Nieuwe Wildernis, De

****

recensie  De Nieuwe Wildernis

Dieren met persoonlijkheid

door Simone Vogel

De Oostvaardersplassen. Konikpaarden en edelherten leven in vrede naast elkaar. Vossen en ganzen staan elkaar naar het leven. De mooie ijsvogels trekken zich van al hun buren weinig aan. Slechts een kleine greep uit De Nieuwe Wildernis. Een film die met al haar allure met gemak BBC-documentaires als Frozen Planet, Earth en Earthflight evenaart.  

Om de film te maken is vier jaar voorbereiding en twee jaar filmen uitgetrokken. Wat uiteindelijk overblijft van 350 uur aan filmmateriaal is een 97 minuten durende schets van de seizoenen uit het jaar 2011 en de winter van 2012. Om de documentaire aantrekkelijk te maken voor een breed publiek, hebben regisseurs Ruben Smit en Mark Verkerk gekozen voor een verhalende lijn. De dieren hebben menselijke trekjes en een duidelijke persoonlijkheid. Wellicht was het mooier geweest om het commentaar van Harry Piekema, de jolige supermarktmanager uit de reclames van de Albert Heijn, weg te laten en de beelden voor zich te laten spreken.

Menselijke inmenging
De Nieuwe Wildernis richt zich op de natuur in de Oostvaardersplassen. Het feit dat deze plek zo’n tachtig jaar geleden nog onderdeel was van de Zuiderzee, verklaart de titel. Sinds de drooglegging heeft de natuur in dit gebied zijn gang kunnen gaan. Er is wel sprake geweest van enige menselijke inmenging. Zo komen de konikpaarden van nature niet in het gebied voor. De groep konikpaarden in de Oostvaardersplassen vormt nu de grootste kudde wilde paarden van Europa.

Recensie De Nieuwe Wildernis

Wat de makers heel goed hebben gedaan, is het uitzoeken van de underdog. Zo zien we een zwart merrieveulen dat net wat minder hard groeit dan haar neefjes en nichtjes. Moeder bekommert zich om dit letterlijke zwarte schaap van de familie. De beelden waarin het moederpaard haar veulen tot opstaan maant zijn aandoenlijk. Wanneer het veulen niet genoeg groeit, blijf je als toeschouwer hopen dat het de strenge winter zal overleven. Maar of dat ook gebeurt?

Grootsheid en wreedheid
De schakeling tussen de dieren is erg bijzonder. Hoewel de focus van het verhaal ligt op de konikpaarden, wonen er nog veel andere dieren, zoals het roodborstje dat bevriend is met het zwarte veulen. Maar buiten alle schattige dierenvriendschappen en lieve beelden, gaan de makers onsmakelijke beelden niet uit de weg. Zo wordt er ingezoomd op mesthopen, die strontvliegen aantrekken, en ganzenkuikens voor wie het vanaf hun eerste dagen rennen geblazen is, omdat ze door zowel kraaien als vossen worden opgejaagd.

Het beeldmateriaal van De Nieuwe Wildernis is indrukwekkend. Dat komt niet alleen door de hoeveelheid tijd die is gestoken in het schieten van het materiaal, maar ook door de moderne cameratechnieken. Waterluizen en vliegen komen dichterbij dan ooit. Het feit dat de makers hebben geprobeerd een verhaallijn in de documentaire te brengen en de dieren menselijke eigenschappen hebben meegegeven, voelt ietwat geforceerd aan, maar het zorgt er wel voor dat de documentaire door een groot publiek gewaardeerd zal worden. De Nieuwe Wildernis toont de Nederlandse natuur in al haar grootsheid, maar schroomt niet om ook de wrede kant van de wildernis te belichten.

24 september 2013

MEER RECENSIES