Of Horses and Men

***

recensie  Of Horses and Men

Droogkomische interactie tussen mens en paard

door Suzan Groothuis

In deze IJslandse film staat de interactie tussen paarden en mensen centraal. Het levert droogkomische en absurdistische momenten op, maar als geheel weet de film niet helemaal te overtuigen.

Of Horses and Men draait om mensen en paarden in een kleine IJslandse gemeenschap. De film opent met de trotse Kolbeinn en zijn mooie merrie, met wie hij een ritje gaat maken om zijn buren te imponeren. Maar niet alleen de buren, ook een stoere zwarte hengst is onder de indruk. Wanneer Kolbeinn na een koffiepauze zijn merrie bestijgt, wordt zij vervolgens ruw bereden door de hitsige hengst. Het levert een hilarisch en ongemakkelijk filmmoment op: de hengst beukt met heftige bewegingen in de zich niet verroerende merrie, terwijl Kolbeinn er bovenop zit.

Recensie Of Horses and Men

Met die scène is de toon gezet in deze droogkomische, licht absurdistische film van Benedikt Erlingsson die wat doet denken aan films van Alex van Warmerdam. Dialogen zijn er amper en er ontbreekt een duidelijke verhaallijn. De film bestaat uit losse sketches met diverse IJslandse inwoners, hun paarden en een dolende Spaanse toerist die ook gegrepen is door de schoonheid van de dieren. En dan is er nog het onmiskenbare IJslandse landschap, waarin mens en dier zich moeten zien te handhaven. Dit levert zelfs een scène op geïnspireerd door Star Wars en de ijsplaneet Hoth.

Zwart-komische onhandigheid
Het verhaal, voor zover daar sprake van is, toont ons hoe ogenschijnlijk normale situaties uitmonden in zwart-komische, netelige bedoeningen. Zoals een alcoholist die zijn paard gebruikt om aan wodka te komen, buren die ruziën over een wegversperring en een romance die onhandig en haast op dierlijke wijze vorm krijgt. In die handelingen hebben de paarden een grote, zo niet onmisbare rol.

Recensie Of Horses and Men

De registraties tussen mens, dier en natuur zijn in prachtige beelden vastgelegd door cameraman Bergsteinn Björgúlfsson. Of Horses and Men is dan ook bij uitstek een film die zich leent voor het grote doek: een waarin je op kan gaan in een indrukwekkend en schoon landschap, waarin paard en mens zich bewegen. Heel veel paarden overigens, die rennen, zwemmen en neuken. De mens begeeft zich mee in die golven en is haast zo dierlijk als het paard zelf.

Absurde, niet altijd even overtuigde schets
Toch is Of Horses and Men als geheel wat onbevredigend. Ondanks wat sterke, zwart-komische scènes voelt de film aan als een aaneenschakeling van absurde en vergezochte momenten. Die uiteindelijk ook niet echt verrassen, zoals de liefde tussen Kolbeinn en zijn buurvrouw die elkaar – na lang en onhandig om elkaar heen draaien – vinden. Natuurlijk te midden van de IJslandse paardjes. Daarbij ontbreekt het de film aan coherentie. Of Horses and Men blijft vooral hangen als een absurde schets van IJslandse inwoners en hun paarden.

 

3 januari 2015

 

MEER RECENSIES