broer van de bekende Russische regisseur en acteur Nikita Michalkov en draait al lang mee: zijn eerste korte film dateert zelfs nog van vóór het jaar dat deze film uitbeeldt.

The Year Before the War
Peter (noemt zichzelf Hans) reist in 1913 door Europa. Hij raakt verstrengeld door de idealen van de verschillende politieke stromingen van die tijd.

Letse film (debuut van Davis Simanis) wekt nieuwsgierigheid op. Ziet eruit als een film die niet snel in een hokje te duwen is, net zo goed absurd als surrealistisch, net zo goed stijlvol als spannend (en ook weer in zwart-wit!). Historische thriller doet wel een beetje denken aan het gegeven van Forrest Gump.

First Cow
Een ontmoeting tussen een kok en een Chinese immigrant in Oregon 1820. Ze gaan samen op pad.

Film van Kelly Reichardt focust zich op de vriendschap tussen de twee mannen – en dat twee uur lang. Verwacht dus een zéér kalme film met vermoedelijk mooie acteerprestaties. En widescreen landschapsbeelden. Reichardt is een beetje bekend van Wendy and Lucy (2008) en Meek’s Cutoff (2011).

Lichtvoetig, absurd & fantasierijk
Fantasie steeds minder een taboe? Ik ben voor! Ook erg fantastisch klinken Mayday, Destello Bravío en The North Wind.

Carro Rei
De zoon van de eigenaar van een taxibedrijf kan praten met auto’s. Leuke vaardigheid? Niet echt als wrakken beginnen te klagen over hun leven.

Film bevat vast veel politieke dubbelzinnigheden die ons misschien ontgaan. Weet ook niet of dit gegeven boeiend blijft voor een hele film (klinkt meer als een goede korte film) maar het prikkelt op zijn minst de nieuwsgierigheid. Film van Renata Pinheiro (tweede echte speelfilm).

The Cemil Show
Een Turkse actieklassieker met in de hoofdrol een stoere kerel krijgt een remake. Een beveiligingsbeambte ziet zijn kans, doet auditie, maar krijgt de rol niet. Hij wordt in zijn dagelijkse leven zo vaak vernederd dat hij langzaam maar zeker verandert in zijn eigen stoere held.

Bekend gegeven? Inderdaad, doet erg denken aan Woody Allens Play It Again, Sam. Toch oogt deze komedie uit Turkije veelbelovend, al was om allerlei insidersgrapjes van genrefilms en zo te zien geslaagd komisch acteerwerk. Eerste film van Baris Sarhan.

Mandibules
Twee niet al snuggere mannen ontdekken een reusachtige vlieg in hun kofferbak. Kunnen ze er geld mee verdienen?

Elke keer vraag je je af: kan Quentin Dupieux nog absurder? Deerskin was behoorlijk maf. Realité en Wrong waren net zo hilarisch als onvoorspelbaar. Deze film is denk ik meer ‘comedy’ dan absurd. Ik verwacht mafheid in de trant van Dumb and Dumber, grappig acteerwerk en zoals gebruikelijk een prima score. Of het zo’n indruk maakt als Realité betwijfel ik.

Misdaad
Misdaad is nooit weggeweest, maar dit jaar weer wat meer aanwezig in het programma, zo lijkt het. Afgezien van deze films, lijken ook Lone Wolf en Madalena interessante producties.

Riders of Justice
Een treinongeluk. Een overlevende neemt contact op met de man die zijn vrouw verloor in het ongeluk. Was het wel een ongeluk? Een wraakverhaal begint.

Anders Thomas Andersen is een beetje de Deense Shane Black, met scripts voor actiekomedies als In China They Eat Dogs (1999), Old Men in New Cars (2002) en zijn eigen films Adam’s Apples (2005) en Men & Chicken (2016). Mads Mikkelsen steelt hier vermoedelijk de show, maar de liefhebber van Deense actiefilms (zijn die er?) zijn misschien ook wel blij met de terugkeer van Nikolaj Lie Kaas, die in al bovengenoemde films speelde.

Sexual Drive
Een driedelige film over eten, afrodisiacum, verlangens en seks.

Zo’n film die aldoor over seks gaat zonder ook maar een seksscène te bevatten. Dat dwingt al respect af. IFFR wijst zelf al naar de klassieker Tampopo (1985). We moeten maar zien of de film dit weet waar te maken want regisseur Yoshida Kota heeft ook wel wat twijfelachtige films op zijn naam staan.

Sweat
Sylwia Zajac is een Instagramberoemdheid. Een fitnessgoeroe die miljoenen verdient met haar online openheid. Maar er is een prijs: ze krijgt last van een stalker.

Ongetwijfeld gaat deze film de leegheid van de social mediaster laten zien (het zou wel origineel zijn als we juist zien hoe overgelukkig zo’n iemand is!). Vermoedelijk best spannende film met veel drama (of drama met spannende elementen) die wel eens een publieksfavoriet zou kunnen worden. Aan de trailer kun je al zien dat Magdalena Kolesnik een geslaagde cast is voor de best moeilijke rol van Instaster. Film van regisseur Magnus von Horn (van The Here After) is een Zweeds-Poolse coproductie.

Drama & mensen
Ook op IFFR: veel rustige films over mensen. Opvallend: deze producties hebben allemaal iets met hitte en zomer. Veel opties in deze categorie: Looking for Venera, Aurora, Suzanne Andler en Drifting klinken ook interessant.

I Comete − A Corsican Summer
Het is augustus en heet op Corsica. Bewoners in een dorpje kletsen met elkaar op straat en hebben het gezellig. Langzaam maar zeker leren we ook de diepere kanten van de bewoners kennen.

Eerste lange film van Pascal Tagnati is meteen een erg lange film (twee uur), maar belooft veel intermenselijke warmte. Deze film met veel amateuracteurs moet wel een mooi portret opleveren van het Corsicaanse leven. Of er iets beklijft, is een tweede. Aan de lange kant maar tempo past vast bij de zomerse hitte van de film.

Pebbles
Zuid-Indiaas dorpje waar mensen leven van landbouw. Alleen heeft een langdurige droogte zijn sporen achtergelaten. Na een ruzie lopen vader en zoon in de ziedende hitte naar huis.

Roadmovie-gegeven is natuurlijk verre van origineel (niets is zo makkelijk om culturen te schetsen via een roadmovie). Aan de andere kant: hoe vaak zie je ze in India? Ik verwacht een heftige, emotionele en hartverwarmende film over een vader-zoonrelatie. Debuutfilm van P.S. Vinothraj.

Friends and Strangers
Ray en Alice, vrienden, worstelen met de druk van de maatschappij. Ze presteren niet veel. Hun ambities zijn nog geringer. Als ze gaan kamperen, blijkt dat ook hun vriendschap onder druk staat.

Lastig te zeggen wat je hebt aan deze Australische productie. Kan een aangename menselijke film zijn, deze debuutfilm van James Vaughn, maar misschien ook wel iets te algemeen. Sowieso prettig om te zien dat de portie doffe ellende in IFFR-films iets lijkt te zijn afgenomen.

 

 

30 januari 2021

 
Preview: IFFR 2021 in zes vragen en antwoorden
 
 
MEER FILMFESTIVAL