Dwelling in the Fuchun Mountains beste film van 2022
Het Chinese drama Dwelling in the Fuchun Mountains is door de redactie van InDeBioscoop gekozen tot beste bioscoopfilm van 2022. Gu Xiaogangs speelfilmdebuut was te zien op grote internationale festivals, trok veel publiek in Frankrijk, maar verscheen pas drie jaar na voltooiing in de Nederlandse bioscopen.
Zowel Tim Bouwhuis als Cor Oliemeulen plaatsten het drama, dat werd opgenomen met niet-professionele acteurs, bovenaan hun lijstjes van favoriete bioscoopfilms. “Dit realistische verhaal over traditie versus moderniteiten wordt afgewisseld door een regelmatig adembenemende cinematografie met knap gemaakte tracking shots die van Dwelling in the Fuchun Mountains een visuele meditatie maakt”, aldus laatstgenoemde.
Nummers 2 tot en met 10
Licorice Pizza eindigt op de tweede plaats. “Niet de beste Paul Thomas Anderson, maar ik genoot wel enorm van het neergezette tijdsbeeld, waarbij de jaren zeventig er soms nog beter uitzagen dan films die echt uit de jaren zeventig komen”, meent Bob van der Sterre.
Drive My Car won begin dit jaar de Oscar voor beste buitenlandse film. Dit drie uur durend Japanse drama van Ryûsuke Hamaguchi vertelt het intrigerende verhaal over verlies en verwantschap met een acteur/regisseur, die rouwt om het plotselinge overlijden van zijn vrouw, en zijn chauffeuse, die ook het nodige achter de kiezen heeft. Tjechov’s theaterstuk ‘Oom Wanja’ staat ondertussen symbool voor de gedesillusioneerde mens.
Nowhere Special belandt op de vierde plaats. Dit ‘kleine’ drama van Uberto Pasolini gaat over de 34-jarige terminaal zieke John die geschikte adoptieouders voor zijn zoontje Michael zoekt. Tim Bouwhuis: “Op bijzonder knappe wijze weten Norton en Lamont via subtiele, vaak non-verbale signalen en handelingen over te brengen dat gevoel en intuïtie in complexe situaties de beste raadgevers kunnen zijn. Opdat de deurbel op de drempel van het bestaan maar op het juiste adres mag rinkelen.”
Triangle of Sadness eindigt op de vijfde plaats. “De nieuwste film van Ruben Östlund volgt een aantal onuitstaanbare beroemdheden die zorgeloos op een cruise vertoeven, tot het noodlot toeslaat en ze overgeleverd zijn aan hun eigen onvermogen”, zegt Yordan Coban. “Östlund plaatste voorheen een kritische noot bij de multiculturele samenleving en toonde ons de subtiele hypocrisie van de bourgeois kunstliefhebber. De presentatie is nu een stuk minder fijnzinnig, meer Amerikaans, maar wel meer lachwekkende momenten. Het is maar net waar je van houdt.”
Op de zesde plaats noteren we Tori et Lokita, voor Jochum de Graaf de beste film van 2022. “Een aangrijpend hard realistisch beeld dat de gebroeders Dardenne schetsen van de verborgen wereld onder het oppervlak van onze maatschappij waarin minderjarige alleenstaande asielzoekers moeten zien te overleven. Hoe de hoop op een beter leven van Tori en Lokita in de grote stadsjungle van Brussel hardhandig in de kiem gesmoord wordt. Een liefdevol en nergens larmoyant wordend portret dat me met een brok in de keel de bioscoop liet verlaten.”
The Menu behaalt de zevende plek. “Een heerlijke zwarte satire op de vele foodporn die ons maar voorgeschoteld wordt. Glossy’s, tv-programma’s, borrelpraat en films, alles voor de glorificatie van keukenkunst. Het werd eens hoog tijd dat hier een bezinningsmoment voor gevonden werd. Met verve, met kunst, met sardonisme, precies wat hard nodig is”, aldus Ralph Evers. “De kers op de taart is een geweldige Ralph Fiennes en diens memorabele klap. Ook met succes in eigen keuken en huishouden gebruikt!”
Les Olympiades, Las bestias en The Worst Person in the World vervolledigen de top 10 van IDB-film van het Jaar.
Eerdere winnaars ‘IDB-film van het Jaar’
Dwelling in the Fuchun Mountains is de opvolger van The Father dat onze redactie in 2021 verkoos tot beste film van het jaar. Boyhood (2014), Réalité (2015), Hell or High Water (2016), The Handmaiden (2017), Phantom Thread (2018), de IDB-film van het millennium La grande bellezza (gekozen in 2019) en Beanpole (2020) gingen deze winnaars voor.
1 januari 2023