Ondertussen, op de redactie:

Bioscopen gesloten. Wat nu?

COR:

Beste collega’s,

In verband met het Coronavirus zijn de filmtheaters minimaal de komende drie weken gesloten. Gelukkig kan de filmliefhebber nog online recente films kijken (bijvoorbeeld op Picl.nl) en grasduinen in de eigen collectie.

Hoe gaan jullie de komende tijd je behoefte aan het kijken van films bevredigen? Hebben jullie tips voor onze lezers?

 

ALFRED:

Waarde filmvrienden,

Het klinkt misschien gek, maar zo’n verplichte pauze naar aanleiding van het virus kan heilzaam werken. Voor het milieu uiteraard, vanwege verminderde economische activiteit. En voor mensen kan het ook geen kwaad om even uit de dagelijkse rat race te stappen. Is er opeens tijd voor dingen waar we al veel te lang niet aan toe zijn gekomen.

Zo heb ik me voorgenomen om het complete oeuvre van Stephen King te lezen. Dat zal me bezig houden tot ver voorbij het EK voetbal en de Olympische Spelen die wellicht niet doorgaan. Eerlijk gezegd verheug ik me een beetje op een sportloze zomer.

Toen de Nederlandse voetbaldames vorig jaar klaar waren met hun WK, had ik opeens reuze zin in film noir. Geen idee waarom en YouTube hielp enorm. Daar zijn een immens aantal rechtenvrije films uit de gloriejaren van het ‘genre’ te vinden. Naast obscure titels voor noir-fanaten zijn daar ook klassiekers als Out of the Past, D.O.A., The Breaking Point, Kiss Me Deadly, The Killers, Deadline – USA, Pickup on South Street, Naked Alibi, The Big Sleep, The Big Clock, The Postman Always Rings Twice, The Killing (Kubrick!), The Hitch-Hiker, The Maltese Falcon, Gun Crazy en nog veel, heel veel meer – waaronder een aantal zelden vertoonde noirs van Fritz Lang – te vinden. Of ze er een jaar later nog staan, heb ik niet nagekeken. Regelmatig verdwijnen er titels omdat de rechthebbende bezwaar heeft gemaakt.

Naast film noir staan er ook veel Amerikaanse en Engelse misdaadfilms uit de periode 1940-1960 integraal op YouTube. Zo zijn er vroege films van Douglas Sirk (Lured en Shockproof), Britse crime uit de oude doos, de Agathe Christie-verfilming And Then There Were None van René Clair, en heb ik kennis kunnen nemen van de Britse studioveteraan Basil Deardon en diens nog steeds overtuigende ‘London Underground’ kwartet. De eerste drie – Sapphire, (1959, moord en racisme), The League of Gentlemen (1960, ex-militair organiseert team voor bankoverval) en Victim (1961, homoseksualiteit en chantage, met Dirk Bogarde) – staan er integraal op. Van nummer vier, All Night Long (1962, Othello in jazzclub), moeten we het met de trailer doen. Mij hoor je niet klagen.

Dan heb ik het nog niet eens gehad over de vracht aan filmdocumentaires op YouTube. Profielen van regisseurs en acteurs/actrices, vooral uit de tijd van het klassieke Hollywood, genreverkenningen (western, film noir, soundtracks) en nog heel veel meer—allemaal gratis en voor niks te zien voor een ieder die daar zin in of behoefte aan heeft. Wat een luxe.

En dan kan ik ook nog eens gaan grasduinen in de dozen met dvd’s en dvd-boxen die elders in huis staan. Ik heb ooit in een vlaag van gekte een paar honderd westerns op dvd aangeschaft. Nog niet allemaal bekeken, gaat nu gebeuren.

Weet je wat, ik ga de complete Wrekers-reeks, met Patrick Macnee en Diana Rigg, nog een keer kijken. Ik verheug me nu al op het vierde seizoen, het eerste, in zwartwit, met Diana Rigg als Miss Peel. Vooral op aflevering 21: A Touch of Brimstone. Waarom? Check deze link.

Ben benieuw hoe jullie al die extra schermtijd gaan vullen. Ik hoor het graag en houd me aanbevolen voor tips.

 

SJOERD:

Net als Alfred zie ik ook lichtpuntjes in de pandemie, want het is goed voor het milieu en wellicht dat mensen nu een keer stil gaan staan bij wat werkelijk belangrijk is in het leven. Neemt niet weg dat we een heftige periode tegemoet gaan. Ter educatie misschien maar weer de Capracorn-films kijken, want het optimisme wat uit die films straalt hebben we zeker nodig de komende tijd. Naast It’s A Wonderful Life zijn films als Meet John Doe of Mr. Deeds Goes To Town ook aanstekelijk in hun geestdrift. You Can’t Take It With You bevat mooie kritiek op de kantoorbanen die blijkbaar ook prima thuis kunnen nu. Voor wie van tenenkrommend Amerikaans chauvinisme houdt is daar nog Mr. Smith Goes To Washington, inclusief theatraal filibuster einde.

Ik zou eigenlijk naar een Frans filmfestival gaan om te jureren, maar nu dat niet doorgaat ga ik wel door met mijn project om veel Franse films te kijken. Eric Rohmer is tot nu toe een goede manier gebleken om mijn Frans bij te spijkeren. Favoriet is op het moment Conte d’automne. Verbluffend hoeveel spanning Rohmer op weet te bouwen rond zulke mondaine taferelen.

Daarnaast heeft het Eye filmmuseum een heleboel films van 1900-1920 online staan in goede conditie . Daar ben ik me ook doorheen aan het ploegen om wat meer kennis over vroege film te krijgen. Onder andere Meliès-copycat Segundo de Chomon, die desalniettemin wel charmante trucagefilms heeft gemaakt.

Ter ontspanning ook maar weer wat favorieten opzetten om in te verdwalen, zoals The Beach Bum of Dazed & Confused.

 

RALPH:

Ik herken wat Sjoerd en Alfred al reeds schreven. Ik heb mijn dvd-kast weer eens met compassie aangekeken. Ik kwam zowaar de Apu-trilogie van  Satyajit Ray tegen. Deze periode is een mooi moment om es een zooi dvd’s te bekijken en daarna maar weer eens weg te doen. En boeken, ik ga me eens wagen aan Het Bureau van Voskuil.

 

TIM:

De huidige situatie vraagt om exceptionele maatregelen. Op filmvlak slaat de ironie toe. Festivals en bioscopen die zich de afgelopen jaren naarstig zijn blijven verzetten tegen de geleidelijke opmars van o.a. downloads en streaming, (lees: de ’thuisbioscoop’ in welke vorm dan ook) staan om compleet onverwachte redenen machteloos. In Nederland moet Picl de kar van de distributeurs ineens volledig (?) trekken, en terwijl Cineville bezig is met een tijdelijk online initiatief voor abonnees, zien geplande festivals duivelse dilemma’s tegemoet.

Movies That Matter werd zo overvallen, dat er echt geen ruimte was voor het overwegen van een online aanbod. Dat past ook helemaal niet bij de opzet van het festival en de intenties van de organisatoren, luidde een statement. Wat Imagine en MOOOV (bij onze zuiderburen) gaan besluiten, kan alleen de toekomst uitwijzen. Ik woon zelf nabij Gorinchem, waar jaarlijks (met het vizier op ‘wereldcinema’) het IFFG (Internationaal Filmfestival Gorinchem) georganiseerd wordt. Zij hebben nu geen keuze. De programmaboekjes kwamen net van de drukker.

Ik moet wel zeggen dat het nog een beetje als een gek vooruitzicht aanvoelt om de komende tijd zélf dan maar zoveel mogelijk dingen te gaan kijken en lezen waar ik eerder niet aan toe kwam. Een logische impuls, daar niet van; ook hier is de hoeveelheid beschikbare titels het probleem niet. Toch zijn er ook zoveel andere zaken die mijn aandacht vragen: veel studie en onderzoek gebeurde sowieso al vanuit huis, en ik sluit me ook niet af voor de (elkaar in rap tempo opvolgende) maatschappelijke ontwikkelingen. Alhoewel dat met de sensatielust en kapitalistische perversie van de meeste media een zeer vermoeiende opgave is.

Wie gezond wil blijven, moet nu thuisblijven. Wie daar lak aan heeft ook. Maar wie zich te veel aan de doorgeslagen informatiestroom blootstelt, wordt net zo goed ziek. Dan zijn die films en boeken zo gek niet. En liever even geen Outbreak (1995), 28 Days Later… (2002), Resident Evil (diverse), The Happening (2008) of Contagion (2011). Heb je een spelcomputer, dan kun je je zelfs verlustigen aan Plague Inc. (2012), waarin je speelt als een pathogeen dat de mensheid moet uitroeien. Wie vertelt me dat dit een mislukte grap is? Ik moet eerlijk zeggen, ik was al langere tijd klaar met de meeste titels die me op voorhand lekker maakten met ‘post-apocalyptisch’ of ‘dystopisch’. Daar was dit virus niet eens voor nodig. Er is te veel (Hollywood-)materiaal dat hetzelfde ‘amusement’ brengt.

Houd jullie taai met al die mooie kunst die er voorhanden is, van huidige en vroegere tijden. De noirs van Alfred, of de Apu-trilogie van Ralph. Sjoerd, ik verkies Rohmer heel graag boven een herziening van The Beach Bum;) De coffeeshops zijn nu gelukkig ook dicht. Kunnen alle fans van Korine’s laatste mooi beginnen met afkicken.

 

BOB:

Stilstaan bij het leven en veel films kijken! Klinkt als een droom :)  Voor mij nu eerder het tegenovergestelde, erg druk. Alleen tijd voor een Camera Obscura zo nu en dan (had pas een episode over virussen gedaan, voor de liefhebber).

Gisteren nog via een Camera Obscura-film de aparte acteur Thomas Milian herontdekt. Hij had een maffe geschiedenis. Vader Cubaans generaal, naar VS gevlucht, daarna 70’s filmster in Italië, speelde in poliziotto’s en spaghettiwesterns, altijd hyperintens. Bekeek zichzelf graag op het grote scherm. ‘Als ik in een film speelde, betekende dat een hoop geld.’ Dat soort ontdekkingen, daar hou ik van.

Veel filmplezier toegewenst, klinkt leuk allemaal :)

 

RALPH:

Tim schreef: “Er is te veel (Hollywood-)materiaal dat hetzelfde ‘amusement’ brengt.” Ik had onlangs college over Adorno en Horkheimers Dialektik der Aufkläring, waarin een interessante analyse uiteengezet wordt over Hollywood-cinema (nota bene in de jaren 40 al). Het illusie-theater dat Hollywood schept, presenteert altijd eenzelfde wereld. Wanneer heb jij een Amerikaanse film gezien met een duidelijk communistische of socialistische inslag, die ook nog eens mainstream werd? We krijgen altijd dezelfde meuk, of het nou alternatief is of niet en wie mij ongelijk kan geven, ik zie graag suggesties tegemoet.

 

MICHEL:

Nadat ik al maanden het gevoel heb dat het aanbod op MUBI niet bij kan houden, omdat ze simpelweg teveel goede films aanbieden, merk ik dat het huidige aanbod mij niet echt warm maakt. Erg jammer, maar misschien wordt het dan toch eens tijd voor 6-, 8- of zelfs 10-uur lange bezinning met één van de films van Lav Diaz die MUBI als losse rentals aanbiedt. Films waarvoor je een hele dag moet vrijhouden en waar het dus nooit van komt om er voor te gaan zitten. En voor wie dat niet lang genoeg duurt, is het 13,5 uur durende La Flor beschikbaar op IFFR’s eigen streamingdienst IFFR Unleashed. Waarom zij nog steeds niemand vertellen dat ze een mooie selectie films online hebben staan, is mij een raadsel.

 

TIM:

In reactie op Michel: ik ben al geruime tijd geabonneerd op MUBI, en het principe van 30 (gevarieerde) titels tegelijk, met dagelijks één vondst en één verwijdering, spreekt me nog steeds sterk aan. De laatste tijd (en dat is me ook wel eens eerder gebeurd) had ook ik een beetje last van het sentiment dat er niet genoeg titels bijkwamen die ik wilde zien. Mijn ervaring is alleen net zo goed dat er daarna áltijd weer schot in de brouwerij komt. Voor de gelegenheid dan mijn huidige watchlist van beschikbare titels:

-> The Servant (1963) van Joseph Losey (deze regisseur staat nu in de schijnwerper, dus er volgt nog meer)
-> Le Feu Follet (1963) van Louis Malle (óók een retrospectief, en deze klassieker zag ik in tegenstelling tot Ascenseur pour L’Echaufaud nog niet)
-> Three Quarters (2017) van Ilian Metev (draaide in 2018 op het IFFR)
-> India Song (1975) van Marguerite Duras

Misschien ook iets voor (sommigen van) jullie en voor de lezers?

 

ALFRED:

Ik had voor mezelf al een paar oplossingen bedacht, de ‘mind hive’ van InDeBioscoop komt met nog veel meer prima suggesties. Rode draad: streams. MUBI, Picl.nl, IFFR Unleashed, YouTube–het zijn allemaal online oplossingen.

Daar kan ik deze nog aan toevoegen: openculture.com voert als slogan ’the best free cultural & educational media on the web’. Naast online cursussen en e-books zijn er meer dan duizend films te zien. En dat alles gratis, want ‘public domain’. Western, film noir, klassiekers, er is genoeg te vinden. Liefhebbers van Russische en Koreaanse cinema kunnen hun hart ophalen. Er staan 70 films in HD van de Russische studio Mosfilm, waaronder bijdragen Van Tarkovsky en Eisenstein. Het Korean Film Archive heeft meer dan honderd films online geplaatst. Allemaal toegankelijk via Open Culture.

Genoeg te zien dus, ook als de bioscoop op slot gaat. Het is altijd handig om van de nood een deugd te maken. Met deze kanttekening: er zijn ook genoeg zzp’ers voor wie de inkomsten op slag zijn weggevallen en nu dus wel iets anders aan hun hoofd hebben dan de vraag ‘Hoe vul ik mijn extra kijktijd met films?’

Hou je haaks!

 

17 maart 2020

 

Meer ‘Ondertussen, op de redactie’