Sapphires, The

***

recensie  The Sapphires

Vrolijkheid in oorlogstijd

door Wouter Spillebeen

In 1968 trekken vier Aboriginalvrouwen naar Vietnam om de Amerikaanse troepen met hun gezang te entertainen en hopelijk een carrière in de showbusiness te starten. Tony Briggs, de zoon van een van die zangeressen, beschrijft hun verhaal in het script van The Sapphires

Drie Aboriginalzussen proberen hun zanggroepje te lanceren, maar stuiten op racisme en oneerlijke talentenjachten. Wanneer ze de alcoholistische Ierse pianist Dave Lovelace (Chris O’Dowd) leren kennen, overtuigen ze hem om hun manager te worden. Met hem en hun lang vervreemde nichtje Kay trekken ze naar Vietnam om daar de Amerikaanse troepen te entertainen met aanstekelijke soulmuziek. Op hun triomftocht door het oorlogsgebied wordt hun vriendschap voortdurend getest. Gail (Deborah Mailman), die zichzelf ziet als de leider van de groep, maakt problemen wanneer haar autoriteit stilaan verdwijnt terwijl The Sapphires steeds meer succes hebben.

Recensie The Sapphires

Soul
Aangezien The Sapphires grotendeels gaat over muziek, is een uitstekende soundtrack een must. Met een breed spectrum aan genres van de typische jaren ’60 rock (Creedence Clearwater Revival) via countrymuziek (Sammi Smith) naar de meer dan dansbare soul van The Sapphires (Sam & Dave, Marvin Gaye, The Staple Singers), weet deze film bijna iedereen te plezieren. Jessica Mauboy, die de jongste Sapphire Julie speelt, zingt de meeste van die soulnummers vol overgave zelf in.

Afwisseling
Het concept van The Sapphires is interessant maar enigszins voorspelbaar. Films over de Vietnamoorlog moeten niet altijd deprimerende verhalen over oorlogshelden zijn, een succesverhaal over een beginnende soulgroep is een welkome afwisseling. De oorlog die constant op de achtergrond woedt, geeft nu en dan een glimp van de harde realiteit en is een perfecte voorbode voor de obligatoire plottwist.

Spekken
De verhaallijn gaat niet erg diep. Verschillende subplots zijn duidelijk aangebracht om die te spekken: Cynthia (Miranda Tapsell) is aan het altaar verlaten en er woeden interne conflicten over wie de beste zangeres van de vier is. Het verhaaltje over het etniciteitprobleem van Kay had zeer ontroerend kunnen zijn, maar voelt onderontwikkeld aan.

The Sapphires is een aangename mix tussen Ray en Good Morning Vietnam. De film heeft een hoge amusementswaarde als je niet op zoek bent naar een diepe en betekenisvolle ervaring.

 

22 juni 2013

 

MEER RECENSIES