IFFR 2025 – Deel 2:
Kunstmatige intelligentie in opmars
door Bob van der Sterre
Sinds je op menselijke manier met bots kunt chatten, is er weer een drempel geslecht in technologie. Het doet wat met ons nu we voor het eerst AI’s van dichtbij meemaken. Experimentele filmmakers zien er in elk geval kansen in. Genoeg voorbeelden op IFFR, vooral met korte films.
Gerhard – Kunstenaar Gerhard Richter door AI bespot
Gerhard Richter is een van de beroemdste kunstenaars ter wereld. Hij gaat naar zijn kantoor, een gigantisch gebouw, waar ‘8% met een kunstwerk vertrekt’.
Tijdens een meeting pitcht hij nieuwe ideeën zoals grijze blokkendozen midden in de stad. ‘De VAE bestelt er zeker vijf.’ ‘Zullen we ook een NFT uitgeven voor onze jongere klanten?’ ‘Goed idee. Is het wel namaakbestendig?’ ‘AI kan menselijke kunst niet reproduceren.’ ‘Ah, goed om te horen.’
Na het bezoeken van een commercieel ingestelde kerk, geeft hij een masterclass. ‘Noteer: pigment is de zuurstof van kunst.’ Een student pikt het lingo snel op: ‘Mijn canvas is een veldslag van kleuren.’ Een andere: ‘Deze kunst is een symfonie van rebelsheid.’ Dat loopt gruwelijk uit de hand, net als wanneer Gerhard kinderen met blauw laat spelen in zijn huis. De verf verandert in een rivier.
Behoorlijk geestige korte satirische mockumentary van Ulu Braun (slechts tien minuten) bespot mondiale topkunstenaars zoals Gerhard Richter. Ze hebben teams die hun werken in elkaar zetten en focussen zich meer op zakendoen dan kunst. Zijn voornaamste bijdrage aan zijn werk (in deze film) is het roepen van: ‘Gebruik de grootste rakel!’
De met AI gemaakte film zit vol schaamteloze fouten. Die zijn net zo hilarisch (zonnebril verdwijnt opeens, kind met drie vingers, hoofd aan rugzijde, etc.) als creepy (bij een van de vrouwen komt het hoofd opeens vanuit de nek tevoorschijn). Grappig is de zelfverzekerde opmerking van een student die volledig van AI is gemaakt: ‘Kunst zal AI outperfomen’.
Ethereal Rhythms, Everything Rhymes – AI-mannen met stropdassen die rondlopen
Vergelijkbaar is het eveneens deze met AI gemaakte film van Brecht Vanhoutte die ongeveer een kwartier duurt. Lopende mannen met stropdassen in een rood en blauw decor. Ondertussen geluiden van een station. De visioenen worden steeds nachtmerrie-achtiger.
Voor Vanhoutte was dit een persoonlijk verhaal, legt IFFR uit: ‘Bij het om leren te gaan met zijn geestelijke gezondheid onthult hij zijn innerlijke wereld met een experimentele reis met AI en texturen die vervlogen tijden oproepen.’
Net als bij Gerhard klopt er niet veel van het lopen van die mannetjes maar dat maakt het ook instant surrealistisch. Filmmakers worden vaak te pas en te onpas met David Lynch vergeleken maar dit is wel dezelfde geest, ook een flink bizarre trip. Nou nog de zeer mysterieuze film waar dit een intermezzo van zou kunnen zijn.
Empty Rider – Zelfsturende auto met kunstmatige intelligentie staat terecht
Een zelfsturende auto, Vanguard 3181, wilde een uitvinder kidnappen. Het staat nu terecht in SimBeijing. Een ‘selfbot’ (die ‘verwarde zelfsturende AI-auto’s’ helpt) neemt het voor de auto op.
Een lastige rechtszaak. Bevindt AI als zelflerende machine zich ook in een kleutertijd en kan het dan wel gestraft worden? Dan komt de verdachte auto zelf aan het woord en begint over het ‘empty rider syndroom van’ zelfsturende auto’s.
Mooie, eigenzinnige korte film van Lawrence Lek raakt veel toekomstige discussiepunten over AI. Lek is een kunstenaar met interesse in futurisme en hij werkt vaak met virtual reality. Eerder maakte hij Notel, over het hotel van de toekomst. Enige wat deze film nog mist, is een plot.
Primitive Diversity – 92 en nog steeds eigenzinnig
Vorig jaar schreven we al over Cosmic Miniatures, die filmdocent + avantgardistische legende Alexander Kluge op 91-jarige leeftijd in elkaar had gezet. Nu is hij een jaar ouder en komt hij weer met een beeldessay over technologische ontwikkeling.
De focus ligt (volgens mij, ik denk dat niemand het precies weet) bij hoe de technologie van oorlogen ook cinema heeft gepusht. Net als in Cosmic Miniatures zie je veelal met AI gemaakte beelden en met teksten in comic sans-achtig lettertype als: ‘De geest kan elke vorm aannemen.’ Soms zien we ineens beelden uit het archief van Kluge: een door de stad rondlopende geit, een interview van een operazanger in een zwijgende film (de interviewer kan zijn lachen niet inhouden), een interview van een expert van een universiteit.
Opnieuw een rauwe, chaotische film voor Kluge-fans. Aan de ene kant ziet het er in elkaar geflanst uit, aan de andere kant heb ik er toch respect voor dat hij eigenzinnig zijn eigen weg blijft volgen. Ik vermoed alleen wel dat er nog wat plaatsen vrij blijven in de zaal.
Dan is er nog de Zwitserse speelfilm Electric Child óver kunstmatige intelligentie. Sonny en Akiko krijgen te horen dat hun pasgeboren zoontje Tōru maar een paar maanden te leven heeft. Maar Sonny werkt ook aan een superintelligente AI. Misschien dat die zijn zoontje kan redden? Maar wat als de AI steeds slimmer wordt en de mensheid bedreigd kan worden?
Er zijn al jaren films over en met AI op IFFR. Zie bijvoorbeeld deze talk die al in 2020 werd gehouden. Met het toegankelijker worden van AI-beeld, zijn er ook meer creatieve kansen voor kunstenaars en filmmakers. In 2024 werden de eerste animaties volledig met AI gemaakt, lees dit artikel in Forbes.
Van de meer avantgardistische filmmakers zal het steeds meer in handen komen van mainstream filmmakers. Het ziet nu nog vaak hilarisch uit maar het niveau wordt vast veel hoger de komende jaren en zal niet meer weg te denken zijn bij festivals als IFFR. Het biedt bijvoorbeeld perspectieven om veel goedkopere animaties te laten maken.
Als onderwerp gaat het ook al een tijdje mee, zoals Imagine in 2021 al een speciaal programma had. Zoals met veel films over technologische vernieuwingen, gaat het vrijwel altijd gepaard met spannende verhalen over een dystopische toekomst.
2 februari 2025
IFFR 2025 – Deel 1: Humor, of het ontbreken daarvan
IFFR 2025 – Deel 3: Videofanaten
IFFR 2025 – Deel 4: Zuidoost-Aziatische luchtigheid
IFFR 2025 – Deel 5: Baden in het zonlicht
IFFR 2025 – Deel 6: Films die de grenzen opzoeken
IFFR 2025 – Deel 7: Drie keer fictie versus werkelijkheid