5 real life documentaires met bijzondere personages

Vijf real life documentaires met bijzondere personages

Dreams-of-a-Life

Tijdens het IDFA richt Indebioscoop zich op onderbelichte en bijzondere documentaires die je gezien moet hebben. Deze tweede lijst richt zich op real life documentaires, waarin passies, keuzes en de levens van bijzondere personages centraal staan.

Samenstelling: Suzan Groothuis en George Vermij

1. – Dreams of a Life (2011, Carol Morley)

In Dreams of a Life poogt filmmaker Carol Morley naar aanleiding van een onthutsend nieuwsbericht meer te weten te komen over het leven van Joyce Vincent. Deze jonge vrouw werd drie jaar na haar overlijden in haar flat gevonden, terwijl haar televisie nog aanstond. Wie was zij en waarom werd zij door niemand gemist?

Naar aanleiding van Morleys oproep wordt het leven van Joyce geleidelijk aan ingekleurd. Vrienden, die al een tijd uit contact waren, vertellen over haar kleurrijke, maar ook eenzame bestaan. Volgens insiders was Joyce een innemende, exotische en prachtige vrouw. Maar er ging ook een mysterie van haar uit, iets wat zij niet wilde delen met anderen. Gereconstrueerde beelden van Joyce gaan samen met interviews en zelfs een gevonden geluidsopname. Met haar film geeft Morley een vrouw die drie jaar lang niet gemist werd weer identiteit, maar wel een waar tragiek achter schuilt. Dreams of a Life toont fragmenten uit een bewogen leven dat eindigt in pure eenzaamheid. Of zoals een oude vriend het zo mooi zegt: “You’d be thinking, this got to be fiction. But this is real life.” (SG)

2. – Deep Water (2006, Louise Osmond, Jerry Rothwell)

In de zomer van 1968 varen negen mannen uit op de eerste non-stop solo zeilrace rond de wereld, uitgeroepen door de Sunday Times. Een van hen is de onervaren Brit Donald Crowhurst. De man weet alles van boten bouwen, maar varen en dan zeker een non-stop zeilrace rond de wereld is vragen om problemen. Toch is er, misschien wel door zijn enthousiasme en geloof in zichzelf, vertrouwen in hem. Maar er is ook druk, want als Donald afziet van de race moet hij het geld dat in hem geïnvesteerd is terug betalen.

Donald vertrekt op de laatst mogelijke dag, 31 oktober, zijn vrouw en kinderen achterlatend. Deep Water toont vervolgens het verloop van de wedstrijd, waarin niet alleen Crowhurst maar ook de andere zeilers (onder wie bekende namen als Robin Knox-Johnston en de Fransman Bernard Moitessier) gevolgd worden. De race krijgt echter een andere wending als Crowhurst, die met tegenslag te maken krijgt, valse positiebepalingen doorgeeft. Deep Water laat in een spanningsvol tempo, laverend tussen drama en thriller en geleid door de kalme voice-over van Tilda Swinton, zien hoe het rotsvaste vertrouwen van een man omslaat in waanzin en onmacht. Waarin de zee, maar misschien nog wel meer de menselijke geest de grootste vijand is. Meeslepend en tragisch, dit project van een “dare and do, homegrown British hero”. (SG)

3. – Marwencol (2010, Jeff Malmberg)

Nadat Mark Hogancamp in een bar heftig in elkaar wordt geslagen verandert alles drastisch. Zijn geheugen is gewist en hij heeft moeite om zijn leven weer zin te geven. Gelukkig vindt hij door zijn creativiteit een uitweg en bouwt hij Marwencol. Het fictieve dorp wordt bewoond door speelgoedsoldaten en is gesitueerd in een soort fantasiewereld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Mark geeft elke pop een karakter en een complexe achtergrond mee. Hij heeft ook veel oog voor detail en maakt indrukwekkende foto’s van de poppen om zo een verhaal te vertellen. Al snel blijkt er een link te zitten tussen Marks trauma’s en het oorlogsgeweld dat hij uitbeeldt. Zijn foto’s worden ondertussen opgepikt door een galerie in New York die een tentoonstelling voorbereidt. Regisseur Jeff Malmberg geeft met zijn film een innemend portret van Mark en zijn fantasiewereld die geleidelijk wordt opgepikt door de nieuwsgierige buitenwereld. (GV)

4. – Rain in my Heart (2006, Paul Watson)

Rain in my Heart is een eerlijke en pijnlijke documentaire over alcoholisten in Engeland. Aan de hand van portretten van heftige gebruikers die onder toezicht staan van artsen probeert regisseur Paul Watson een idee te krijgen wat mensen drijft om te blijven drinken. Wat volgt is een keiharde en confronterende film over verslaafden aan de rand van de afgrond. Watson schroomt niet om je als kijker de getuige te laten zijn van de lichamelijke aftakeling die het gevolg is van zwaar alcoholmisbruik. Met zijn oprechte en betrokken aanpak bouwt hij ook een intieme band op met de mensen waardoor de docu meer is dan een koel en objectief verslag. (GV)

5. – Crumb (1994, Terry Zwigoff)

Robert Crumb is een uniek figuur. Bekend geworden met zijn gewaagde strips in de jaren zestig werd hij al gauw een boegbeeld van de nieuwe tegencultuur. De man zelf, ouderwets gekleed en een verzamelaar van oude Blues-platen, is echter moeilijker te plaatsen wat wel blijkt uit Terry Zwigoffs prachtige portret van de tekenaar. Het toont zijn moeilijke jeugd gedomineerd door een autoritaire vader en zijn vreemde broers. Om een leven als onpopulaire nerd te ontvluchten stort Crumb zich al snel op het tekenen. Een uitweg om het hersenloze conformisme van het Amerika van de jaren vijftig te ontvluchten. Anders dan zijn broers die ook tekenden en zorgden voor sibling rivalry in huize Crumb, heeft Robert het wel gemaakt. Zijn broers zijn minder goed terecht gekomen, wat blijkt uit interviews waar Robert met hen praat over vroeger. Daarnaast biedt de docu een mooi beeld van Crumbs carrière en de controverses die zijn tekeningen hebben veroorzaakt. Vooral zijn uitbeelding van vrouwen en seks komen aan bod en worden genuanceerd en kritisch besproken door verschillende collega-striptekenaars, maar ook de invloedrijke kunstcriticus Robert Hughes. (GV)

21 november 2014

 

Alle leuke filmlijstjes