*
recensie Vacation
De filmrecensent: ‘the unbearable lightness of being’
door Cor Oliemeulen
De vader van een Amerikaans gezin neemt zijn vrouw en twee zoontjes mee op een trip naar een pretpark. Onderweg beleven ze tal van avonturen en is de lol voor de kijker ver te zoeken.
Als recensent kun je te maken krijgen met films die in drie letters zijn samen te vatten. Zo’n confrontatie kwijt je van een dankbare taak, want het kan heerlijk opluchten om een gedrocht inhoudelijk de grond in te stampen. Het biedt bovendien creatieve kansen om weinig gebruikte woorden te bezigen, zoals kwakkelig, horribel of honteus. Tegelijkertijd is het bespreken van flepse, hulpbehoevende wanproducties ondankbaar, want hoe kun je een sprankje hoop putten uit zoveel indolente, infantiele ellende?
Vrieskast
Het is niet ondenkbaar dat de debuterende scenarioschrijvers van Vacation (we zullen hun namen niet noemen) tijdens hun eigen vakantie zich in laveloze en bedwelmde toestand bij het kampvuur suf lachten, zich niet realiserend dat ze zo genadeloos hun vingers zouden branden aan de kansloze reanimatie van een dertig jaar oude komedie. Vacation was destijds de beste aflevering van de Lampoon-serie: Harold Ramis regisseerde, John Hughes schreef het originele verhaal en Chevy Chase was op zijn best als het hoofd van het gezin Griswold.
Chase, gezegend met zijn typische meligheid en onbeholpen mimiek, wist zich met een niet te versmaden potje slap geouwehoer uit elke situatie te kletsen. De arme Ed Helms (The Hangover), die het hoofd van de nieuwe generatie Griswold in deze zogenoemde sequel speelt, bezit niets van de timing en charme waarmee Chase elke vrieskast kon ontdooien. En met zo’n verschrikkelijk script vol clichés, platvloersheid en genitaliën kan zelfs Al Pacino (ook ooit actief in een *-sterrenfilm, zie onderaan) niets aanvangen.
Onderbroek
De chemie tussen Ed Helms en Christine Applegate (Anchorman) is nul komma nul vergeleken met Chevy Chase en Beverly D’Angelo; de bijrollen van Leslie Mann (17 Again) en Chris Hemsworth (Thor) zijn bedroevend, en niet alleen omdat laatstgenoemde als watergegolfde macho in onderbroek ongemakkelijke poses in de slaapkamer moet uitvoeren. Het meest teleurstellend is dat Chase en D’Angelo zich voor de finale van de jongste Vacation hebben laten strikken.
Als opa en oma zijn ze wel zo aardig om de familieleden na alle onfortuinlijke reisavonturen richting Walley World hun originele Wagon Queen Family Truckster beschikbaar te stellen. De aanblik van de omgebouwde avocadogroene Ford-stationwagen met nephouten panelen en acht koplampen doet direct terug verlangen naar het oorspronkelijke gezin Griswold met hun veel leukere en beschaafdere belevenissen, zoals de hilarische ontmoetingen met Randy Quaid als de onbehouwen neef en John Candy als de zenuwachtige bewaker van Walley World. Die begrepen wat comedy is.
Dogma
Er is niets tegen grove en politiek incorrecte humor. Echter de slomp hersenloze pulpkomedies die de laatste jaren de bioscopen overspoelt, rechtvaardigt de spoedige oprichting van een comité in de geest van Joseph McCarthy. Studio’s, producenten, scenaristen, regisseurs, acteurs en distributeurs onderwerpen zich aan een nieuw Dogma-manifest waarin het begrip gereproduceerde wansmaak puntsgewijs zal worden gedefinieerd om vervolgens aan de toegangsdeuren van alle Pathé-theaters te worden gespijkerd. Anders blijft het lichtvoetige lot van de recensent om soms de alarmbel te luiden voortbestaan.
Voor lezers die graag hun woordenschat willen uitbreiden, volgen hier wat misbaksels die het beoogde comité vast niet zouden hebben overleefd: Blended * A Good Old Fashioned Orgy * A Haunted House 2 * The Heat * Identity Thief * Jack and Jill * Our Idiot Brother * Pixels * Sex Tape * Ted 2 * This is 40 * We’re the Millers *. Kandidaten voor de ballotagecommissie kunnen zich melden bij de redactie.
24 september 2015