IFFR 2020 – Deel 2:
Enorme variatie korte films
door Michel Rensen
Met ongeveer 250 korte films is het kortfilmprogramma van IFFR net zo omvangrijk als het reguliere programma. Met tal van voorfilms, thematische voorstellingen en een 21-koppige Tiger Short-competitie.
Tiger Shorts-competitie
De Ammodo Tiger Short-competitie vormt een zeer gevarieerde mengelmoes van films die nieuwe vormen van verhalen vertellen onderzoeken. Een veelvoud aan experimenteel werk, waar concepten en ideeën vaak voorrang krijgen boven een narratief. De films zijn zelfs voor een doorgewinterde kijker vaak moeilijk te volgen, maar als je je overgeeft aan het experiment, heeft elke film in competitie iets eigens te bieden.
Aquí y allá
Melisa Liebenthals Aquí y allá begint een zoektocht naar de betekenis van het concept ‘thuis’ vanuit Google Earth. Vanaf haar eigen positie als Argentijnse immigrant in Frankrijk duikt Liebenthal in de geschiedenis van haar eigen familie, die na het vluchten voor het opkomend nazisme de wereld rondzwierf voor ze in Argentinië neerstreek.
Michael Portenoy mengt in Progressive Touch dans, absurdisme en porno. Met overdreven bewegingen voeren de personages een paringsdans uit. Op minimalistische sets worden hun lichaamsdelen als muziekinstrumenten gebruikt om vervolgens ritmisch tot een hoogtepunt te komen.
Narratieve korte film
Naast de experimentele korte films, zijn er in het Voices Short-programma tal van meer narratieve films te zien. Veel van deze films draaien als voorfilm bij een speelfilm, terwijl ook een selectie in compilatieprogramma’s te zien is.
Bait-regisseur Mark Jenkin slaagt er met Hard, Cracked the Wind in om poëzie op beeld te maken. Niet met trage en ambigue shots, maar door ritmische montage en het creëren van nieuw beelden door verrassende shot-combinaties. De film is een wervelende zwart-witvertelling over een behekste aktetas.
Baba
Sarah Blok en Lisa Konno maken met Baba het tweede deel uit een reeks van komische portretten van immigrantenvaders. Nadat Konno de camera op haar eigen Japanse vader richtte in Nobu, is in Baba de hoofdrol voor een Turkse muzikant die met zijn eigen dochter in gesprek gaat. Met een goede dosis humor reflecteert de film op de complexe en vaak onbesproken gevoelens die met de immigratie gepaard gaan en de rol van vaderschap in een veranderende culturele context. Hopelijk komt het regisseursduo snel met het volgende deel in de reeks.
Drie keer prijs
Al vroeg in het festival worden de korte filmprijzen uitgereikt. In de Tiger Shorts-competitie ontvangen drie films de gelijkwaardige hoofdprijs. In Sun Dog (Dorian Jespers) dwaalt de camera tijdens een nachtelijke sneeuwstorm door een bijna verlaten Russische stad. Als buitenstaander krijgt de hoofdpersoon geen toegang tot de stad en doolt daardoor als een soort geest van de ene naar de volgende inwoner tot een dubbele zon aan de horizon verschijnt.
Communicating Vessels
Communicating Vessels van Maïder Fortuné en Annie MacDonell vertelt een vervreemdende relatie tussen een kunstdocent en haar geniale doch wereldvreemde student. Gebaseerd op hun eigen ervaringen in kunstinstituten, als docent en student, lijkt de film toch vooral gemaakt voor een in-crowd.
Ismaïl Bahri’s Apparition laat zien dat complexe thema’s geen ingewikkelde opzet nodig hebben om te raken. Met enkel een oude foto en een lamp maakt Bahri de fysieke relatie tussen mens, geheugen en geschiedenis. Vanuit de schaduw brengt hij het verleden weer aan het licht.
30 januari 2020