***
recensie 99 Homes
Malafide makelaar
door Damian Uphoff
Door het originele onderwerp intrigerende, maar verder veilig volgens het boekje uitgewerkte, film over hoe ver je als mens gaat om je eigen huis terug te verdienen.
Je moet onder een steen geleefd hebben wil je niet gehoord hebben van de Amerikaanse huizencrisis die al sinds 2006 woedt. Miljoenen mensen die op rigoureuze wijze hun huis uitgezet worden vanwege rommelhypotheken. Wat dat betreft leunt 99 Homes dicht tegen de realiteit aan. Hoewel ietwat dik aangezet, geeft hij dikwijls een leerzame, interessante kijk op hoe de crisis zich manifesteert, levens ruïneert en, bovenal, hoe bepaalde mensen er juist op parasiteren. Eveneens te zien in The Big Short, waarin vier buitenstaanders rijk worden door het voorspellen van de instortende huizenmarkt.
Overlevingsdrang
Dennis Nash, een jonge bouwvakker, die samen met zijn moeder en zoontje leeft, komt in een onfortuinlijke situatie terecht nadat hij zijn huis uitgetrapt wordt. De arglistige vastgoedmakelaar Rick Carver, die verantwoordelijk is voor zijn uitzetting, biedt hem werk aan en dat laat de stakker zich geen twee keer zeggen. De klusjes die hij voor de malafide makelaar moet uitvoeren nemen ongure vormen aan, waardoor hij al snel met een moreel dilemma te kampen krijgt. Want hoever ga je als mens om je eigen huis terug te krijgen? In een situatie waarin overlevingsdrang boven moraal prevaleert.
De premisse is er één die vaak voorkomt. Denk aan Training Day, waarin een jonge agent gaandeweg in een spiraal van corruptie terechtkomt en last krijgt van gewetenswroeging. Ander verhaal, andere setting, maar exact dezelfde formule. En daar ligt dan ook de zwakte van 99 Homes. Het is een veilige film, die het formuletje braaf afwerkt en obligaat eindigt.
Marionet
Michael Shannon (Revolutionairy Road) zet zijn rol met verve neer. Hij speelt een doorgewinterde makelaar die de ‘kneepjes’ van het vak maar al te goed kent. Zodanig dat hij ze meermaals misbruikt. In Nash (Andrew Garfield, The Amazing Spider-Man) ziet hij een marionet, een sidekick om de rotklusjes te doen. Klusjes die van kwaad tot erger gaan. Later moet Nash zelfs de taak op zich nemen om ook andere mensen hun huis uit te schoppen. De vraag is of je het hem kwalijk kan nemen. In een situatie van wanhoop is men al gauw bereid morele grenzen te verleggen. Wat volgt is een psychologisch, sterk geacteerd, schouwspel, waarin Carver het duiveltje op de schouder van Nash is, en zijn moeder (Laura Dern) de engel die hem uit Carvers greep tracht te verlossen.
Nash’ inwijding in het makelaarswereldje verloopt wel érg soepel, ook kun je vraagtekens zetten bij enkele beweegredenen van de twee. Zo is het eigenlijk stug dat een rijke makelaar zomaar een bouwvakker aanneemt voor zulke exorbitant hoge salarissen. Het had duidelijker naar voren mogen komen waarom Carver nou juist Nash als discipel aannam. De rijke makelaar had er zelf weinig baat bij en gezien de hebzuchtige aard deed hij het niet uit gulheid. Desalniettemin geeft 99 Homes een leerzame kijk op de problematiek rond de huizencrisis, die anno 2016 nog steeds zichtbaar is.
1 februari 2016