George Vermij

Wat is cinema? Dat is de vraag die mij nog steeds bezighoudt en motiveert om films te blijven kijken. Niet dat ik altijd zo nieuwsgierig ben geweest. Tijdens mijn jeugd in dat post-apocalyptische landschap onder de rook van de Rotterdamse haven dat ook wel bekend staat als Spijkenisse, was film vooral een manier om te ontsnappen. Mijn eerste ervaringen met het medium waren daarom vooral gevoed door een behoefte aan vermaak en spektakel. De lokale videotheek bood in die tijd (eind jaren tachtig) een schijnbaar oneindige voorraad van dure en goedkope actie-, horror- en avonturenfilms. Maar film is natuurlijk meer dan dat. De omslag kwam in de jaren negentig in de persoon van Quentin Tarantino. De man die hardcore cinefilie herintroduceerde en hip maakte voor een jong film minnend publiek.

En toen was er het glorieuze jaar 1995. Cinema was 100 jaar oud en dat betekende een jaar lang bekende, maar ook obscure klassiekers en meesterwerken op tv en in de bioscoop. Als een gretige onverzadigbare alleseter met een onbegrensde nieuwsgierigheid heb ik toen zo veel mogelijk proberen te zien. Zo heb ik geleerd om cinema op verschillende manieren te ervaren.

Naast schoonheid, escapisme en troost is film een spiegel voor de rauwe en onverzoenlijke werkelijkheid. Tussen die polen begeeft cinema zich, zodat je op een moment nog in de roes kunt verkeren van een verliefdheid gevangen in zonlicht dat schittert over de Seine (Before Sunset bijvoorbeeld). Op een ander moment word je geconfronteerd met de zwartste bladzijden uit de geschiedenis, zoals uit de getuigenissen in Claude Lanzmanns Shoah. Cinema wordt gevoed door die onuitputtelijke bron van het menselijke bestaan dat je in al zijn facetten en complexiteiten terug kan zien op het witte doek. Genoeg reden dus om te blijven kijken en schrijven wat ik naast Indebioscoop ook doe voor Tubelight, 8WEEKLY, Gonzo (Circus), Schokkend Nieuws en Jegens & Tevens.

 

Films:		Les amants du Pont-Neuf – La haine – La grande bellezza – Branded to Kill – Opening Night – Il sorpasso – Pierrot le fou – The Parallax View – L’amour l’apres-midi – Bad Timing – Ucho – Apocalypse Now – Taxi Driver – Persona – Manhattan – Shoah – Andrei Rublev – Chungking Express – Before Sunrise/Sunset/Midnight – The Long Goodbye – The Big Lebowski – Il portiere di notte (The Night Porter)
Boekverfilming:		Le feu follet (1963, Louis Malle) en Oslo, 31. august (2011, Joachim Trier) Le Feu follet (Pierre Drieu La Rochelle)
Filmquote:		“Le cinéma substitue à notre regard un monde qui s’accorde à nos désirs” Openingszin Le mépris (1963) door filmcriticus André Bazin
Bioscoop:		Filmhuis Den Haag
Bioscoopsnack:		Drankflacon met …
Soundtrack:		Morvern Callar (2002)
Filmscène:		Les amants du Pont-Neuf (1991)