Een plotseling beeld van een volwassen man die gevoed wordt met melk uit een vrouwenborst? Check. Een seksscène onder een waterval? Ook check. Uit de lucht vallende waanzin à la Apocalypse Now? Inderdaad.
In Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975) regeert de routine bij het hoofdpersonage. Haar lot levert een waarschuwingsschot over de psychische inwerking van een rigide gepland leven.
Bijna een halve eeuw na de vertoning op het IFFR mag je dit poëtische psychodrama met zijn vele thema's van Marguerite Duras nog gerust zeer experimenteel noemen.
Angst essen Seele auf van Rainer Werner Fassbinder is een film over liefde en tolerantie die zich onderscheidt door af te wijken van de te verwachte boodschap die je vaak vindt in films over xenofobie en de multiculturele samenleving.
Onze tweede filmbespreking van IFFR Unleashed is een Engelse rariteit die qua vorm, aankleding en psychologie de geest van de vroege jaren zeventig in een momentopname vangt.
Eerste film in de reeks IFFR Unleashed: 50/50. Mash Hassan heeft een koe en verzorgt die beter dan zijn eigen vrouw. Hij wast de koe, hij boent de koe, zegt lieve woordjes tegen de koe. Iraanse film draaide op eerste IFFR in 1972.
Het International Film Festival Rotterdam viert dit jaar het vijftigjarig bestaan met onder meer IFFR Unleashed: 50/50. Vijftig films uit vijftig jaar IFFR zijn ieder vijftig dagen te zien.
Het snijvlak tussen deceptie en illusie loopt als een van de opvallender rode draadjes door de programmering van deze jubileumeditie van het IFFR heen. Sjoerd van Wijk schreef het laatste verslag van de februari-editie.
Zwart-witfilms keren frappant vaak terug tijdens deze IFFR. Black Medusa, Bipolar, The Edge of Daybreak – zomaar wat films in zwart-wit. Daarnaast een nieuwe filmniche: vrouwen die (uit wraak) mannen ombrengen.
Looking for Venera en I Comete portretteren het binnenland van respectievelijk Kosovo en Corsica met een scherp oog voor lokale tradities en de (jonge) bewoners. Het competitiehoogtepunt tot nu toe komt uit Thailand.
Lichtvoetige films: ze worden in het IFFR-programma niet eens meer zó overwoekerd door het zwaarmoedig stemmende drama. Toch valt over smaak te twisten, ook hier weer. Hilarisch wordt het nergens.
Ondanks de afgeslankte line-up zijn er tijdens het eerste luik van deze IFFR-jubileumeditie toch twee redelijk vergelijkbare films uit Denemarken. Shorta en Riders of Justice ademen actualiteit met grimmige vertellingen.
Met veel minder films dan normaal, kan het ook niet anders zijn dan dat onze voorbeschouwing flink ingekort is. Hieronder vijftien tips, per drie verdeeld in genres. Ook van deze online editie van IFFR doen wij verslag.
IFFR 2021 staat op punt van beginnen. Maar ook dit Rotterdamse festival is weer anders dan anders door corona. In deze preview legt Bob van der Sterre in zes vragen en antwoorden uit wat je kunt verwachten.
Het IFFR in Rotterdam had de wereldpremière van de zwart-wit versie van Parasite! Was het wel verstandig om de kleurloze versie van Parasite te laten meedingen in de polls?
Het IFFR - met 573 vertoningen - toonde opnieuw groei: 13.000 bezoekers meer dan vorig jaar. Ook scholieren bezochten het festival. Hierbij een laatste terugblik op enerverende filmdagen.
Een plotseling beeld van een volwassen man die gevoed wordt met melk uit een vrouwenborst? Check. Een seksscène onder een waterval? Ook check. Uit de lucht vallende waanzin à la Apocalypse Now? Inderdaad.
In Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975) regeert de routine bij het hoofdpersonage. Haar lot levert een waarschuwingsschot over de psychische inwerking van een rigide gepland leven.
Bijna een halve eeuw na de vertoning op het IFFR mag je dit poëtische psychodrama met zijn vele thema's van Marguerite Duras nog gerust zeer experimenteel noemen.
Angst essen Seele auf van Rainer Werner Fassbinder is een film over liefde en tolerantie die zich onderscheidt door af te wijken van de te verwachte boodschap die je vaak vindt in films over xenofobie en de multiculturele samenleving.
Onze tweede filmbespreking van IFFR Unleashed is een Engelse rariteit die qua vorm, aankleding en psychologie de geest van de vroege jaren zeventig in een momentopname vangt.
Eerste film in de reeks IFFR Unleashed: 50/50. Mash Hassan heeft een koe en verzorgt die beter dan zijn eigen vrouw. Hij wast de koe, hij boent de koe, zegt lieve woordjes tegen de koe. Iraanse film draaide op eerste IFFR in 1972.
Het International Film Festival Rotterdam viert dit jaar het vijftigjarig bestaan met onder meer IFFR Unleashed: 50/50. Vijftig films uit vijftig jaar IFFR zijn ieder vijftig dagen te zien.
Het snijvlak tussen deceptie en illusie loopt als een van de opvallender rode draadjes door de programmering van deze jubileumeditie van het IFFR heen. Sjoerd van Wijk schreef het laatste verslag van de februari-editie.
Zwart-witfilms keren frappant vaak terug tijdens deze IFFR. Black Medusa, Bipolar, The Edge of Daybreak – zomaar wat films in zwart-wit. Daarnaast een nieuwe filmniche: vrouwen die (uit wraak) mannen ombrengen.
Looking for Venera en I Comete portretteren het binnenland van respectievelijk Kosovo en Corsica met een scherp oog voor lokale tradities en de (jonge) bewoners. Het competitiehoogtepunt tot nu toe komt uit Thailand.
Lichtvoetige films: ze worden in het IFFR-programma niet eens meer zó overwoekerd door het zwaarmoedig stemmende drama. Toch valt over smaak te twisten, ook hier weer. Hilarisch wordt het nergens.
Ondanks de afgeslankte line-up zijn er tijdens het eerste luik van deze IFFR-jubileumeditie toch twee redelijk vergelijkbare films uit Denemarken. Shorta en Riders of Justice ademen actualiteit met grimmige vertellingen.
Met veel minder films dan normaal, kan het ook niet anders zijn dan dat onze voorbeschouwing flink ingekort is. Hieronder vijftien tips, per drie verdeeld in genres. Ook van deze online editie van IFFR doen wij verslag.
IFFR 2021 staat op punt van beginnen. Maar ook dit Rotterdamse festival is weer anders dan anders door corona. In deze preview legt Bob van der Sterre in zes vragen en antwoorden uit wat je kunt verwachten.
Het IFFR in Rotterdam had de wereldpremière van de zwart-wit versie van Parasite! Was het wel verstandig om de kleurloze versie van Parasite te laten meedingen in de polls?
Het IFFR - met 573 vertoningen - toonde opnieuw groei: 13.000 bezoekers meer dan vorig jaar. Ook scholieren bezochten het festival. Hierbij een laatste terugblik op enerverende filmdagen.