**
recensie Toscaanse Bruiloft
Mierzoete ode aan het huwelijk
door Simone Vogel
Sommige zaken veranderen nooit. Vrouwen kijken verlekkerd naar het lijf van Jan Kooijman, Nederlanders zien in de winter graag films uit warmere oorden en Johan Nijenhuis maakt enkel nog romantische komedies volgens hetzelfde concept. Toscaanse Bruiloft, het jongste werk van de regisseur, is in dat opzicht dan ook weinig verrassend.
Nijenhuis neemt de kijker mee naar het prachtige Toscane. Net als bij kaskraker Verliefd op Ibiza is er de juiste sfeer met shots van het landschap, ditmaal begeleid door muziek van André Rieu. In een klassieke villa runnen Sanne (Sophie van Oers), haar vader Tom (Ernst Daniël Smid) en stiefmoeder Marla (Simone Kleinsma) trouwlocatie Casa Matrimonio. Als wedding planner verzorgt Sanne voor verliefde stellen de mooiste dag van hun leven. Zelf heeft ze de ware nog niet kunnen vinden, maar daar komt verandering in als Lisa (Lieke van Lexmond) en Bob (Diederik Ebbinge) hun familie meenemen om de liefde en het leven te vieren.
Modderschuit
De basisformule van zon, liefde en vakantie, eerder toegepast in Costa!, Volle maan en Verliefd op Ibiza, komt terug in Toscaanse Bruiloft. Waar in zijn laatste filmhit meerdere verhaallijnen door elkaar lopen om uiteindelijk te vervlechten, kent dit ‘Italiaanse drama’ een meer eenduidige vertelling. De ontwikkelingen van de hoofdpersonen lopen min of meer gelijk aan elkaar en spelen zich praktisch de gehele film af in het kleine Italiaanse dorp. Levens raken al snel met elkaar verstrikt tot op een haast incestueus niveau. Intiem, maar een tikje oubollig.
Nijenhuis put voor zijn films grotendeels uit de kweekvijver van televisieserie Goede Tijden, Slechte Tijden. Het komt misschien daardoor dat het gros van de personages niet echt weet te prikkelen. Het niveau van de film overstijgt nauwelijks het niveau van de soap. Het verhaal kabbelt voort, zonder echt te verrassen. Martine Sandifort, die met verve de rol van doorgedraaide (schoon)moeder Bella weet neer te zetten, is een aangename verrassing. Haar acteerwerk en humor staan als een vlag op een modderschuit, doordat de rest van de karakters verschrikkelijk voorspelbaar zijn.
Hoeren en snoeren
Toscaanse Bruiloft is een luchtige feelgoodfilm met simpele, herkenbare personages. Jan Kooijman speelt de rol van bad boy Jeroen met bezieling. Zijn karakter van echtscheidingsadvocaat is erg verfrissend, want Jeroen is de enige in het verhaal die met een nuchtere blik naar het huwelijk kijkt. Dit zorgt voor bijna de enige nuance in een mierzoete film.
De film is bedoeld als een ode aan het huwelijk in alle soorten en maten. Best ironisch, gezien het feit dat het gezelschap in de film niet vies is van een beetje hoeren en snoeren. Het glooiende Italiaanse landschap, de overdaad aan bruiloften en het onvermijdelijke happy end zullen weer veel bioscoopbezoekers een warm gevoel geven. Een nieuw succes uit de Nijenhuis-fabriek is geboren.
27 januari 2014