Een mooi debuut waarin een overtuigd atheïst liever studeert dan dat hij vecht in de oorlog, een Britse roadmovie van hoog niveau én de allernieuwste film van Mel Gibson.
Het laatste weekend werd het publiek getrakteerd op grote namen zoals Mel Gibsons brute oorlogsgeweld in Hacksaw Ridge en Oliver Stone’s Snowden. Suzan Groothuis doet verslag.
Knotsgekke avonturenfilm met lekker stekelige randjes, de eenzaamheid en stille verlangens van Amerikaanse vrouwen en we zien in Hongarije een gangster in een rolstoel.
Tranentrekker van jewelste met Liam Neeson als gigantische ent, een drietal jongeren zonder verblijfsvergunning en hun lerares die ze daaraan probeert te helpen én een taxichauffeur in Peru.
Vier uiteenlopende films tot slot: de gespannen relatie tussen een schrijver en een journalist, het einde van de wereld, cadeaus met een boodschap en Franse animatie.
LIFF is een prima plek om een beeld te krijgen van de lichtvoetige film. Wat blijkt? Jean-Pierre Jeunets Amélie blijkt nog steeds een immense inspiratiebron. Er zijn meer films die hun eigen plan trekken.
Ggevarieerd programma van misdaadfilms (Black Mass, Cop Car), American Indie (Me and Earl and the Dying Girl, The End of the Tour) en de nieuwste Paolo Sorrentino en Michel Gondry.
Er zijn twee voorbeelden: de Martin Scorsese-achtige epische speelfilm. Zich afspelend in de jaren zeventig, met lang uitgesponnen dramatische scènes en snelle montage met muziek.
Dde verdwijning van een moeder in Gregg Araki’s nieuwste White Bird in a Blizzard. En Kristen Wiig laat in The Skeleton Twins zien ook serieuze rollen aan te kunnen.
De creatieve lijdensweg van een narcistische schrijver in Listen Up Philip. Een ontmoeting tussen een cynische suïcidale jonge vrouw en behulpzame Christen in Sequoia.
Postapocalyptische tocht in The Well. Kat-en-muisspelletjes tussen een Israëlische geheim agent en een Palestijnse informant in Bethlehem. En surrealistische relatietherapie in The One I Love.
Leiden heeft al een aantal jaren een van de gezelligste en knuste filmfestivals van Nederland. Het festival begon ooit als de liefdesarbeid van film minnende studenten en is niet meer weg te denken uit de Sleutelstad.
Wij reizen wij mee met een gescheiden koppel, volgen de absurde odyssee van een aan lager wal geraakte folkzanger en zien we door kinderogen de harde Britse realiteit.
In ons tweede festivalverslag aandacht voor de nieuwsgierige en doortastende blik van een suppoost in Wenen, een ongewone Shakespeare-verfilming en twee gedoemde geliefden in Texas.
Aandacht voor een intense reconstructie van een controversieel incident, de perikelen van een ongewone puberliefde en een absurde strijd tussen schaakcomputers.
De achtste editie van het Leiden International Film Festival (LIFF) wordt gehouden van 1 tot en met 10 november. Kunsthistoricus George Vermij volgt het festival voor Indebioscoop.
Een mooi debuut waarin een overtuigd atheïst liever studeert dan dat hij vecht in de oorlog, een Britse roadmovie van hoog niveau én de allernieuwste film van Mel Gibson.
Het laatste weekend werd het publiek getrakteerd op grote namen zoals Mel Gibsons brute oorlogsgeweld in Hacksaw Ridge en Oliver Stone’s Snowden. Suzan Groothuis doet verslag.
Knotsgekke avonturenfilm met lekker stekelige randjes, de eenzaamheid en stille verlangens van Amerikaanse vrouwen en we zien in Hongarije een gangster in een rolstoel.
Tranentrekker van jewelste met Liam Neeson als gigantische ent, een drietal jongeren zonder verblijfsvergunning en hun lerares die ze daaraan probeert te helpen én een taxichauffeur in Peru.
Vier uiteenlopende films tot slot: de gespannen relatie tussen een schrijver en een journalist, het einde van de wereld, cadeaus met een boodschap en Franse animatie.
LIFF is een prima plek om een beeld te krijgen van de lichtvoetige film. Wat blijkt? Jean-Pierre Jeunets Amélie blijkt nog steeds een immense inspiratiebron. Er zijn meer films die hun eigen plan trekken.
Ggevarieerd programma van misdaadfilms (Black Mass, Cop Car), American Indie (Me and Earl and the Dying Girl, The End of the Tour) en de nieuwste Paolo Sorrentino en Michel Gondry.
Er zijn twee voorbeelden: de Martin Scorsese-achtige epische speelfilm. Zich afspelend in de jaren zeventig, met lang uitgesponnen dramatische scènes en snelle montage met muziek.
Dde verdwijning van een moeder in Gregg Araki’s nieuwste White Bird in a Blizzard. En Kristen Wiig laat in The Skeleton Twins zien ook serieuze rollen aan te kunnen.
De creatieve lijdensweg van een narcistische schrijver in Listen Up Philip. Een ontmoeting tussen een cynische suïcidale jonge vrouw en behulpzame Christen in Sequoia.
Postapocalyptische tocht in The Well. Kat-en-muisspelletjes tussen een Israëlische geheim agent en een Palestijnse informant in Bethlehem. En surrealistische relatietherapie in The One I Love.
Leiden heeft al een aantal jaren een van de gezelligste en knuste filmfestivals van Nederland. Het festival begon ooit als de liefdesarbeid van film minnende studenten en is niet meer weg te denken uit de Sleutelstad.
Wij reizen wij mee met een gescheiden koppel, volgen de absurde odyssee van een aan lager wal geraakte folkzanger en zien we door kinderogen de harde Britse realiteit.
In ons tweede festivalverslag aandacht voor de nieuwsgierige en doortastende blik van een suppoost in Wenen, een ongewone Shakespeare-verfilming en twee gedoemde geliefden in Texas.
Aandacht voor een intense reconstructie van een controversieel incident, de perikelen van een ongewone puberliefde en een absurde strijd tussen schaakcomputers.
De achtste editie van het Leiden International Film Festival (LIFF) wordt gehouden van 1 tot en met 10 november. Kunsthistoricus George Vermij volgt het festival voor Indebioscoop.