****
recensie What Maisie Knew
Modernisering van tijdloos verhaal
door Wouter Spillebeen
Henry James schreef in 1897 What Maisie Knew, een roman over een disfunctioneel gezin dat instort. Nu is het verhaal door Scott McGehee en David Siegel gemoderniseerd voor het witte doek.
Susanna (Julianne Moore) en Beale (Steve Coogan) gaan uit elkaar nadat ze elkaar constant de huid vol schelden. Zij is een verouderende rockster, hij een gerenommeerde kunsthandelaar. Hun zevenjarige dochter Maisie (Onata Aprile) zit gevangen tussen twee vuren. Beide ouders krijgen hoederecht, dus Maisie verhuist om de tien dagen. Susanna is egoïstisch, onverantwoordelijk en kinderachtig en weet niet hoe ze tegen Maisie moet praten. Ze verdraagt niet dat iemand anders dan zij een band met het meisje heeft. Beale lijkt een goede vader te zijn, maar is nooit aanwezig en verliest gauw de voeling met zijn dochter. Hij hertrouwt met de Schotse nanny Margo (Joanna Vanderham) terwijl Susanna haar heil zoekt in toyboy Lincoln (Alexander Skarsgård). Wanneer Susanna en Beale hun dochter in de steek laten, worden hun nieuwe partners verantwoordelijk voor Maisie.
Creatieve vrijheden
De film neemt heel wat creatieve vrijheden ten opzichte van het boek uit 1897. Naast het overduidelijke feit dat What Maisie Knew zich meer dan honderd jaar later en niet in London maar New York afspeelt, zijn ook de personages aangepast. De twee stiefouders zijn in de film zeer liefdevol en ze geven oprecht om Maisie, terwijl dat in het boek veel minder het geval is. Mrs. Wix, die in het boek uiteindelijk de meest geschikte vervangingsouder voor Maisie blijkt, is in de film zo goed als geschrapt: haar rol wordt overgenomen door Margo en Lincoln. De modernisering van het tijdloze verhaal maakt What Maisie Knew voor een hedendaags publiek beter verteerbaar, de sfeer van de late negentiende eeuw zou te ver van het bed zijn voor een verhaal dat zo herkenbaar is. Wat eerder onrealistisch lijkt, is dat de ouders van Maisie in de film wel heel snel moeten hertrouwen, aangezien het verhaal zich niet over enkele jaren afspeelt zoals in het boek, maar eerder over enkele maanden.
Ontroerende interacties
De acteerprestaties dragen het verhaal op een sublieme manier. Julianne Moore is zeer geloofwaardig als een moeder op de rand van het psychotische die meer aan zichzelf denkt dan aan de impact die haar keuzes hebben op Maisie. Alexander Skarsgård en Joanna Vanderham spelen net de omgekeerde rol en doen dat met verve. Hun interacties met Onata Aprile bespelen de gevoelige snaar. Hun uitstekende performance wordt ondersteund door een passend aangrijpende soundtrack en een duidelijke artistieke visie in het camerawerk. Dat zie je vooral in de meest kleurrijke scènes, waarin de emoties van het scherm spatten.
Films over scheidingen en de zoektocht naar een nieuwe ouderfiguur zijn niet bepaald dun gezaaid, denk maar aan Jeff Nichols’ geweldige Mud, dat deze zomer uitkwam. What Maisie Knew scheidt zich af van de massa door gebruik van interessante personages in een bekende setting. De film is subtiel in haar uitvoering, zijn boodschap is overduidelijk.
20 oktober 2013