Simple Life, A

****

recensie  A Simple Life (Tao jie)

Oud, maar niet vergeten

door Cor Oliemeulen

Een huishoudelijke hulp verkast na zestig jaar dienstverband en een beroerte naar een verzorgingstehuis. A Simple Life is een sterk geacteerd, aangrijpend drama over de veranderende sociale status van de ouder wordende mens.

Als jonge wees komt Ah Tao terecht bij de welgestelde familie Leung in Hong Kong. Sindsdien staat haar leven in het teken van onbaatzuchtige dienstbaarheid. De meeste familieleden zijn dood of geëmigreerd naar Amerika. Alleen filmproducer Roger woont er nog. Ah Tao maakt schoon en kookt de meest fantastische maaltijden voor hem. Dat hij het kleine appartement uit loopt zonder een begroeting is normaal, beiden kennen hun plaats. Na een beroerte acht de hulp zich niet langer geschikt om haar baan voort te zetten.

Recensie A Simple Life

Waardigheid behouden
Ouder worden is een dankbaar thema voor filmmakers. In de hartverscheurende Japanse film The Ballad of Narayama (Narayama-bushi kô)  wordt iedereen die binnenkort de 70-jarige leeftijd bereikt op een bergtop achtergelaten om daar te sterven. Een andere manier om het bejaardentehuis te ontlopen, is te zien in de recente Franse komedie Et si on vivait tous ensemble, waarin vijf oude vrienden met gezondheidsproblemen een woongemeenschap oprichten. In A Simple Life (Tao jie) besluit de hoofdpersoon zelf te vertrekken naar een tehuis om haar waardigheid te behouden.

Lichamelijk en geestelijk verval wordt vaak als lastig ervaren. Regisseur Ann Hui, die ongeveer even oud is als haar protagonist Ah Tao, schetst met rake observaties, subtiele details, warmte en humor het nieuwe milieu. Hier varieert de staat van de bewoners van dementerend tot luid zingend. De een vertoont katatoon gedrag, terwijl de ander van iedereen geld leent om stiekem naar de hoeren te kunnen. De kamers lijken op kantoorboxen met dunne wandjes waar je ’s nachts wordt getrakteerd op gerochel en geschreeuw. De wc’s stinken zo erg dat je er maar beter toiletpapier in je neus kunt stoppen.

Rollen zijn nu omgedraaid
Begeleid door enkel een piano en soms een blaasinstrument lijkt het middenstuk van de film wat traag. Het is echter een functionele opmaat naar gebeurtenissen in de tijd die elkaar snel opvolgen. De filmproducer ontfermt zich meer en meer over de meid. Zo realiseert ook zij zich langzaam dat ze meer is dan alleen een hulp in de huishouding. De rollen zijn nu omgedraaid. Roger zorgt voor haar, komt op bezoek wanneer hij kan en neemt Ah Tao mee uit eten en naar zijn filmpremière. Hun prachtige, ingehouden samenspel mondt uit in een hartverwarmende en ontroerende finale.

Andy Lau is bekend van martial arts films als House of the Flying Daggers en Internal Affairs (Mou gaan dou). Hij past moeiteloos in het rijtje coryfeeën Bruce Lee, Jackie Chan, Jet Li en Chow Yun-Fat, maar ontstijgt als Roger de beperkte kwaliteiten van vechtsportvirtuoos. Het enige dat in A Simple Life aan martial arts doet denken is het korte optreden van genregenoten Sammo Hung Kam-Bo als filmproducer en Anthony Wong als Grasshopper, de eigenzinnige eigenaar van het verzorgingstehuis.

Deannie Yip, die de rol van Ah Tao zo fantastisch inkleurt, was op het filmfestival van Venetië beste actrice. Het is niet vaak dat Aziatische vrouwen zo krachtig op het witte doek verschijnen. Haar geweldige spel doet denken aan Jeong-hie Yun in de Koreaanse film Poetry (Shi) die een oudere dame met Alzheimer speelt. Maar Yip presteert het om het realistische verhaal nog beter over te brengen. Als vrouw die zich schikt in haar lot en niets anders wenst dan een simpel leven.

 

12 augustus 2012

 

MEER RECENSIES