Borderline Cinema Animationale
door Ralph Evers
Een afwisselend programma, dat is een ding waarin deze editie van het HAFF uitblinkt. Het ene moment zijn we getuige van een empathische zombie die op zoek is naar zijn zoon. Het volgende moment zien we in elkaar geplakte wetenschappers die zo’n 100 jaar eerder naar de maan reisden, en jawel, evenals bij Georges Méliès, doen ook deze wetenschappers dat met een kanon.
Er is een heuse nacht van de wansmaak voor animatiefilms, de Treasures from the Vaults. Geheel met een enthousiaste explicateur die de fragmenten met veel bombarie van commentaar weet te voorzien. De oude tijden, toen Louis Hartlooper zelf nog explicateur was, lijken even te herleven.
De getoonde fragmenten kunnen overigens wel wat passie gebruiken, want men zou maar verdwalen in het riool van de wansmaak. Een opblaaspop die wraak neemt op haar harteloze eigenaar, zadend, sorry, ziedend van woede. Een zwarte buikspreekpop die er eerst op los neukt alvorens een bloedbad aan te richten. Een Tasmaanse duivel die zich verlekkert op een beauty en niet te vergeten Pleisterman, die elk stucwerk repareert, of een heuse Godzilla in de lage landen.
Galerij van de wansmaak
De nacht ervoor was er een voorproefje van Treasures from the Vaults te zien. The Amazing Adventures of the Living Corpse kan zo in de galerij van de wansmaak. Lelijk geanimeerd, alsof je kijkt naar een computerspel, waar alle tussenfilmpjes aan elkaar gemonteerd zijn. In een wereld waar de gedrochten van de hel de mensheid tergen, neemt een zombie, die empathie heeft ontwikkeld, het op tegen het kwaad, om zijn zoon te redden.
Waar Troma-films wegkomen met hun wansmaak en overdaad aan cheasy effecten, werkt deze film eerder op de zenuwen. De soundtrack met slechte metal riffs is voor iedereen vervelend. Wanneer je metal leuk vindt, baal je van de suffe riffs en als je metal niks vindt baal je van de muziekkeuze. De dialogen zijn tenenkrommend. Dit is geen Treasure from the Vault, dit is The Sewer beneath the Vault!
Collage extravaganza
De Griekse film From the Earth to the Moon is een doldwaas samenraapsel van culturele, wetenschappelijke, historische en iconische beelden, personages en gebeurtenissen. De kijker kan er het best een spel van maken: wie en wat herken ik allemaal? Dit is niet een film die je ondergaat, daarvoor is hij te druk. Een gestoord gezelschap, de Gunclub, is van plan om naar de maan te reizen. Naar een verhaal van Jules Verne, die ooit bedacht – en dit is serieus door de wetenschap ter overweging genomen – om met een kanon naar de maan te reizen. Dit vergt natuurlijk de nodige voorbereidingen. Besloten wordt om vanuit Amerika met een kanonskogel naar de maan te gaan.
Zoals gesteld wordt door de Gunclub, naar de maan reizen betekent dat je de alledaagse menselijke worstelingen te boven komt. Er wordt vrede gesloten met de Indianen in Florida en Van Gogh schildert de kanonskogel, als tegenprestatie voor de belangrijke ’tips’ die hij van de Gunclub kreeg: “Gebruik kleur.” Dit is slechts een tipje van de sluier. Wie nu enthousiast is geworden, heeft er een taak bij: dit obscure werkje vinden! Zoek eens rond de maan.
23 maart 2014