Top 5 films 2014

Top 5 films + Miskleun van 2014

Interstellar

Acht recensenten van Indebioscoop bespreken hun vijf favoriete films die dit jaar in Nederland in première gingen. Traditioneel kiest iedereen ook de grootste miskleun. Tot en met Oudejaarsdag lees je hier elke dag een persoonlijke terugblik op het filmjaar 2014.

Alfred DEEL 8: Alfred Bos

Dit jaar 54 nieuwe filmzalen extra in Nederland, maar het WK voetbal sloeg een putje in de bezoekersaantallen. Wedden dat Gooische Vrouwen 2  dat (bijna) recht trekt? Trend: binnenkort zijn de 50+’ers in de meerderheid en dat is goed nieuws voor de Europese mainstream film. Veel toppers in dit voortreffelijke filmjaar: The Wolf of Wall Street  (Martin Scorcese), A Most Wanted Man  (Anton Corbijn), The Wind Rises  (Hayao Miyazaki), Ida  (Pawel Pawlikowski) en The Rover  (David Michôd) haalden de eindlijst net niet. Deze wel, in willekeurige volgorde.

 

MAPS TO THE STARS

Spitsere dialogen zijn er dit jaar niet te horen geweest. Genadeloze schets van het Hollywood-milieu (en de neoliberale consumptiemaatschappij), via drie verhaallijnen die langzaam in elkaar draaien. Alle hoofdpersonages zijn gestoord, de een nog meer dan de ander, en hun psychoses worden verbeeld via hallucinante, aan David Lynch herinnerende waanscènes. “De hel is een wereld zonder drugs.” Of de dictatuur van het mateloze ego.

 

UNDER THE SKIN

Onconventionele sciencefictionfilm die meer Godard dan Spielberg is. Scarlett Johansson speelt een buitenaards wezen, vermomd als sjofele verleidster die in Schotland jaagt op hitsige mannen. Vervreemding, isolement, identiteitscrisis, de vorm sluit aan op de thematiek. Deels gedraaid met verborgen camera, dus naturel. Deels gevisualiseerd via oorspronkelijke computeranimaties, dus gestyleerd. Nouvelle vague voor de eenentwintigste eeuw.

 

THE GRAND BUDAPEST HOTEL

Dichter bij een mainstream kaskraker zal cultregisseur Wes Anderson wellicht niet komen. De man maakt films als poppenhuizen, ditmaal gestitueerd in een verlopen luxehotel in een denkbeeldig Middeneuropees staatje. De gelaagde verteltechniek (verhaal in verhaal in verhaal) koppelt droog-absurdistische humor aan grimmige waarheden over de menselijke natuur, in de vorm van een actiefilm-pastiche.

 

INTERSTELLAR

Hollywoods slimste regisseur is een Engelsman: Christopher Nolan. Ambitieus sciencefiction-epos uit de school van Kubrick, met een toefje Spielberg voor het broodnodige sentiment. Indrukwekkende rol van Matthew McConaughey en nog indrukwekkender verbeelding van – je houdt het niet voor mogelijk – de vierde dimensie. Mocht dat teveel van het goede zijn, dan zorgt de vader-dochterrelatie voor de inleving.

 

THE TALE OF THE PRINCESS KAGUYA

Twee klappers uit de Japanse animatiestudio Ghibli in één jaar, wat een weelde. Maar met een nasmaakje, want oprichters Isao Takahata en Hayao Miyazaki gaan met pensioen. Beiden zwaaien uit met een meesterwerk waarin de menselijkheid centraal staat. Miyazaki vertelt het levensverhaal van vliegtuigingenieur Jiro Horikoshi en imponeert. Takahata hervertelt een duizend jaar oud sprookje en ontroert. Ontroering wint.

 

Miskleun van 2014:

GONE GIRL

Soms denk je dat je gek bent, want het voltallige filmjournaille juichde voor deze cynische, gekunstelde en onwaarachtige draak over een echtpaar dat getrouwd is uit berekening. Door de gaten in de plot kan Christopher Nolan zijn interstellaire raket afschieten, het hoofdpersonage is zelfs te dol voor het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (of de satire van David Cronenberg), en alle clichèscenès kunnen het maniërisme van de intrige niet camoufleren. Regisseur David Fincher verdient beter materiaal om zijn onmiskenbare vakmanschap mee te etaleren.

 

31 december 2014