InDeBioscoop is een filmmagazine voor de liefhebber. Een fijnproever die warm wordt van meer persoonlijke context bij cinema. Die liever een grondig filmessay leest dan een dertien-in-een-dozijn recensie.
Je leest bij ons gratis artikelen over film. Zoals essays over filmgeschiedenis, diepte-interviews met regisseurs, betogen met originele invalshoeken of redactieleden die een intens gesprek hebben over een nieuwe trend. InDeBioscoop is een liefdesverklaring aan de eigenzinnigheid van cinema.
Geïnteresseerd? Schrijf je in voor onze maandelijkse IDB-nieuwsbrief en blijf op de hoogte!
Recent gepubliceerd op InDeBioscoop
Onze tweede filmbespreking van IFFR Unleashed is een Engelse rariteit die qua vorm, aankleding en psychologie de geest van de vroege jaren zeventig in een momentopname vangt.
Eerste film in de reeks IFFR Unleashed: 50/50. Mash Hassan heeft een koe en verzorgt die beter dan zijn eigen vrouw. Hij wast de koe, hij boent de koe, zegt lieve woordjes tegen de koe. Iraanse film draaide op eerste IFFR in 1972.
Het International Film Festival Rotterdam viert dit jaar het vijftigjarig bestaan met onder meer IFFR Unleashed: 50/50. Vijftig films uit vijftig jaar IFFR zijn ieder vijftig dagen te zien.
Hoezo acteurs in de hoofdrol? Hebben ze niet altijd de hoofdrol? Soms gaan films echt over de acteurs zelf. Zoals Being John Malkovich en The Congress (Robin Wright). Drie andere voorbeelden met een saillant detail.
Alleen de Britse films High Treason (1929) en Things to Come (1936) wisten de Tweede Wereldoorlog te voorspellen. Waren dit visionaire hoogstandjes of toevalstreffers? In dit laatste deel volgt het antwoord.
Het snijvlak tussen deceptie en illusie loopt als een van de opvallender rode draadjes door de programmering van deze jubileumeditie van het IFFR heen. Sjoerd van Wijk schreef het laatste verslag van de februari-editie.
Zwart-witfilms keren frappant vaak terug tijdens deze IFFR. Black Medusa, Bipolar, The Edge of Daybreak – zomaar wat films in zwart-wit. Daarnaast een nieuwe filmniche: vrouwen die (uit wraak) mannen ombrengen.
Alleen de Britse films High Treason (1929) en Things to Come (1936) wisten de Tweede Wereldoorlog te voorspellen. In dit derde deel aandacht voor pacifistische boodschappen en nazicensuur.
Looking for Venera en I Comete portretteren het binnenland van respectievelijk Kosovo en Corsica met een scherp oog voor lokale tradities en de (jonge) bewoners. Het competitiehoogtepunt tot nu toe komt uit Thailand.
Lichtvoetige films: ze worden in het IFFR-programma niet eens meer zó overwoekerd door het zwaarmoedig stemmende drama. Toch valt over smaak te twisten, ook hier weer. Hilarisch wordt het nergens.
Ondanks de afgeslankte line-up zijn er tijdens het eerste luik van deze IFFR-jubileumeditie toch twee redelijk vergelijkbare films uit Denemarken. Shorta en Riders of Justice ademen actualiteit met grimmige vertellingen.
Filosoof Theodor Adorno omschreef in een recent herontdekte toespraak al hoe het fascisme meer draait om het etaleren van macht dan het uitdragen van een ideologie. Zes educatieve propagandafilms uit Nazi-Duitsland.
Met veel minder films dan normaal, kan het ook niet anders zijn dan dat onze voorbeschouwing flink ingekort is. Hieronder vijftien tips, per drie verdeeld in genres. Ook van deze online editie van IFFR doen wij verslag.
Waarom ontbraken de wereldoorlogen in andere sciencefictionfilms van het interbellum? In dit tweede deel aandacht voor dodelijke stralen, mechanische mannen, krankzinnige geleerden en uitzinnige decors.
IFFR 2021 staat op punt van beginnen. Maar ook dit Rotterdamse festival is weer anders dan anders door corona. In deze preview legt Bob van der Sterre in zes vragen en antwoorden uit wat je kunt verwachten.
In het overweldigende streaming aanbod van 2020 raakte het regiedebuut van James Sweeney onterecht ondergesneeuwd. Straight Up confronteert hedendaagse onzekerheden rondom romantiek, vriendschap en identiteit.
In het eerste deel van dit tweeluik besprak ik de elfen in de IJslandse cinema. In dit tweede deel komen andere bovennatuurlijke wezens aan de orde: trollen, dwergen, spoken en zeemeerminnen.
Alleen de Britse films High Treason (1929) en Things to Come (1936) wisten de Tweede Wereldoorlog te voorspellen. Waren dit visionaire hoogstandjes of toevalstreffers? Eerste deel van 'Veilige sciencefiction in bang interbellum'.
Geen decennium in de twintigste eeuw wist zijn kitsch zo goed uit te buiten als de jaren tachtig. De verwijzingen naar die tijd zijn nu ook alom maar de jarentachtigkitsch is veelzijdiger dan je had gedacht.
In oude verhalen lees je regelmatig over elfen, trollen, dwergen en spoken. De IJslandse cinema staat bol van verwijzingen naar bovennatuurlijke wezens. In het eerste deel van dit tweeluik aandacht voor elfen.
Er zijn van die films die je tot je eigen verbazing steeds opnieuw van je plankje grist. Het Noorse The Bothersome Man van Jens Lien uit 2006 is er zo eentje. Misschien omdat je je blijft afvragen wat het eigenlijk voor film is.
Beanpole is door de redactie van InDeBioscoop gekozen tot de beste film van 2020. Het Russische oorlogsdrama van Kantemir Balagov eindigde voor runners-up House of Hummingbird, For Sama en 1917.
Het leek mij dit afgelopen jaar gepast om een alternatief lijstje te presenteren. Een lijstje met vijf films die ik dit jaar voor het eerst gezien heb en die bij mij iets wisten te ontbranden.
Nauwelijks nieuwe films? In de periodes dat de Nederlandse bioscopen en filmtheaters niet gesloten waren, regende het onverminderd releases. Met grote dank aan de belangrijkste filmfestivals.
‘Wat een raar jaar!’ En ongetwijfeld één waar onze kijkgewoonten voor altijd veranderd zijn. Ik kan hier een heel bedroevend verhaal van gaan maken over allerlei doemscenario’s, maar ik kijk liever uit naar een herwaardering van de collectieve ervaring.
Filmkritiek wars van sociale en politieke context verliest haar angel. Daarom kan een terugblik op 2020 niet ontkomen aan het bespreken van de pandemie voorbij de problemen die deze bracht aan de filmkunst.
Van de weinige films die ik zag in de bios heb ik erg genoten van De beentjes van Sint-Hildegard met een glansrol van Herman Finkers. Gortdroog, alledaags drama en af en toe wat levenswijsheden, nuchter en simpel.
In het jaar van de pandemie is alles anders, dus ook het bezoek aan de bioscoop (reserveren en mondkapje af wanneer je zit) en het aanbod van films. Als je al een kaartje kunt krijgen.
Beste lezer, over 25 jaar... Hopelijk lees je dit in de archieven van InDeBioscoop. Ik hoop dat de site nog steeds live staat en dat het internet nog niet helemaal verpest is!
Minder films in de bioscoop en meer films op videokanalen. Ondanks corona was er dit jaar genoeg moois te zien. Wat mij vooral opviel, waren de vele films ván vrouwen mét vrouwen. Hier volgt mijn top 10.
Alfred Hitchcock is al veertig jaar dood, maar zijn naam blijft doorleven. De meester van de suspense kende zelf grote bewondering voor Henri-Georges Clouzot maar kende zelf ook vele bewonderaars.
Steeds vaker klinkt in het kunst- en medialandschap de surreëel aandoende roep om oude en nieuwe films en series zorgvuldig te gaan etiketteren. Tim Bouwhuis legt uit waarom dit geen goed idee is.