Rechtstreeks vanuit een citytrip Warschau op een bioscoopstoel plaatsgenomen om me onder te dompelen in de sfeer en een deel van het programma van het HAFF.
Met Riphagen gaat er een serieuze Nederlandse productie in première. Interessant dat er een oorlogsfilm is gemaakt waarin niet een held, maar juist een foute Nederlander centraal staat.
Tijdens het World Cinema Amsterdam Festival, georganiseerd door Rialto, is Don’t Call Me Son (Mãe Só Há Uma), de nieuwe film van Anna Muylaert (1964) in Nederlandse première gegaan.
Dit jaar is daar Waals talent aan toegevoegd en wordt er met The Broken Circle Breakdown nog even teruggegaan naar een paar jaar geleden toen deze film in première ging.
Wegens succes herhaald: de tweede editie van het Amsterdam Spanish Film Festival (ASFF) vertoonde een selectie Spaanse en Latijns-Amerikaanse films. Alfred Bos doet verslag.
Door al het gesteggel over Turkije zou je bijna vergeten dat er in dat land nog mooie films worden gemaakt. Een selectie hiervan is vanaf 27 mei te zien tijdens het Rode Tulp Film Festival.
Van een grote landelijke première met het bezoek van de bekende filmmaker Julio Medem tot en met debuutfilms, compilaties en oude bekenden. Verder opvallend veel films van vrouwelijke regisseurs.
Hoewel volgens het festivalboekje het thema new directions vooral rondom nieuwe talenten en nieuwe technieken ligt, is de invulling van de films vooral rondom het einde der tijden.
Het Louis Hartloopercomplex is versierd met de vele HAFF-posters van voorgaande jaren. Een bonte verzameling van stijlen en kleurpaletten, doorgaans toch vooral vrolijk stemmend.
Office is de openingsfilm van de negende editie van Cinemasia, dat van dinsdag 1 maart tot en met zondag 6 maart zo’n veertig featurefilms en documentaires, plus een programma van kortfilms.
Zou het een bewuste keuze zijn om Den Haag als epicentrum voor het ENFF (Eastern Neighbours Film Festival) te kiezen? Veel politiek geladen films in het politieke hart van Nederland?
Een rijk programma aan films uit de Balkan (voormalig Joegoslavië, Turkije, Albanië, Georgië en Macedonië) en enkele films uit Rusland en Oekraïne.
De elfde editie van dit grootste gratis filmfestival van Nederland zal van 26 tot en met 29 november worden gehouden in vijftien bijzondere, vaak historische, monumentale gebouwen.
Wat opvalt in de lange speelfilms is de sociale betrokkenheid met hedendaagse thema's en een diversiteit in narratief en beeldtaal. Daartegenover staat de universaliteit.
Wie door de binnenstad van Utrecht wandelt ontkomt niet aan de grootse presentatie van dit filmfestival. Straten worden afgezet voor rode lopers, het Neude is ingericht als kloppend hart.
Eind mei was er het eerste Spanish Film Festival in Amsterdam, begin en half juni ging het 'on tour' in respectievelijk Den Haag en Utrecht. In Utrecht waren drie films te genieten.
Rechtstreeks vanuit een citytrip Warschau op een bioscoopstoel plaatsgenomen om me onder te dompelen in de sfeer en een deel van het programma van het HAFF.
Met Riphagen gaat er een serieuze Nederlandse productie in première. Interessant dat er een oorlogsfilm is gemaakt waarin niet een held, maar juist een foute Nederlander centraal staat.
Tijdens het World Cinema Amsterdam Festival, georganiseerd door Rialto, is Don’t Call Me Son (Mãe Só Há Uma), de nieuwe film van Anna Muylaert (1964) in Nederlandse première gegaan.
Dit jaar is daar Waals talent aan toegevoegd en wordt er met The Broken Circle Breakdown nog even teruggegaan naar een paar jaar geleden toen deze film in première ging.
Wegens succes herhaald: de tweede editie van het Amsterdam Spanish Film Festival (ASFF) vertoonde een selectie Spaanse en Latijns-Amerikaanse films. Alfred Bos doet verslag.
Door al het gesteggel over Turkije zou je bijna vergeten dat er in dat land nog mooie films worden gemaakt. Een selectie hiervan is vanaf 27 mei te zien tijdens het Rode Tulp Film Festival.
Van een grote landelijke première met het bezoek van de bekende filmmaker Julio Medem tot en met debuutfilms, compilaties en oude bekenden. Verder opvallend veel films van vrouwelijke regisseurs.
Hoewel volgens het festivalboekje het thema new directions vooral rondom nieuwe talenten en nieuwe technieken ligt, is de invulling van de films vooral rondom het einde der tijden.
Het Louis Hartloopercomplex is versierd met de vele HAFF-posters van voorgaande jaren. Een bonte verzameling van stijlen en kleurpaletten, doorgaans toch vooral vrolijk stemmend.
Office is de openingsfilm van de negende editie van Cinemasia, dat van dinsdag 1 maart tot en met zondag 6 maart zo’n veertig featurefilms en documentaires, plus een programma van kortfilms.
Zou het een bewuste keuze zijn om Den Haag als epicentrum voor het ENFF (Eastern Neighbours Film Festival) te kiezen? Veel politiek geladen films in het politieke hart van Nederland?
Een rijk programma aan films uit de Balkan (voormalig Joegoslavië, Turkije, Albanië, Georgië en Macedonië) en enkele films uit Rusland en Oekraïne.
De elfde editie van dit grootste gratis filmfestival van Nederland zal van 26 tot en met 29 november worden gehouden in vijftien bijzondere, vaak historische, monumentale gebouwen.
Wat opvalt in de lange speelfilms is de sociale betrokkenheid met hedendaagse thema's en een diversiteit in narratief en beeldtaal. Daartegenover staat de universaliteit.
Wie door de binnenstad van Utrecht wandelt ontkomt niet aan de grootse presentatie van dit filmfestival. Straten worden afgezet voor rode lopers, het Neude is ingericht als kloppend hart.
Eind mei was er het eerste Spanish Film Festival in Amsterdam, begin en half juni ging het 'on tour' in respectievelijk Den Haag en Utrecht. In Utrecht waren drie films te genieten.