***
recensie Una Pistola en Cada Mano
De kwetsbare man
door Cor Oliemeulen
Acht topacteurs in een mozaïek van herkenbare verhalen met absurde wendingen. Eén dagje Barcelona toont op amusante én pijnlijke wijze de worstelingen van de tobbende veertiger.
Regisseur Cesc Gay wil in zes korte verhalen een meedogenloos portret van de gewone hedendaagse man in buitengewone situaties opdienen. Het lijdend voorwerp is de veertiger die bekend is met het onderwerp identiteitscrisis en alles wat hiermee te maken kan hebben. Depressies en stemmingswisselingen, overspel en scheiding, hoop en vertwijfeling. Maar zo meedogenloos is het portret ook weer niet, eerder grappig en ontroerend. En ook de situaties zijn niet écht buitengewoon, maar wel lekker aangezet. Iedereen kent wel iemand die zijn vrouw bespioneert, een affaire met een collega begint of zijn echtgenote inruilt voor een huisdier en weer bij zijn moeder gaat wonen.
Alles is relatief
Dit laatste is het geval bij een man die ´s morgens vroeg een verdrietige oude bekende tegen het lijf loopt. Ze raken aan de praat en de oude bekende vertelt over zijn bezoeken aan de psychiater (Een Duitser, ‘want die zijn goed in elektroshocks’). Aan de opsomming van zijn fobieën lijkt nauwelijks een eind te komen. Maar hoe is het eigenlijk met jou? Langzaam blijkt dat het met de eerste man nog veel slechter is gesteld dan met de oude bekende. Als exponent van zijn recente armoedige status toont hij een gat in zijn schoen en neemt na enige aarzeling driehonderd euro van de oude bekende aan. De toon van de film is gezet: alles is relatief.
Dit geldt ook voor de saai ogende, kalende man met baard die zijn zoontje bij zijn ex terugbrengt. Uit het gesprek met zijn energieke, rondborstige vrouw blijkt dat ze al jaren uit elkaar zijn omdat hij meer dan eens een scheve schaats had gereden. Schoorvoetend laat hij doorschemeren dat hij nog steeds gevoelens voor haar heeft en niet lang erna bekent hij dat hij weer met haar naar bed wil. Uiteindelijk wordt hij bijzonder onaangenaam verrast en druipt af als een geslagen hond. Ook de man die al vijf jaar heimelijk opgewonden raakt van een vrouwelijke collega krijgt op het laatst het deksel faliekant op de neus.
Frustraties en relaties
Alle verhalen zijn opgebouwd uit mooie dialogen en gaan over frustraties en relaties waarin de beleving van seks en het gemis van seks een rode draad vormen. In de meeste gevallen met veel gevoel voor drama en timing neergezet door gelauwerde acteurs, zoals Ricardo Darín (El secreto de sus ojos, 2009), Luis Tosar (Mientras duermes, 2011), Javier Cámara (Hable con ella, 2002) en Eduardo Noriega (Abre los ojos, 1997). In Una Pistola en Cada Mano zijn de mannen kwetsbaar, terwijl de vrouwen kracht, levenslust en klassieke schoonheid uitstralen. Hoe vervelend of onthutsend elke confrontatie ook eindigt, het vrolijke deuntje tussen de episodes verraadt de vette knipoog.
De verhalenstructuur doet denken aan melancholische en satirische komedies uit de bloeiperiode van de Italiaanse cinema met grootheden als Vittorio Gassman, Ugo Tognazzi en Marcello Mastroianni. De titel – Eén Pistool in Elke Hand – is bedoeld als metafoor voor mannelijkheid. Zo wordt in een verhaal de eeuwige cowboy John Wayne als held opgevoerd. Bovendien heeft volgens regisseur Cesc Gay een pistool voor vrouwen in Spanje een erotische lading. Dus over een filmtitel hoefde hij niet lang na te denken.
21 augustus 2013