InDeBioscoop is een filmmagazine voor de liefhebber. Een fijnproever die warm wordt van meer persoonlijke context bij cinema. Je leest bij ons gratis artikelen over film.
Schrijf je in voor onze maandelijkse IDB-nieuwsbrief en blijf op de hoogte!
Recent gepubliceerd op InDeBioscoop
Ruim vijfenzeventig jaar na dato rest veel mensen uit westerse landen alleen nog een ernstige herinneringscultuur, waar ze ten minste één keer per jaar bij stilgezet worden. Niet voor nazaten van het leed.
Op deze warme zomermiddag keek ik de Spaanse film El abuelo (1998), een al even loom, maar boeiend drama. Ik hoorde steeds dat deuntje. Hè, waar ken ik dat toch van?!
Een maand voor de bioscooprelease van There is No Evil in ons land kwam het bericht dat Rasoulof gearresteerd was omdat hij regime-kritische posts op social media geplaatst had.
Clara heeft een vergroeide ruggengraat en leidt aan een ontwikkelingsstoornis. Volgens haar tirannieke moeder staat ze in contact met de maagd Maria, waardoor ze anderen zou kunnen genezen van hun kwalen.
Bij het uitbrengen van de film in 1962 werd Mamma Roma in de ban gedaan, omdat de film immoreel zou zijn. Anna Magnani won de prijs voor beste actrice op het festival van Venetië. Nu gerestaureerd in de bioscoop.
Bij het (her)kijken van Training Day (Antoine Fuqua, 2001) kun je je afvragen of Denzel Washington in zijn Oscarrol als corrupte rechercheur het absolute kwaad belichaamt.
Twee redacteuren van InDeBioscoop dompelen zich een weekend lang onder in de goede dingen des levens en vijf relatief onbekende films van de Franse acteur Gérard Depardieu.
Toen Norman Jewison besloot om de roman ‘In the Heat of the Night’ van John Ball speciaal voor Sidney Poitier te gaan bewerken, was racisme nog een nauwelijks belicht thema in de cinema.
Peter Gabriel bracht in 1980 zijn song Biko uit ter nagedachtenis aan de Zuid-Afrikaanse anti-apartheidsactivist Steve Biko, die op 12 september 1977 overleed aan zijn verwondingen.
Eenmaal gegrepen door het ritme en de gaandeweg zich ontvouwende (droom)logica van dit werk, zal Kill it and leave this town menig avontuurlijke filmliefhebber zeker weten te bekoren.
Een bijzondere film, Guess Who's Coming to Dinner. Gemengde relaties als onderwerp van de film? Gewaagd! Maar is de film echt goed? En hoe zit het met de tranen van Katharine Hepburn?
Kinderen en bovennatuurlijke gaven vormen een dodelijke combinatie in het sfeergevoelige opgroeidrama The Innocents van de Noorse scenarist/filmmaker Eskil Vogt.
Op 17 juni 1966 hield een politieagent bokslegende Rubin Carter aan tijdens een routinecontrole. In het racistische Amerika van die tijd waren Afro-Amerikanen het doelwit van discriminerende wetsdienders.
In de eerste aflevering van onze themamaand een bespreking van Lilies of the Field waarvoor Sidney Poitier zijn enige Oscar won. Hij was de eerste zwarte acteur die het beeldje won als beste acteur.
Sidney Poitier was een groot voorbeeld en een goede vriend van Denzel Washington. Eye Amsterdam en InDeBioscoop zetten beide grootheden in de schijnwerpers in onze themamaand juli.
De Franse meester van de absurdistische cinema, Quentin Dupieux, gaat in zijn tiende film zowaar op de serieuze toer. In Incroyable mais vrai draait het om de ontdekking van een andere dimensie.
Er is weer alle reden om vooruit te blikken op het nieuwe programma van Previously Unreleased, een jaarlijks initiatief van EYE om onuitgebrachte titels in de zomermaanden alsnog naar de filmzaal te brengen.
Elvis, de nieuwe film van Baz Luhrmann, is lang niet slecht, maar in de uitwerking van de leidende personages, Elvis en zijn manager Colonel Tom Parker, blijft de film te veel aan de oppervlakte.
Hoe vertel je je kind dat je terminaal ziek bent? Een brok in de keel is waarschijnlijk bij Nowhere Special, een beheerst, ingetogen drama over de relatie tussen een alleenstaande vader en zijn vierjarige zoontje.
Een afdaling in een Calabrese grot en de levensavond van een plaatselijke koeienherder als parallelle verhaallijnen. Tijdloosheid in de overtreffende trap en een sleutelrol voor omgevingsgeluid.
Hoog tijd voor een beschouwing van Damnation (Kárhozat, 1988). De vraag is wat er valt toe te voegen aan de beeldtaal, die zich zo idiosyncratisch en krachtig opwerpt aan de kijker.
De mooiste en beste films over en in Parijs lees je in de eerste aflevering van de serie Camera Obscura Special over films in wereldsteden. Parijs is al sinds mensenheugenis een bron van inspiratie voor regisseurs.
De eigenaar van een productiebedrijf van industriële weegschalen doet er alles aan om balans op de werkvloer te behouden. El buen patrón was de grote winnaar tijdens de Goya's.
De Belgische meester van suspense Fabrice du Welz smeedt vanaf zijn experimentele horrordebuut Calvaire (2004) niet-alledaagse verhalen rond verknipte personen. In Inexorable is het plot ondergeschikt.
Warschau 1983. Student Grzegorz Przemyk wordt met zijn vriend Jurek Popiel gearresteerd. Als ze weigeren hun identiteitspapieren te laten zien, wordt Grzegorz hardhandig in elkaar geslagen.
De heilige Antonio werd door Nederlandse lezers, als altijd zeer kritisch over het Boekenweekgeschenk, redelijk enthousiast ontvangen. Bijna een kwarteeuw later er verschijnt een verfilmde versie in de bioscoop.
Ugyen, een Bhutaanse leraar in opleiding tegen wil en dank, droomt ervan zich als zanger te vestigen in Australië. Maar hij wordt gedwongen les te gaan geven in het boerengehucht Lunana.
We maken kennis met een Vietnamees echtpaar van bootvluchtelingen dat al dertig jaar in Duitsland woont en een dorpsapotheker in Zuid-Korea die de politieke macht naar zijn hand weet te zetten.
Twee bescheiden filmdrama’s op CinemAsia 2022 verkennen ervaringen van eenzaamheid en de verschillende vormen van verlies die daaraan ten grondslag liggen.
Als het leven je niet toelacht, is het verleidelijk om bij de pakken neer te zitten. Dat geldt zowel voor Santoshi in Missing als voor Chow in One Second Champion. Derde verslag CinemAsia 2022.
Niet-westerse cinema geeft soms een prachtig inkijkje in een andere cultuur en dat is precies wat Yuni doet. Kamila Andini verhaalt over uithuwelijking, dat wereldwijd nog altijd veel voorkomt.
In ons eerste verslag van CinemAsia 2002 toont Myanmar Diaries een collage van de de brute repressie die volgde op de volksopstand in 2021 en hoe desondanks de strijd voor democratie wordt voortgezet.