IFFR 2019: van 23 januari tot en met 3 februari
Veel ruimte voor obscure krochten van wereldcinema
door George Vermij
Rotterdam host het grootste internationale filmfestival van Nederland en wij doen traditioneel verslag. Na onze twee IFFR-previews per genre een vooruitblik om helemaal in de stemming te komen.
Rotterdam heeft altijd een breed programma: naast de wat grotere arthouse en independent films is er veel ruimte voor de meer obscure krochten van de wereldcinema. Wat de grote titels betreft zijn dit jaar Vox Lux en High Life opvallend. Deels worden ze gedragen door bekende Hollywoodsterren, maar de regie is in handen van mensen die naam hebben gemaakt binnen de arthouse.
Popster
In Vox Lux speelt Nathalie Portman een grote popster die bekend werd nadat zij als jong meisje een traumatische gebeurtenis meemaakte en daarover ging zingen. Acteur Brady Corbet (Funny Games US, Melancholia) is de regisseur en zijn The Childhood of a Leader was eerder op het festival te zien. Voormalig meisjesidool Robert Pattinson probeert zijn carrière weer meer artistieke geloofwaardigheid te geven met zijn rol in High Life van de Franse Claire Denis die bekend staat om haar lange staat van dienst (Trouble Every Day, Beau Travail en Un Beau Soleil Intérieur) binnen de arthousecinema.
Binnen dat genre is er ook nieuw werk van Alice Rohrwachter die een aantal jaar geleden imponeerde met Le Meraviglie. Haar nieuwe film Lazzaro Felice werd al goed ontvangen in Cannes en draait in Rotterdam. Sunset kan ook verrassend worden. László Nemes maakte indruk met het intense concentratiekampdrama Son of Saul en Sunset wordt omschreven als een paranoiathriller.
Spionnen
Genrecinema is onderhuids altijd wel aanwezig op het festival en sluit goed aan op de thema’s die dit jaar worden aangekaart. Een programmaonderdeel gaat over spionage en bevat klassiekers zoals Alfred Hitchcocks Rear Window en Frits Langs Spione. Verrassende keuze is wel de Tsjechische film Skid uit 1969 die de intriges van de Koude Oorlog laat zien vanuit de kant van het Oostblok. De Zuid-Koreaanse film The Spy gone North klinkt ook veelbelovend. Een verhaal over een spion die met moeite infiltreert in de partijtop van Noord-Korea en geleidelijk het vertrouwen van hooggeplaatste figuren binnen het totalitaire regime wint.
Naast spionnen ook geen gebrek aan monsters en zombies. In het Argentijnse Soy Toxico is Latijns-Amerika veranderd in een post-apocalyptisch landschap met hordes ondoden. De mens is het ultieme monster in Harpoon waarin drie jongeren opeens zijn gestrand op zee en moeten overleven. Een situatie die het slechtste uit de mens kan halen. En in Koko-di Koko-da wordt een getraumatiseerd koppel geterroriseerd tijdens een campingtocht in de bossen.
Tot slot mogen wat documentaires niet ontbreken. Doozy is een ongebruikelijk portret van een stemacteur die vooral slechteriken in cartoons vertolkte. Vinyljunkies, over een iconische platenzaak in Rotterdam, is verplichte kost voor liefhebbers van het zwarte goud. En een erg leuk geheim van het festival is het Scopitone Café waar muziekdocumentaires worden vertoond waaronder Una Banda de Chicas over feministische rockbands in Argentinië.
22 januari 2019