Blackmail

***

recensie  Blackmail

Pianist met podiumangst

door Nanda Aris 

Thriller waarin een pianist met podiumangst, onder schot, het concert van zijn leven moet spelen. 

Blackmail van de Spaanse regisseur Eugenio Mira begint veelbelovend met mooie close ups van onderdelen van een piano, begeleid door onheilspellende muziek. In een van de eerste scènes zien we Tom Selznick (Elijah Wood: The Lord of the Rings) in het vliegtuig op weg naar Chicago. Het vliegtuig heeft last van turbulentie, en de angst is in Toms ogen te lezen. De faalangst van Tom komt voort uit een optreden van een aantal jaren geleden.

Recensie Blackmail

Falen
Na zijn aankomst moet Tom direct door naar het concertgebouw. Zo’n stressvolle voorbereiding is een raar gegeven als je aan angststoornissen lijdt. Onderweg naar het podium krijgen we nog een aantal keer een clou voor zijn eerdere falen. Na een succesvolle start leest Tom plotseling op zijn bladmuziek dat hij zal sterven zodra hij een verkeerde noot speelt. Hij denkt dat iemand een grap met hem uithaalt, vanwege zijn eerdere falen. Maar via een oortje begrijpt hij dat het geen grap is en de sluipschutter (John Cusack: Being John Malkovich, Serendipity) in de zaal zit. De schutter heeft niet alleen hem, maar ook zijn vrouw Emma (Kerry Bishé: Argo) in het vizier.

Het is verbazingwekkend, en daardoor ook ongeloofwaardig, wat voor capriolen Tom kan uithalen tijdens zijn optreden. Hij speelt piano, communiceert met de schutter, en sms’t tegelijkertijd. Dat terwijl hij angst heeft om opnieuw te falen tijdens zijn concert. Zonde, want door het gebrek aan geloofwaardigheid, verdwijnt de sympathie de we voelen voor Tom. En daardoor wordt de thriller nooit echt heel spannend.

Recensie Blackmail

Suspense
De film doet denken aan de film The Man Who Knew too Much van Alfred Hitchcock. Vooral de scène waarin iemand tijdens een concert een moord probeert te plegen. Destijds werd een pistool gebruikt, tegenwoordig het meest precieze en stilste wapen op de markt. Hitchcock was goed in het niet tonen van de slechteriken, hij was de master of suspense, niet van horror. Ook in Blackmail is de schutter in het grootste gedeelte van de film afwezig. Pas naar het einde zien we dat John Cusack de schutter is. In Phone Booth van Joel Schumacher wordt de hoofdrolspeler onder schot gehouden terwijl hij in een telefooncel belt met de schutter. Die film slaagt er veel beter in de spanning op te bouwen dan Blackmail.

De muziek is prachtig, evenals het grote podium met orkest. Maar Blackmail eindigt voorspelbaar en maakt weinig indruk. De kijker kan snel over op de orde van de dag.

28 juli 2014

 

MEER RECENSIES