**
recensie APP
App boeiender dan film
door Karina Meerman
Wereldprimeur blijkt leuke app behorend bij een matig verhaal met tenenkrommend script.
De term ‘second screen’ is in opmars. Het betekent dat de kijker niet alleen de ogen op het grote scherm heeft, maar ook de handen om een tablet of smartphone. Dat kan zijn met z’n allen twitteren over Zomergasten, maar vaker is het meestemmen op talentenshows of statistieken gluren tijdens voetbalwedstrijden.
APP is de allereerste film ter wereld met een second screen, in de vorm van een app op een Android of iOS smartphone, die tijdens de film extra informatie geeft. Zo zien we bijvoorbeeld hoe de hoofdpersoon een flatgebouw binnengaat, terwijl we op de telefoon de flat van boven zien. Leuk. Meer vertellen zou flauw zijn, maar je krijgt alle extra’s mee, dankzij een geruststellend trillen dat een nieuw elementje aankondigt.
Een briljant concept, maar helaas pover uitgewerkt. Dat komt voornamelijk door de film. Het idee is dat App De Film ook zonder App De App is te zien, maar dan blijft alleen het bloedeloos acteerwerk over dankzij een tenenkrommend script en een verhaal met gaten zo groot als het IJsselmeer.
IRIS
Psychologiestudente Anna Rijnders (Hannah Hoekstra) ontdekt op een ochtend een vreemde app op haar telefoon. Deze blijkt snode plannen te hebben met haar leven en vormt een bloederige dreiging voor haar vrienden en haar omgeving. Een zelfdenkende app, genaamd IRIS (hé, dat is SIRI achterstevoren!) die zich niet zomaar laat verwijderen… een nachtmerrie. Zeker wanneer je kennelijk geen backups maakt, synchroniseert via je pc, of je toestel gewoon in de winkel koopt. Mierenneuken? Misschien, maar ook al maak je een film die toekomstige technologie bevat (sciencefiction dus), zorg dan wel dat hij in de basis klopt.
Mierenneuken
De geavanceerde kant van appbeheer terzijde, zullen de mierenneukers onder ons zich wellicht ook afvragen hoe hard een DeWalt-versterker moet staan wil hij gaan wandelen; waarom ‘electriciteit’ in software de oude spelling heeft (en toch interactie heeft met een nieuwe app) en bovenal, hoe we een medisch specialist zo ver krijgen dat hij binnen drie seconden zijn excuses aanbiedt wanneer het ziekenhuis een dramatische fout maakt. Mag een beginner duiken zonder buddy? Hoe lang behoudt water zijn elektrocuterende krachten? Hoe snel herstelt iemand van brandwonden? En hoe kan een app van een hackersite jarenlang onopgemerkt blijven op het internet? Allemaal vragen die overblijven na het zien van App De Film.
Jammer
Nederlandse filmkijkers hebben nogal de neiging complimenten uit te delen voor beoogde prestaties, nieuwigheden en spectaculaire effecten. In dat geval, krijgt App De Film 5 sterren. Het is nieuwer dan nieuw. Bezoekers downloaden de app van tevoren en zonder dat WiFi of internetverbinding nodig is, triggeren signalen in het audiospoor (audiowatermerk) van de film, de content in de app. Dat is echt leuk, zeker wanneer je geen leesbril draagt. Dan moet je namelijk schakelen tussen schermpje en scherm. Ook zit je als bezoeker 82 minuten lang met je smartphone of tablet in de hand.
Vermoedelijk heeft regisseur Bobby Boermans heel goed gekeken naar het profiel van de gemiddelde smartphonegebruiker: die is namelijk rond de 30, hoger opgeleid en derhalve vaak leesbrilloos en vergroeid met zijn telefoon. Vandaar waarschijnlijk ook de universiteit als setting, zodat we namelijk weten dat de hoofdrolspelers intelligent moeten zijn. Jammer dat deze aanvankelijk keurige mensen in het heetst van de strijd terugvallen op emotieloos vloeken en fysiek geweld. Heel Nederlands, dat wel. Waardering: 2 sterren (1 voor de app).
29 maart 2013