Er zijn twee voorbeelden: de Martin Scorsese-achtige epische speelfilm. Zich afspelend in de jaren zeventig, met lang uitgesponnen dramatische scènes en snelle montage met muziek.
Dde verdwijning van een moeder in Gregg Araki’s nieuwste White Bird in a Blizzard. En Kristen Wiig laat in The Skeleton Twins zien ook serieuze rollen aan te kunnen.
De creatieve lijdensweg van een narcistische schrijver in Listen Up Philip. Een ontmoeting tussen een cynische suïcidale jonge vrouw en behulpzame Christen in Sequoia.
Postapocalyptische tocht in The Well. Kat-en-muisspelletjes tussen een Israëlische geheim agent en een Palestijnse informant in Bethlehem. En surrealistische relatietherapie in The One I Love.
Leiden heeft al een aantal jaren een van de gezelligste en knuste filmfestivals van Nederland. Het festival begon ooit als de liefdesarbeid van film minnende studenten en is niet meer weg te denken uit de Sleutelstad.
Wij reizen wij mee met een gescheiden koppel, volgen de absurde odyssee van een aan lager wal geraakte folkzanger en zien we door kinderogen de harde Britse realiteit.
In ons tweede festivalverslag aandacht voor de nieuwsgierige en doortastende blik van een suppoost in Wenen, een ongewone Shakespeare-verfilming en twee gedoemde geliefden in Texas.
Aandacht voor een intense reconstructie van een controversieel incident, de perikelen van een ongewone puberliefde en een absurde strijd tussen schaakcomputers.
De achtste editie van het Leiden International Film Festival (LIFF) wordt gehouden van 1 tot en met 10 november. Kunsthistoricus George Vermij volgt het festival voor Indebioscoop.