InDeBioscoop is een filmmagazine voor de liefhebber. Een fijnproever die warm wordt van meer persoonlijke context bij cinema. Die liever een grondig filmessay leest dan een dertien-in-een-dozijn recensie.
Je leest bij ons gratis artikelen over film. Zoals essays over filmgeschiedenis, diepte-interviews met regisseurs, betogen met originele invalshoeken of redactieleden die een intens gesprek hebben over een nieuwe trend. InDeBioscoop is een liefdesverklaring aan de eigenzinnigheid van cinema.
Geïnteresseerd? Schrijf je in voor onze maandelijkse IDB-nieuwsbrief en blijf op de hoogte!
Meewerken? Stuur een DM op onze Facebook-pagina!
Recent gepubliceerd op InDeBioscoop
Regisseur Steven Spielberg slaagt er prima in om het tragische liefdesverhaal en de rivaliteit in West Side Story moderner, intenser en gelikt te brengen naar een nieuwe generatie.
Het avontuurlijke drama De brief die nooit verzonden werd (1960) is in de filmgeschiedenis enigszins ondergesneeuwd door Als de kraanvogels overvliegen (1957) en Soy Cuba (1964).
Een idyllisch beeld: kraanvogels nemen een vlucht boven Moskou terwijl twee gezworen minnaars de liefde vieren. En dan de oorlog, als ruwe verstoorder van “te mooi om waar te zijn”.
Een goed voorbeeld van geslaagd experiment was vorig jaar New Gods. Zo'n film was er dit jaar niet maar er waren wel aardige andere experimentele films. Lees ook dit laatste deel van onze IDFA-verslaggeving van dit jaar.
De Tweede Wereldoorlog is nog steeds hét ijkpunt voor onze geschiedenis. Ook na 76 jaar bevrijding komen er nog ieder jaar nieuwe films uit. IDFA 2021 heeft een speciaal thema: Nieuws uit WOII.
Als er iets was wat onze levens wereldwijd beïnvloedde de afgelopen twee jaar, was het wel het coronavirus. Toch verrassend weinig films over corona tijdens deze IDFA.
Het aantal luchtige films op IDFA 2021 is dit jaar op een hand te tellen. Toch zijn ze er gelukkig, is niet alles maar doffe ellende. Deel 5 van ons verslag.
Over het leven en werken van een aantal van de grootste en invloedrijkste rocksterren is in de zijlijn van IDFA 2021 een aantal interessante documentaires te zien.
In het derde deel van ons verslag van IDFA 2021 besteden we aandacht aan de documentaires Gangnam Beauty, The End of Wonderland, F@ck This Job, The Painter en Black Film.
In de selectie Young Rebels kun je denken aan grote thema’s als klimaatverandering, mensenrechten, politieke vernieuwing, gendergelijkheid, internet, privacy en andere urgente zaken.
Een musical met in de hoofdrollen actrice, zangeres en componiste Marion Cotillard en de inmiddels gevestigde acteur Adam Driver zou weleens vuurwerk kunnen opleveren.
Openingsfilm van IDFA 2021, Four Journeys, is geen aanklacht tegen de Chinese eenkindpolitiek, maar geeft met dit prachtige familieportret een zeer aansprekende analyse van de emotionele effecten ervan.
IDFA is een breed filmfestival dat in de smaak moet vallen bij alle documentaireliefhebbers. Het programma van 2021 geeft vooral een gevoel van herkenbaarheid. Lees hier 30 tips voor IDFA 2021.
De tekst van Doe Maar blijft nog steeds van toepassing. Hoe ga je anders die enorme hypotheken of huren betalen? Drie minder bekende films uit andere tijden die hier de draak mee steken.
Het IDFA 2021 in 12 vragen en antwoorden. Ook dit jaar doet InDeBioscoop verslag van het grootste documentairefestival ter wereld. Info over locaties, programma's, coronabeleid, online, tickets, specials, eregast, verslagen en FAQ's.
Deel 2 van onze voorbeschouwing van het Dutch Mountain Film Festival (DMFF) dat zal worden gehouden van 2 tot en met 7 november 2021 in de traditionele standplaatsen Heerlen en Aken (Duitsland).
Van 2 tot en met 7 november beleeft het Dutch Mountain Film Festival (DMFF) zijn elfde editie in de traditionele standplaatsen Heerlen en Aken (Duitsland). Eerste voorbeschouwing van Paul Rübsaam.
De Italiaanse regisseur Nanni Moretti is dol op gecompliceerde familierelaties vol leed en confrontaties. In Tre Piani neemt hij voor het eerst het werk van iemand anders als uitgangspunt voor de lange weg naar verlossing.
Met Vortex en Bergman Island draaien er dit jaar twee titels op Film Fest Gent die op metaniveau reflecteren op de onvermijdelijke dood van de filmmaker en het (eeuwige?) leven van diens werk.
Laatste bespreking in onze THEMAMAAND over Charlie Chaplin. Chaplin had kennelijk zijn problemen met de Amerikaanse overheid (en pers) nog niet verwerkt en maakte in 1957 A King in New York.
In Limelight (1952), de zwanenzang van de komiek Charlie Chaplin, speelt hij de rol die hem te goed paste, de clown. Hierdoor verzandt zijn film in het teveel en vergeet hij de climax van zijn carrière achter de coulissen.
“Why we fight” is een van de gethematiseerde secties in het programma van Film Fest Gent 2021. In dit eerste verslag La Civil en Cool Abdoul, twee Vlaamse (co-)producties, en The Last Duel van Ridley Scott.
In 1947 brak het moment aan in de loopbaan van Chaplin om hiermee te breken. Na het meesterwerk The Great Dictator sloeg hij in Monsieur Verdoux een andere toon aan: Charlie Chaplin als seriemoordenaar.
Joshua Oppenheimer gaf ons historische denken over trauma en herinnering een impuls met The Act of Killing (2012). Dat zijn visionaire aanpak ook andere filmmakers inspireert, bewijst het door zijn geproduceerde Songs of Repression.
Dat de film in mei 1940 in New York in première ging op een moment dat de ergste verschrikkingen van WO II nog moesten komen, is de genialiteit van Chaplin het beste te beschrijven aan de hand van een aantal iconische scènes uit de film.
Het grimmige, vervreemdende gezicht van het communisme achter de mooie collectieve droom. Een lastig onderwerp in film. The Death of Stalin laat al een en ander zien. Drie obscure filmtitels uit oude Sovjetlanden deden dat nog eerder.
Ik geloof heilig dat op het moment dat wij stoppen met lachen om Charlie Chaplin, we gedoemd zijn te vergaan in onze eigen cynisme. Chaplin belichaamt een onschuld die de mens bewapent tegen de verdorvenheid van de moderne ziel.
The Circus (1928) rijgt de grappen aaneen tot een aandoenlijk verhaal. Dit werk vol verrassende wendingen doet maar weinig onder voor Charlie Chaplins meesterwerken Modern Times (1936) of City Lights (1931).
The Gold Rush (1925) gaat over kou, honger, uitputting, eenzaamheid, vernedering en uitzichtloze verliefdheid, maar is toch om je gek te lachen. Bespreking i.h.k.v. Themamaand Charlie Chaplin.
2020 was een ander jaar voor Film Fest Gent. De speciaal voor medewerkers en geaccrediteerde bezoekers vervaardigde mondkapjes zaten strakker dan een gemiddeld maatpak en de zalen waren telkens maar gedeeltelijk gevuld.
A Woman of Paris (1923) wordt aangekondigd als drama en zonder regisseur Charlie Chaplin zelf. Mocht je komedie verwachten, nee, hier wordt een serieuze poging tot drama betracht.
Het mannetje met de bolhoed, het snorretje en de te wijde broek halen we ons zo voor de geest, maar vraag een willekeurige persoon een film van hem te noemen en je krijgt vaak geen antwoord.