Top 5 films + Miskleun van 2014
Acht recensenten van Indebioscoop bespreken hun vijf favoriete films die dit jaar in Nederland in première gingen. Traditioneel kiest iedereen ook de grootste miskleun. Tot en met Oudejaarsdag lees je hier elke dag een persoonlijke terugblik op het filmjaar 2014.
DEEL 7: George Vermij
Een jaar waar ik met wat minder plezier op terugkijk dan 2013. Films die hoge verwachtingen opwekten vielen wat tegen. Zo was Jonathan Glazers minimale Under the Skin minder goed dat zijn eerdere Birth. Mr Turner van Mike Leigh was een vreemde film en een merkwaardig portret van een kunstenaar, maar overtuigde niet helemaal. Dan zijn er nog de films die de lijst net niet gehaald hebben. Voor genrefilms was het een goed jaar. De horrorfilm The Babadook van Jennifer Kent was creepy en verrassend. De film was te zien op Imagine, maar is helaas niet meer verschenen in de bioscoop, wat een schande is. Guardians of the Galaxy van James Gunn zet met zijn nostalgische feelgood sci-fi mix al de juiste stemming voor J.J. Abrams Star Wars -film die in 2015 zal uitkomen. Dan zijn er nog Blind van Eskil Vogt en Frank van Lenny Abrahamson die beiden lekker eigenzinnig en speels zijn. Frank is om onverklaarbare reden niet in Nederland uitgekomen. Aan alle distributeurs: het is nog niet te laat! Luister maar naar Michael Fassbender die voor de film een excentrieke popster speelt: http://youtu.be/zOt6ppIBOd4
5. – SNOWPIERCER
2014 bracht ook weer wat degelijke genrefilms op. Hoogtepunt was daarbij Snowpiercer van Joon-ho Bong met zijn intelligente gebruik van politieke ideeën in een dystopische visie op de toekomst. De film biedt met zijn plot over klimaatverandering ook een pakkende waarschuwing voor de toekomst.
4. – IDA
Ida van Pawel Pawlikowski gaf weer wat bescheiden hoop in het genre van de arthousefilm. De verstilde film is prachtig geschoten en behandelt op ingetogen wijze de traumatische geschiedenis van Polen in een verhaal dat subtiel wordt vertolkt.
3. – GRAND BUDAPEST HOTEL
Typisch Wes Anderson, maar ook weer niet. Geïnspireerd op het werk van de schrijver Stefan Zweig die als banneling stierf tijdens de oorlog is de GBH een komische hommage aan een verloren tijdperk waar hoffelijkheid nog betekenis had ondanks de dreiging van een komende wereldoorlog. Of zoals hotelmanager Gustave perfect verwoordt in een scène: ‘You see, there are still faint glimmers of civilization left in this barbaric slaughterhouse that was once known as humanity.’
2. – LISTEN UP PHILIP
Listen Up Philip van Alex Ross Perry lijkt vertrouwd in zijn verhaal van een Amerikaanse schrijver met inspiratieproblemen. Denk aan het werk van Woody Allen, maar ook aan al die andere creatieve typetjes die opduiken in indiefilms. Toch weet regisseur Alex Ross Perry binnen die conventies leuk van perspectief te wisselen tussen personages en stilistische trucjes uit te halen waarmee hij zijn eigenzinnigheid bewijst.
1. – BOYHOOD
Richard Linklater heeft zich door de jaren bewezen als een bijzonder veelzijdige regisseur variërend van commerciële films tot aan persoonlijke projecten. Zijn grootse en tegelijk ook alledaagse Boyhood valt overduidelijk binnen die laatste categorie. Het is de liefdesarbeid van een aantal jaren waarin wij de jongen Mason voor de camera zien opgroeien in het moderne Amerika. Het resultaat is een uniek portret waarmee Linklater zich weer bewijst als een meester binnen de huidige Amerikaanse cinema.
Miskleun van 2014:
WHITE BIRD IN A BLIZZARD
Eva Green als all-american huisvrouw met een accent?! Tenenkrommende dialogen (Your tits are amazing!). En een dramatische ontknoping die je alleen weet te verrassen in zijn onwaarschijnlijke hilariteit. WBIB is toch echt de val van Gregg Araki als filmmaker die hier een draak van een film aflevert. Op momenten is het campy als Eva Green in haar vertolking aan Faye Dunaway in Mommie Dearest doet denken. Maar het probleem is dat Araki zichzelf te serieus neemt, terwijl je als bioscoopbezoeker het liefst je ogen van dit wrak wil afwenden.
30 december 2014