5 unieke films uit Nieuw-Zeeland

Vijf unieke films uit Nieuw-Zeeland

Vijf unieke films uit Nieuw-Zeeland

Met What We Do in the Shadows zien we momenteel weer eens een film die zich afspeelt in die geïsoleerde eilandengroep die ons Peter Jackson heeft gebracht. Het afgelegen Nieuw-Zeeland heeft echter meer unieke films te bieden.

door George Vermij

1. – An Angel at My Table (1990, Jane Campion)

Regisseur Jane Campion werd een arthouse-lieveling met haar The Piano. Daarvoor maakte zij het speelsere Sweetie en het ambitieuze An Angel at My Table. Deze film is een uitgebreide biografische schets van de schrijfster Janet Frame, gespeeld door een kwetsbare Kerry Fox. Verlegen en geïsoleerd groeit zij op als buitenstaander om vervolgens in een gesticht te belanden. Schrijven vormt echter een ontsnapping waarmee Frame op een gegeven moment doorbreekt, toch blijft haar depressie de kop opsteken. Campion weet het levensverhaal van Frame mooi te verfilmen en wordt daarbij perfect bijgestaan door een intense Fox die je doet meeleven met Frame’s pieken en dalen.

2. – Heavenly Creatures (1994, Peter Jackson)

Een verrassing als je Jacksons horrorfilms van daarvoor kent zoals Bad Taste en Braindead. Het op feiten gebaseerde Heavenly Creatures heeft op het eerste gezicht weinig overeenkomsten met de komische gruwelen die in die eerdere films lekker goor verbeeld worden. We volgen de bijzondere vriendschap tussen twee meisjes die dagdromen over Orson Welles en zanger Mario Lanza. Pauline, mooi dromerig gespeeld door Melanie Lynskey, komt uit een arbeidersgezin, terwijl Juliet, een piepjonge Kate Winslet in haar filmdebuut, welgestelde en kosmopoliete ouders heeft. Ondanks de klassenverschillen is de vriendschap intens tot grote ergernis van hun ouders die bang zijn dat de meisje hun contact met de realiteit aan het verliezen zijn en geobsedeerd raken door elkaar. Als de bezorgde ouders dreigen om de meisjes van elkaar te scheiden besluiten ze terug te slaan wat eindigt in een gruwelijke moord. Jackson weet die mooi op te bouwen en subtiliteit mee te geven. Een teken van zijn talent dat verder gaat dan alleen bloederig spektakel en met deze film ook een gevoelige kant blootgeeft.

3. – The Navigator: a Medieval Odyssey (1988, Vincent Ward)

Vincent Ward is een opmerkelijke regisseur met een klein oeuvre. Zijn debuut Vigil is een poëtisch en ruwe film over een eenzaam meisje dat geïsoleerd woont in de Nieuw-Zeelandse wildernis. The Navigator  is vreemder en ambitieuzer. Zo begint de film in de duistere middeleeuwen, mooi gefilmd in zwart-wit dat je doet denken aan Bergmans Het Zevende Zegel en Tarkovsky’s Andrei Rublev. In The Navigator  heeft de jongen Griffin in die tijd visioenen terwijl verhalen over de zwarte dood zijn dorp bereiken. Om de dodelijke ziekte te bezweren leidt Griffin een groep avonturiers in een queeste die verrassend genoeg begint in het moderne Nieuw-Zeeland. De film ruilt vervolgens zwart-wit in voor kleur, waarna het middeleeuwse gezelschap bang en verwonderd de toekomst ervaart. Ward weet ondanks deze ongeloofwaardige sprong in de tijd je wel als kijker te betrekken. Dat komt door zijn mix van rauwheid, visuele poëzie en surrealisme, wat nog eens versterkt wordt door een onverwachts einde.

4. – Eagle vs Shark (2007, Taika Waititi)

Van de regisseur van What We Do in the Shadows en net zo leuk. In Eagle vs Shark volgen wij komische outsiders in het moderne Nieuw-Zeeland. Lily is een verlegen muurbloempje en valt op de wereldvreemde nerd Jarrod. Hij nodigt haar uit voor een verkleedfeestje waarna een heerlijke ongemakkelijke en komische relatie begint tussen de twee. Waititi’s film werd vergeleken met Napoleon Dynamite en raakt een universele snaar als portret van buitenbeentjes die elkaar vinden. Ook speelt Jemaine Clement een lekkere gekke geek die geobsedeerd is door wraak op zijn oude pestkoppen en op momenten iets autistisch heeft.

5. – Topless Women Talk About Their Lives (1997, Harry Sinclair)

Gebaseerd op een gelijknamige tv-serie volgt de film een groep twintigers die vast zitten in hun leven. Zo komt Liz te laat voor haar afspraak om een abortus te laten uitvoeren. Ze schippert ook nog tussen partners met wie ze het bed heeft gedeeld. De film volgt ook haar vreemde vriend Ant die net een script heeft geschreven over topless vrouwen die praten over hun leven. Harry Sinclairs film heeft een relaxte alto nineties vibe, maar is nog steeds grappig als verslag van een generatie die nog niet helemaal zijn balans in het leven heeft gevonden. Dat wordt nog eens benadrukt door een soundtrack samengesteld door het label Flying Nun. Daarmee scoort de film ook hoog op de hipstermeter.

20 december 2014

 

Alle leuke filmlijstjes