Bert Goessen verslaat Cannes

Tilburger Bert Goessen doet verslag vanuit Cannes
Altijd op zoek naar filmjuweeltjes

door Cor Oliemeulen

Filmkenner, filmdistributeur en oud-bioscoopeigenaar Bert Goessen doet in mei exclusief voor InDeBioscoop verslag van het filmfestival van Cannes. Oftewel, waartoe een bezoek aan je oude studentenstad kan leiden.

Tijdens mijn rondtocht langs filmhuizen en filmdistributeurs spreek ik af met Bert Goessen in Tilburg. Eerst ’s morgens een filmpje in de plaatselijke Pathé en dan een wandeling door het centrum, 32 jaar na mijn laatste bezoek bijna onherkenbaar. De oude textielfabriek in de IJzerstraat waar ik destijds woonde, is gelukkig nog nagenoeg hetzelfde studentenhuis en roept direct herinneringen op, bruut verstoord door het zicht van een oerlelijke gsm-toren achter jazzcafé Paradox aan het eind van de straat. Het naburige winkelcentrum op het mij onbekende Pieter Vreedeplein stemt evenmin vrolijk.

Cinecitta
Even later zit ik met Bert Goessen aan een tafel in het café van Cinecitta vlak om de hoek aan de Willem II Straat, een pand met een rijke historie. Het werd in 1877 gebouwd als koffiehuis annex concertzaal en sindsdien is het een belangrijk sociaal-cultureel centrum waar ooit de legendarische pianist Vladimir Horowitz concerteerde.

Ik heb met Bert Goessen afgesproken, omdat hij het niet kan laten om zijn nek uit te steken voor bijzondere films die anders waarschijnlijk niet in onze bioscopen te zien zouden zijn. Dat zien we graag. De eerste film die hij namens de Belgische distributeur MOOOV in Nederland verdeelde, is het verstilde Georgische drama Corn Island, waarover collega Ralph Evers zich lyrisch betoonde, en deze week was het de beurt aan Oscuro Animal, een Colombiaanse film waarin geen woord wordt gesproken.

Cinecitta

Cinecitta (foto: Vincent Nabbe)

Wat ik dan nog niet weet, is dat deze Limburger, die na zijn studie sociologie in de Brabantse textielstad bleef hangen, de oude eigenaar van dit deels monumentale pand is. In 1982 kocht hij de toenmalige Ambassade samen met studievriend Frans van Beek en noemde de bioscoop Cinecitta, naar het beroemde filmcomplex in Rome. En verdomd als het niet waar is: hun openingsfilm was Jean Luc Godard’s Prénom Carmen die ik destijds op de bonnefooi zag samen met huisgenoot Guus, een jongen van de sportacademie die werkelijk geen idee had in wat voor vage film hij verzeild was geraakt – en niet alleen omdat de Nederlandse actrice Maruschka Detmers er de halve tijd met blote borsten in rond paradeert.

Bert Goessen (foto: Ilona van Genderen Stort)

Bert Goessen (foto: Ilona van Genderen Stort)

Filmfestivals
Dertig jaar lang vertoonden Bert Goessen en zijn studiemaatje in Cinecitta vooral artistieke films. Zonder ooit een beroep te doen op subsidie en ondanks de opkomst van de video in hun beginjaren wisten ze het hoofd boven water te houden, terwijl de ene na de andere bioscoop uit het Tilburgse straatbeeld verdween. Nadat het duo het pand in 2012 verkocht, werd het deels verbouwd en uitgebreid met enkele zalen. Bert Goessen verzorgde nog twee jaar de programmering voor Cinecitta, echter zijn zoektocht naar de minder voor de hand liggende kwaliteitsfilm blijft een onuitputtelijke bron.

Al meer dan dertig jaar speurt hij naar die onbekende filmjuweeltjes tijdens de filmfestivals van Toronto, Venetië, Berlijn en Cannes. Met Bert’s spontane toezegging om vanaf 17 mei verslag te doen vanuit de Franse badplaats onder de arm, verlaat ik aan het eind van de middag mijn oude studentenstad Tilburg. Medio jaren tachtig gekroond tot ‘saaiste stad van Nederland’, maar toen had men vast Cinecitta over het hoofd gezien.
 

1 mei 2017

 
MEER NIEUWS EN ACHTERGROND