***
recensie Fast & Furious 5: Fast Five
Beste van de reeks
door Cor Oliemeulen
In Fast & Furious 5: Fast Five hebben autodieven Vin Diesel en Paul Walker hun zinnen gezet op honderd miljoen dollar van de maffiakoning van Rio. Daarvoor moeten ze wel eerst inbreken in een zwaar beveiligd politiebureau. Een onderhoudende film vol sensatie, stunts en vuurwerk. Bij voorkeur kijken met het verstand op nul.
Om het beoogde fortuin te kunnen binnenhalen, moeten specialisten uit alle hoeken van de wereld worden opgetrommeld. We zien een reünie van de partners in crime uit de vorige edities. Goed nieuws voor de volgers van de reeks, die deel 5 dan ook het beste vinden. Na de Amerikaanse première gaf de helft van de (vooral jeugdige) bioscoopbezoekers het rapportcijfer tien.
Echte diehards van Fast & Furious moeten wel een uurtje wachten op de ingrediënten waarmee het tien jaar geleden begon: jankende turbo’s, gierende banden in adembenemende wegraces en lekkere meiden in korte rokjes die bevallig op de motorkap leunen. Tot die tijd maakt regisseur Justin Lin ruimte voor het bevrijden van titelheld Dominic Toretto (Vin Diesel) uit een gevangenentransport en het stelen van exclusieve auto’s uit een rijdende trein.
Testosteron
In een mix van Ocean’s Eleven en Gone in Sixty Seconds en met een vleugje Jason Bourne gaat vervolgens het kat- en muisspel tussen Toretto’s team, de maffia en de politie in de hoogste versnelling. Prachtige en flitsende beelden tegen het decor van Rio de Janeiro en de favela’s, ondersteund door mooie soundeffecten. De teksten zijn no-nonsense met humor, de auto’s wreed en het testosteron druipt van het doek.
De nieuwe karakters in deze jongste uitgave zijn goed gekozen. Neem Dwayne ‘The Rock’ Johnson, levende legende als zevenvoudig wereldkampioen showworstelen. Hij speelt Hobbs, de FBI-agent die als een bloedhond iedere crimineel weet op te sporen. Acteren blijkt een vak apart, maar met zijn imposante gestalte oogst hij sympathie als superspeurder die geniet van elke scène. Hij is ultrastoer, gezegend met een scherp analytisch vermogen en mag vaak met one-liners strooien.
Schietpartijen en achtervolgingen
De filmkeuring acht Fast Five geschikt voor het grote publiek. Ondanks de vele schietpartijen en achtervolgingen moet je goed kijken om een druppel bloed te zien. Een typisch voorbeeld is de bevrijding van Toretto: de bus met gevangenen gaat wel tien keer over de kop waarna een tv-station vrolijk meldt dat er geen enkele gewonde is gevallen.
Fast Five heeft bijna twee uur nodig om te komen tot de uitsmijter die even spectaculair als ongeloofwaardig is. Een originele achtervolging die als gedenkwaardig in de geschiedenisboeken van de actiefilm kan. Ultiem popcornvermaak voor actie en autoraces minnende fans die halsreikend zullen uitzien naar deel 6.
5 mei 2011