In ‘Ondertussen, op de redactie’ corresponderen onze redacteuren over actuele en heikele filmkwesties en blijkt dat men het lang niet altijd met elkaar eens is.
Ondertussen, op de redactie
"Met hoeveel respect Utøya 22. juli ook gemaakt zal zijn, ze zal de wonden van die dag nooit helemaal kunnen helen. Waarom dan toch zo'n document dat het verleden terughaalt?"
De Fietser, een ‘meditatieve film’ over fietsen in Amsterdam, draait vanaf 24 mei in de bioscoop. ‘Hè, alweer Amsterdam?!’, verzucht een collega, alsof er buiten de hoofdstad helemaal niks gebeurt.
“Ik was ietwat verbijsterd toen ik zag dat Resurrection (Kristof Hoornaert) met een paar omhalen van de pen kapot werd geschreven door de Nederlandse pers.” Want vindt onze redactie?
“Hoe lastig mensen én films in een hokje zijn te stoppen, bewijst de uitreiking van The Golden Globes. I, Tonya is volgens mij een volbloed drama, maar zit in de categorie ‘Komedie of Musical’.
Dolby onderzoekt hoe mensen films beleven. Door het plaatsen van biosensoren worden lichamelijke en emotionele reacties gemeten. Van welke kleuren en geluiden raak je gestrest of opgewonden?
“Er speelt de onuitgesproken aanname dat een speelfilm over karakters, personages, moet gaan. Daar wordt de film op beoordeeld. Maar is dat idee niet een beetje ouderwets geworden?”
De ‘griezelroman’ vertegenwoordigt de eerste fase van de roman. Op vergelijkbare wijze zijn ‘griezelfilms’ populair in de beginjaren van het nieuwe medium, de cinema.
Bijna de hele pers is laaiend enthousiast over de Mexicaanse film La región salvaje. Is het inderdaad een pareltje of hebben redacteuren van InDeBioscoop hun bedenkingen? Vast wel!
Films zonder geweld zijn steeds zeldzamer. Geweld wordt gebracht als entertainment en is een doel op zich. Vaak geldt: hoe excessiever hoe beter. Discussie over geweld in films.
“Zero Days is geen gezellige docu en ik merk in mijn omgeving dat veel mensen willens en wetens wegkijken van de donkere kanten die er ook aan web, smartphone en sociale media kleven.”
Het filmjaar 2017 is goed begonnen, maar de weerstand tegen de Amerikaanse cultuur lijkt groeiende. Redacteuren van InDeBioscoop wisselen van gedachten over 'als maar weer hetzelfde'.
“In je eerste stuk over Jim Jarmusch noem je John Cassavetes ‘de eerste grote onafhankelijke filmmaker’. Ik ben benieuwd waarom je hem aanwijst als eerste onafhankelijke (Amerikaanse) cineast.”
“Afgelopen week een inhaalslag gemaakt. Even wat films gekeken met het verstand op nul, want daar heb je af en toe behoefte aan. Tegelijkertijd is er nog zovéél wat ik ‘moet’ kijken.”
"Een tijdje geleden mailde ik met Alfred naar aanleiding van mijn stukje over oostelijke westerns. Ik vroeg me toen af: waar is het onvervalste plezier van de vroegere westerns gebleven?"
In de documentaire Lo and Behold zie je dat niemand meer om het internet heen kan. Maar waar ligt de grens van alle toepassingsmogelijkheden? Wat vinden redacteuren van InDeBioscoop ervan?
“Na het kijken van High-Rise kan ik me niet ontworstelen aan de thematiek van Fritz Langs Metropolis. Mogelijk heeft Ballard de roman Metropolis gelezen of de film gezien."