Ain’t Them Bodies Saints

***

recensie  Ain’t Them Bodies Saints 

Outlaw met een klein hart

door Wouter Spillebeen 

Regisseur en schrijver David Lowery werkt vanuit zijn buikgevoel en dat merk je in Ain’t Them Bodies Saints. Het romantische drama loopt over van sentiment, ten koste van een sterk verhaal.  

Ain’t Them Bodies Saints opent met de woorden ‘Dit was in Texas’. In de jaren ‘70 zijn overvallers Bob Muldoon (Casey Affleck) en Ruth Guthrie (Rooney Mara) tot over hun oren verliefd en in verwachting van hun eerste kind. Maar een mislukte hold-up leidt tot een vuurgevecht met de politie. Ruth schiet een agent neer en Bob geeft zich over, neemt alle schuld op zich en spaart zijn vrouw en ongeboren dochter een celstraf.

Recensie Ain't Them Bodies Saints

Vier jaar later ontsnapt hij uit de gevangenis om met Ruth en dochter Sylvie een nieuw leven te beginnen. Zijn odyssee brengt hem over de Texaanse bergen en op het pad van agenten en outlaws. Echter Ruth leeft intussen onder bescherming van oldtimer Skerritt (Keith Carradine) en is bevriend met Patrick Wheeler (Ben Foster) – de agent die ze neerschoot. Of ze zomaar zal meegaan, is nog maar de vraag.

Romantische western
Ain’t Them Bodies Saints is gedrenkt in een melancholische westernsfeer. Het zuinige gebruik van kleur benadrukt de uitzichtloze situatie van Bob en het grote contrast tussen de vuurgevechten en de klassieke romantiek doet beide aspecten veel intenser overkomen. Het merendeel van de communicatie tussen de twee hoofdpersonages gebeurt via brieven tjokvol mierzoete en naïeve verliefdheid. Het romantische sentiment druipt ervan af.

Casey Affleck speelde in 2007 al een outlaw in The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford. Door Afflecks kleine postuur, hoge stem en jongensachtige blauwe ogen komt hij nooit over als een geharde crimineel. Dat ging hem zeer goed af toen hij de lafaard Robert Ford portretteerde, maar in Ain’t Them Bodies Saints maakt het hem ongeloofwaardig wanneer hij zegt dat hij vroeger de duivel was. Ook Rooney Mara geeft niet de performance van haar leven. Haar weinige scènes in Spike Jonze’s Her waren de meeste vertederende van de hele film en dat wil wat zeggen. Die magie is zoek in deze film. De beste prestaties komen van Ben Foster – die volgens onafhankelijke filmsite Indiewire een Oscarnominatie verdiende – en Keith Carradine.

Recensie Ain't Them Bodies Saints

Hereniging en opoffering
De focus van Ain’t Them Bodies Saints ligt op hereniging en romantische opoffering, niet op een gedurfde ontsnapping en far-west-achtige duellen. Dat is duidelijk door wat David Lowery besluit niet te vertellen. Hoe is Bob uit de gevangenis ontsnapt? Hoe is hij zo ver geraakt zonder gevonden te worden? Wie heeft de schietgrage outlaws op hem af gestuurd en hoe kan het dat Patrick Bob zo dicht op het spoor is? Lowery introduceert plotpunten die het verhaal verder helpen, zonder die subplots diep uit te werken. Dat kan charmant zijn, maar werpt in dit geval steeds meer vragen op.

De film is absoluut genietbaar en raakt soms alle juiste noten. Maar net als Bob Muldoon is Ain’t Them Bodies Saints en outlaw met een klein hart: een onafhankelijk ogende film met een eigen visie op de klassieke romantiek, maar net te weinig ballen om helemaal te overtuigen.

15 maart 2014

MEER RECENSIES