An

***

recensie  An

De kleine dingen des levens

door Nanda Aris

Het verhaal van een man die een bakkerswinkeltje runt, waar hij de Japanse zoete lekkernij dorayaki verkoopt, een oude vrouw die hem daarbij komt helpen en schoolmeisjes die het goedje komen eten. Ieder van hen heeft zijn eigen verhaal. De film wordt het best gewaardeerd in licht sentimentele stemming.

An is de nieuwste speelfilm van Naomi Kawase, gebaseerd op het gelijknamige boek van Tetsuya Akikawa (pseudoniem voor Durian Sukegawa). Eerder maakte ze de films The Mourning Forest, Suzaku en Still the Water, waarvan de eerste twee in de prijzen vielen op het filmfestival van Cannes. Ook An werd in 2015 vertoond op het filmfestival in Cannes, als openingsfilm van de ‘Un Certain Regard’-sectie.

An

An
De naam An komt van de rode adukibonen-pasta waarmee de dorayaki (kleine pannenkoekjes met daartussen an) gevuld zijn. De neerslachtige Sentaro (Masatoshi Nagase) verkoopt deze dorayaki, gevuld met bonenpasta uit blik, in het winkeltje dat hij runt. Zelf eet hij de dorayaki niet met plezier, maar wanneer op een dag de oude Tokue (Kirin Kiki) langskomt en haar eigengemaakte an-vulling aan hem geeft, weet hij niet wat hij proeft.

Tokue zou graag in het winkeltje willen werken, maar Sentaro wijst haar in eerste instantie af. Ze is met haar 76 jaar op leeftijd, en bovendien kan ze door een ziekte aan haar handen de potten, waarin de an wordt klaargemaakt, niet tillen. Maar na het proeven van Tokue’s an besluit hij zijn krachten te bundelen met Tokue.

Magie
Het leukste gedeelte van de film begint. We zien Tokue en Sentaro samen an  bereiden in de ochtend; de bonen worden met liefde geroerd, gekookt en gewassen. De magie rondom het klaarmaken van eten doet denken aan Chocolat, alleen slaagt die film beter in het vasthouden van de magie en voelt het verhaal minder gekunsteld, waardoor we meer sympathie voelen voor de spelers. In An ligt het er soms te dik bovenop en is Tokue iets te wijs, zoals wanneer ze meermaals praat over de kersenbloesem die buiten het winkeltje staat. Het voelt als een bejaarde wiens advies we weten dat goedbedoeld is, maar waarvan de moraliserende woorden hun doel niet raken.

An

Najaar
De verkoop van de dorayaki schiet omhoog, nu de an zelfgemaakt wordt. Maar met de bekendheid komen ook de roddels over de ziekte van Tokue, welke per ongeluk door Wakana (Kyara Uchida), het verlegen schoolmeisje dat elke dag dorayaki komt eten, aangewakkerd worden.

De herfst doet zijn intrede, en Tokue besluit zich terug te trekken. Ze heeft Sentaro en Wakana de ogen geopend, om een eigen weg te volgen. En ook de kijker krijgt advies mee: luister naar de natuur, waardeer de kleine dingen des levens, ook als je dromen geen werkelijkheid kunnen worden. Laat de maatschappij niet je hoop wegnemen, zelfs niet als het pad dat je bewandelt onomkeerbaar lijkt.

7 februari 2016

MEER RECENSIES