Preview IDFA 2018 – Deel 3

Preview IDFA 2018 deel 3:
Natuur, oorlog, sport, tranentrekkers, vluchtelingen en auteursfilms 

door Bob van der Sterre

Vandaag het laatste deel van de voorbeschouwing van IDFA 2018. Thema’s: Natuur en Spiritualiteit, Oorlogsellende, Sport, Tranentrekkers, Vluchtelingen, Experimenteel & Auteursfilms.

The Border Fence

 

Natuur en spiritualiteit

Becoming Animals (78 min.)
Een zo op het oog wazige, filosofische documentaire over onze band met ‘het dier’. Je kunt denk ik maar twee kanten op met deze documentaire: of het is raar, of het is briljant. In elk geval mag je mooie beelden van wilde beesten verwachten. Gefilmd in het Grand Teton National Park.

Beloved (63 min.)
Ook wat vaag oogt de film Beloved. Deze documentaire beschrijft het harde leven van een vrouw in het Iraanse hooggebergte. Reken op mooie landschappen, sjokkende herders en gerimpelde gelaten.

Stones have Laws (100 min.)
Surinaamse Marrons in hun jungle. Gaat over bosgeesten en geschiedenis. Nederlands-Surinaamse productie kan ons wat meer leren over de band tussen de twee landen. Of blijft hangen in spirituele platitudes.

Genesis 2.0 (113 min.)
Ogenschijnlijk interessante documentaire over Siberische jagers die ieder jaar zoeken naar mammoetslagtanden. Een zware klus die ze niet altijd overleven. Tegelijkertijd is het misschien mogelijk geworden om een mammoet te klonen. Deze nieuwe documentaire van Christian Frei (Space Tourists, War Photographer) kijkt naar beide werelden.

 

Oorlogsellende

Chris the Swiss (90 min.)
Is er ooit een dommere titel voor een documentaire geweest? Dat neemt niet weg dat deze film vermoedelijk een stuk interessanter is dan de titel doet vermoeden. Chris was dus een Zwitser, een journalist, die terechtkwam in de Joegoslavische burgeroorlog. Hij stierf daar als huursoldaat. Zijn nicht, filmmaker Anja Kofmel, wil er meer van weten en zoekt ooggetuigen. Ze kan ook goed tekenen, dus een deel van deze film is animatie.

Graves Without a Name (116 min.)
Het derde deel over de terreur van de Rode Khmer in Cambodja. Dit is de derde film van Rithy Panh over dit thema.

The Greatest Sacrifice (96 min.)
Bij de vele films over Syrië kan een nieuwe film worden toegevoegd. Een portret van hoe een in principe vreedzame opstand leidt tot een gewapende strijd aan de frontlinie. Het zal weer geen film zijn waar je vrolijk uit weggaat maar wie juist een portie realisme wenst, heeft vermoedelijk een goede aan deze film. Ik ben bijvoorbeeld Return to Homs nog steeds niet vergeten.

 

Sport

Butterfly (80 min.)
Irma Testa is een bokstalent en pas achttien jaar oud. We zien haar voorbereiden op de Olympische Spelen in Rio. Een rauw portret van een jonge sportvrouw uit Napels. Een film in dit genre, maar meer bedoeld als sociaal-maatschappelijk portret is het eveneens Italiaanse Dark Corner, over bokser Mirco Ricci.

Compulsory Figures (71 min.)
Wie I, Tonya heeft gezien, weet nu hoe hard de weg naar de top van het kunstschaatsen kan zijn. In Compulsory Figures gaat het om Julia, een tienjarig Oekraïens meisje dat door haar moeder gepusht wordt om later een succes te worden. Hier zien we de werkelijkheid van I, Tonya (minus het amusement van die film natuurlijk).

Free solo (101 min.)
Het is bewonderenswaardig maar toch ook wel bijzonder uitsloverig: de poging van klimmer Alex Honnold om zonder zekeringen de bekende berg El Capitan te beklimmen. Hoe film je zoiets? Dan blijkt dat ook de filmcrew onderdeel van de film wordt. Willen we dat echt zien? De beelden zullen fantastisch zijn maar de aanstellerij net zo gigantisch.

John McEnroe: In the Realm of Perfection (95 min.)
McEnroe in slow-motion. Zijn tennisspel was misschien wat meer rock-‘n-roll dan dat van de anderen, zijn stijl van spelen was virtuoos en vol finesse. Dankzij films die een coach in die tijd maakte, kan regisseur Julie Faraut nu laten zien wat hem zo boeiend maakte. De echte tennisfan mag deze film niet missen.

Infinite Football (71 min.)
Laurentiu is een Roemeen met speciale ideeën over voetbal. Hij predikt revolutionaire zaken om het voetbal anders te laten verlopen. De corners bestaan dan niet meer, om maar iets te noemen. Regisseur Corneliu Porumboiu (van 12:08 East of Bucharest) bezoekt hem en laat hem zijn ideeën vertellen.

 

Tranentrekkers

America (76 min.)
Drie Mexicaanse broers staan ineens voor de taak om hun bejaarde oma, América, te onderhouden. Dat past niet bepaald in hun werkschema’s. De film biedt ongetwijfeld wat de trailer belooft: veel sympathieke mensen, oprechte emoties (tranen en af en toe een wrange lach) en heel veel familiegevoelens.

Buddy (86 min.)
Hoe zes honden het leven van chronische zieke mensen makkelijker maken. Blinden kunnen ineens hardlopen. De hond als je beste buddy. Heddy Honigmann is misschien wel Neerlands bekendste documentairemaakster. Persoonlijk word ik niet zo wild van haar werk maar ze scoort keer op keer met haar documentaires. Het is geen gewaagde voorspelling dat deze documentaire ook wel bij de top drie van publieksfavorieten gaat eindigen.

Home Games (86 min.)
Het leven is shit voor sommige mensen. Zo ook deze familie in Kiev. Middelpunt is een voetbalster, die tegelijk voor haar kleine broertje en zusje moet zorgen. (Voetbalsters doen het trouwens goed op deze IDFA met drie films.) Een tranentrekkende documentaire die ongetwijfeld ‘veerkracht’ moet uitstralen.

Kabul, City in the Wind (88 min.)
Abas, een buschauffeur, heeft geen gemakkelijk leven. Zijn bus is krakkemikkig en hij heeft rekeningen te betalen. In hetzelfde dorp leven twee broertjes die het ineens zonder vader moeten doen. Hou rekening met vochtige ogen in deze film vol ellende.

Los Reyes (78 min.)
Nog een tranentrekkende film over honden. Ditmaal de twee zwerfhonden, Chola en Football, die in Chili in een skatepark leven. Deze film is óók een portret van de tieners in die wijk, maar ik ga ervan uit dat Chola en Football de show stelen en enorm gaan ontroeren.

 

Vluchtelingen

The Border Fence (112 min.)
Deze docu gaat over de mensen die rond de Brennerpas wonen, dat fascinerende stukje Alpen tussen Italië en Oostenrijk. Vluchtelingen willen deze grens met Oostenrijk passeren. Dan zijn er toch ineens grenzen in de EU. We zien hier hoe lokale Oostenrijkers zich bezorgd voelen. Regisseur Nikolaus Geyrhalter (bekend van Our Daily Bread) heeft intussen een heel respectabel oeuvre aan documentaires gemaakt. Verwacht dus een vakkundige film met veel discussiërende boeren, Alpen en een droogkomisch moment hier en daar.

But Now Is Perfect (55 min.)
Riace, Riace… Waar doet dat ook weer aan denken? Ah, ‘de bronzen Riace’s’, de superberoemde Griekse beelden die door duikers waren gevonden. Maar ook van een koppige burgemeester met een aparte kijk op het vluchtelingenprobleem. Er is geen probleem, meent hij. De actualiteit haalde de film in. Burgemeester Domenico Lucano is een maand geleden gearresteerd omdat hij zich niet aan de regels wilde houden. Deze film van Carin Goeijers geeft ongetwijfeld de nodige context bij deze zaak. Een andere film in deze categorie is To the Four Winds.

Central Airport THF (97 min.)
Tempelhof is een van die fascinerende plaatsen in Berlijn. Het oude vliegveld heeft vele nieuwe gedaantes gekregen, en een van die gedaantes is opvangplaats van vluchtelingen, die binnenstroomden tussen 2015 en 2017, in oude hangars. We volgen enkele van deze vluchtelingen.

Hamada (88 min.)
Portret van de Sahrawi, levend in vluchtelingenkampen op de grens van Marokko en Algerije. We volgen drie twintigers met hun typische twintigersdromen.

Island of the Hungry Ghosts (94 min.)
Een traumatherapeut bezoekt illegale immigranten, die opgesloten zitten op een prachtig eiland in Australië. Mensen komen er om krabben te redden, maar voor de opgesloten immigranten heeft men geen oog. Schrijnende film met mooie beelden, dat kan niet anders.

 

Experimenteel & auteursfilms

Aquarela (90 min.)

Victor Kossakovsky is terug met een nieuwe film. Dat is altijd goed nieuws want met Kossakovsky komt er ook een eigen visie in de filmzalen. Lees deze special uit 2012 over deze regisseur. Aquarela gaat over water – Kossakovsky observeert mensen die er hun eigen gevecht mee voeren. Als je deze film niet kijkt, kijk dan naar zijn masterclass om wat te leren over de wereld van de documentaire. Zijn Wednesday 19.7.1961 draait trouwens ook op deze IDFA.

Beastmode, A Social Experiment (90 min.)
Een sociaal en kunstzinnig experiment in de Filipijnen. De kern is acteur Bruno Geisler, die social media laat ontploffen met zijn eigen ongecontroleerde woede. Dan is daar nog president Duterte, u weet wel, de man die misdadigers het liefst meteen ombrengt. Zo te zien een rare film die zich in geen enkel hokje laat duwen (gaat het over acteren?, geweld?, psychologie?, politiek?), maar wie weet hoe verborgen het meesterwerk soms is. Experimentele film van Manuel III Mesina en Banuk Amante.

Chinese Portrait (79 min.)
Ze zijn er elk festival, de films zonder verhaal, zonder dialogen, puur beeld. En was documentaire niet ooit zo bedoeld? Hier kijken we door de lens van Wang Xiaoshuai (Frozen), die stilstaande mensen filmt – maar beeld is nu eenmaal beeld en dus gebeurt er af en toe iets. Vermoedelijk niet de meest dynamische film van het festival maar misschien wel een goed voorbeeld van slow cinema. Voor de liefhebber.

Diagnosis (78 min.)
Ewa Podgorska maakte deze poëtische, filosofische film over een verlaten stad, waar aan de beschrijving geen touw aan vast te knopen valt. Kortom: een pure gok om deze film te gaan kijken.

 

12 november 2018

Preview IDFA 2018 deel 1
Preview IDFA 2018 deel 2


MEER FILMFESTIVAL