***
recensie Zwei Mütter
Lesbisch paar heeft kinderwens
door Cor Oliemeulen
Een lesbisch paar wil een kind. Duits docudrama registreert de schier onmogelijke weg naar zwangerschap, afgewisseld door liefdesscènes en toenemende frustraties.
Studerend aan de Filmacademie raakte Anne Zohra Berrached geïntrigeerd door het thema dat nogal eens op afkeuring en hoongelach stuit. Ze schreef een scenario dat is gebaseerd op de ervaringen van drie lesbische stellen. In Zwei Mütter volgen we Katja (43) en Isabella (37) die dolgraag een kind willen en alvast namen aan het verzinnen zijn. Beide dames zijn tv-actrices, terwijl bijna alle andere mensen in de film zichzelf spelen, zoals de arts van de spermabank, de advocaat van de privékliniek, de verkoper van inseminatie-instrumenten en zelfs enkele spermadonoren.
Confrontaties
Het relaas is documentaireachtig gefilmd, vaak over de schouders van de vrouwen, zodat je als kijker meer wordt geconfronteerd met de stand van zaken betreffende de mogelijkheden en onmogelijkheden van inseminatie bij lesbische vrouwen. In het begin bellen ze veel om informatie in te winnen, later bezoeken ze klinieken. We leren dat ze zich in een grijs gebied bevinden. Hoewel het paar is getrouwd komen volgens de wet alleen heterostellen in aanmerking, maar later blijkt dat het misschien toch kan, zolang ze maar genoeg geld meebrengen. Dat blijkt onmogelijk, want als parttime bloemist (Isabella) en bedrijfsleider van een videotheek (Katja) zijn hun gezamenlijke inkomsten ontoereikend. Op hun vraag of de inkomensgrens ook geldt voor heterokoppels krijgen ze geen antwoord.
Katja heeft de kinderwens en Isabella wil de ‘vader’ zijn. Volgens de arts van de vruchtbaarheidskliniek raakt door inseminatie slechts twintig tot dertig procent van de vrouwen zwanger, soms zijn extra hormoonspuiten nodig. Terwijl ze elkaar hoopvol knuffelen volgt de allereerste injectie. Maar elf seminaties, negen maanden en tienduizend euro later ontstaan de irritaties. Raken we niet teveel in de schulden? En wie blijft er straks na de geboorte eigenlijk thuis tijdens de eerste drie jaren van het kind?
Aanbieders
Uiteindelijk wil het stel zelf gaan insemineren en moet het op zoek naar hulpmiddelen én donoren. Lang leve het internet, waar de aanbieders van doe-het-zelf-pakketten en aantoonbaar succesvol zaad staan te springen om een zakcentje bij te verdienen. Of iemand toevallig HIV heeft, komt niet aan bod, terwijl uit ontmoetingen met donoren blijkt dat de meeste het goedje het liefst zelf op natuurlijke wijze willen inbrengen.
Helaas schenkt de filmmaakster geen aandacht aan referentiepunten zoals vrienden, familie of collega’s. Ook valt er geen humor te bespeuren in Zwei Mütter of het moet zijn dat je het grappig vindt dat een apotheker de suggestie doet om voor inseminatie-instrumenten maar contact op te nemen met een dierenarts. Toch is het korte drama de moeite van het kijken waard, al is het alleen maar om je te realiseren hoe frustrerend het moet zijn als je geen kind kunt krijgen. Laat staan als de wet je dit onmogelijk maakt.
28 juni 2014