Overzicht van interviews met regisseurs, acteurs en mensen die op andere manieren bij film zijn betrokken. Van bekende Nederlandse regisseurs als Martin Koolhoven, Michael Dudok de Wit en Roel Reiné tot internationaal bekroonde filmmakers en debuterende cineasten.
Interviews
Valeska Grisebach studeerde filosofie en Duitse literatuur, en kreeg filmles van Michael Haneke. Inmiddels doceert ze zelf aan de filmschool van Berlijn. Haar oeuvre is bescheiden, maar fijntjes.
“We hebben allemaal gehoord wat er die dag is gebeurd, maar het overgrote deel van de aandacht ging uit naar de dader. Over hem weten we bijna alles, van de slachtoffers weten we nauwelijks.”
Fernando León de Aranoa had een soort docudrama met brede scope over de Colombiaanse drugsbaron Pablo Escobar voor ogen. Het werd een film. Alfred Bos sprak af in Amsterdam.
De Nederlandse regisseur Lucas van Woerkum draait het om, hij maakt speelfilms ter illustratie van de muziek. In zijn concept, Symphonic Cinema, vertelt de muziek het verhaal.
Ronnie van der Veer is foley-artiest. Hij maakt de alledaagse geluiden in films: voetstappen, het ritselen van kleding, het piepen van een deur. Als hij zijn werk goed doet, valt het niemand op.
“Grote Aziatische succesfilms zijn zelden in de Europese bioscoop te zien. Bovendien vallen artistieke kwaliteit en arthouse lang niet altijd samen. Daarom ook blockbusters bij CinemAsia."
Vele hemels boven de zevende is de eerste speelfilm van Jan Matthys, de gelauwerde televisieregisseur uit België. De film naar de veel verkochte debuutroman van Griet Op De Beeck.
Le Fidèle is de derde speelfilm van de Belgische regisseur Michaël R. Roskam. Het is tevens zijn derde film met steracteur Matthias Schoenaerts in een van de hoofdrollen.
De filmindustrie van Nepal produceert jaarlijks zo’n honderd speelfilms, maar Deepak Rauniyar is de eerste regisseur uit het land in de Himalaya wiens werk internationaal wordt vertoond.
“Brazilië is de meest raciaal gemengde samenleving ter wereld. Wij zijn het land van de pardos, zoals ikzelf." Vazante is een allegorie over de geboorte van haar vaderland.
Phil Grabsky is uit Brighton naar Amsterdam gekomen en zit in het restaurant van een nieuw hotel achter een uitsmijter. Hij is de regisseur van David Hockney at the Royal Academy of Arts.
We kijken naar films—denken we. Maar we luisteren vooral naar films, want veel informatie komt binnen via de oren. Hoe belangrijk geluid is voor film weet Jan Schermer, sound designer van beroep.
“In Frankrijk leun ik beide kanten uit, op een heel concrete manier. Ik ondersteun mijn familie en elke week gebeuren er dingen, in Frankrijk of in Senegal. Ik leef dus in beide werelden."
King of the Belgians is een komedie die knap speelt met de wisselwerking tussen fictie en werkelijkheid. Er is propaganda, dat is de officiële fictie die als werkelijkheid wordt gepresenteerd.
Aslı Özge heeft met Auf Einmal haar eerste Duitstalige film gemaakt. De regisseur (Istanboel, 1975) verhuisde in 2000 naar Berlijn om haar filmopleiding aan te vullen met een studie filosofie.
In 1991 schreef Rob van Scheers een briefje aan Paul Verhoeven, of hij wilde meewerken aan een biografie. Vijfentwintig jaar later liepen ze samen over de rode loper in Cannes.