Toonaangevende Amerikaanse regisseur heel juli in de spotlights
De negen levens van Martin Scorsese
door Cor Oliemeulen
Als je van Martin Scorsese houdt doe je er verstandig aan om de komende maand regelmatig deze website te bezoeken. Onze redactie heeft zich vol overgave gestort op het oeuvre van deze toonaangevende Amerikaanse regisseur.
Het resultaat is een verrassende verzameling van recensies, essays en andere persoonlijke stukken. De terugkerende lezer mag zich vanaf eind juli kenner van het werk van Martin Scorsese (uitspraak: sko:r·ses·sie) noemen. En mocht je zijn films nog niet (goed) kennen, is er alle gelegenheid om de schade in te halen.
Gerestaureerde klassiekers opnieuw in de bioscoop
Als de naam van Martin Scorsese (New York, 17 november 1942) valt, zal menig liefhebber onmiddellijk drie films noemen: Taxi Driver, Raging Bull en Goodfellas. Ter gelegenheid van de grote tentoonstelling over deze gelauwerde filmmaker in EYE Amsterdam (nog te zien tot en met 3 september) zullen deze geweldige films vanaf 6 juli in gerestaureerde versies in het hele land worden vertoond.
InDeBioscoop zal de themamaand over Martin Scorsese dan ook starten met recensies van Taxi Driver, Raging Bull en Goodfellas. Niet zonder toeval drie films met Robert De Niro in de hoofdrol, want de acteur speelt maar liefst acht keer in een film van Scorsese. Ook de namen van Harvey Keitel, Joe Pesci en Leonardo DiCaprio zullen in de verschillende bijdragen voorbijkomen. Net als de muziek van The Rolling Stones, in het bijzonder ‘Jumpin Jack Flash’. In de films van Martin Scorsese vallen personages en muziek namelijk vaak samen.
Persoonlijke thema’s
Natuurlijk komen in onze bloemlezing over Martin Scorsese ook andere handelsmerken en persoonlijke thema’s van de regisseur aan bod, zoals de strijd van de eenzame held, de rol van het katholieke geloof en verraad. Zijn misdaadfilms en biografische verhalen zijn zeer bekend, maar wie weet eigenlijk dat Scorsese ook een vijftal romantische drama’s, tal van documentaires en een heuse tv-serie maakte?
Mean Streets (1973) betekende de start van een fantastische loopbaan, The Last Waltz (1978) laat zien hoe je een muziekdocumentaire maakt. After Hours (1985) blinkt uit in Hitchkafkaïaanse waanzin, hebzucht zien we niet alleen in Goodfellas (1990), maar ook in Casino (1995) en The Wolf of Wall Street (2013). Vaak is de scheidslijn tussen goed en kwaad dun. Martin Scorsese neemt zelden een standpunt in, de kijker kan zelf een mening vormen.
Unieke beeldtaal
In bijna vijftig jaar – van experiment tot en met obsessie – heeft Martin Scorsese zich ontpopt als een unieke cineast, die een belangrijke plaats in de filmgeschiedenis heeft ingenomen. Geen filmauteur in de pure zin des woords omdat hij zelf zelden de scenario’s schrijft, maar absoluut iemand die een eigen beeldtaal heeft ontwikkeld. Dat proces ging niet zonder slag of stoot. Vaak was het knokken om projecten van de grond te krijgen en dreigden persoonlijke omstandigheden zijn carrière voortijdig te beëindigen.
In veel films over film duikt Martin Scorsese op als deskundige. Naast zijn onuitputtelijke filmkennis zijn er maar weinigen die zo enthousiast en bevlogen over films praten. Het zal dus niemand verbazen dat die onvoorwaardelijke hartstocht tot zoveel moois op het witte doek heeft geleid.
25 juni 2017