Hesher

***

recensie   Hesher

Verrassende antiheld

door Cor Oliemeulen

‘Loud music. Pornography. Burning shit to the ground’. Enkele hobby’s van Hesher worden op de website van de film krachtig samengevat. De zwarte tragikomedie over deze fictieve antiheld trok twee jaar geleden al de aandacht op filmfestivals.

Nog voor zijn optredens in Inception en 50/50 kroop Joseph Gordon Levitt in de huid van Hesher, een aso die schijt heeft aan alles en iedereen. Grove bek, lange haren en kinderlijk gezette tatoeages die niets aan de verbeelding overlaten. Fan van Metallica en als het moet een tikkeltje gewelddadig. Door een samenloop van bizarre omstandigheden weet hij binnen te dringen in het gebroken gezin van de dertienjarige TJ, zijn apathische vader en verwarde oma. Het huis blijkt gedompeld in zware rouw. In al zijn onaangepastheid brengt Hesher wat leven in de brouwerij.

Hesher

Lamgeslagen vader
Hij rookt ongewenst in huis, gebruikt de wasmachine zonder te vragen en loopt in zijn onderbroek rond terwijl hij TJ continu intimideert. Door de tranquillizers en het verdriet om zijn overleden vrouw is pa te lamgeslagen om dit door te hebben. Hij denkt dat Hesher een vriend van zijn zoon is. De ongenode gast eet mee, schuwt geen boer of schuine opmerking en neemt bezit van de garage waar hij slaapt en scheurt op zijn elektrische gitaar. Oma is al lang blij dat ze weer eens wat muziek hoort in huis.

Ze blijkt het aardig te kunnen vinden met Hesher. Zijn grofheden en foute grapjes komen gelukkig niet helemaal aan, maar het filosofische verhaal van de slang en de muis wekt sympathie. Het duurt dan ook niet lang voordat Hesher voorstelt de inhoud van oma’s medicinale sigaretten met een waterpijp te roken. TJ en zijn vader bezoeken op dat moment een groepsgesprek met lotgenoten. Deze scène is met zoveel intense treurnis in beeld gebracht dat compassie zomaar kan omslaan in hoon.

Hesher

Kindsterretje of stuntman?
TJ zit niet te wachten op therapeutische sessies. Hij heeft al genoeg aan zijn hoofd met Hesher. Tot overmaat van ramp krijgt hij te maken met een andere lastpost. De rol van TJ wordt geloofwaardig vertolkt door Devin Brochu, die met een feilloos gevoel voor drama de belofte van nieuw kindsterretje inlost. Mocht hij het onverhoopt niet gaan redden als acteur, dan kan hij altijd nog solliciteren naar de functie van stuntman. Zelden liet iemand van die leeftijd zich zo uitbundig molesteren, omver rijden en van zijn fiets vallen.

Een andere opvallende rol is weggelegd voor Natalie Portman, nog voordat ze de Oscar won met Black Swan. In Hesher is ze geen lichtvoetige stervende zwaan, maar een onzekere, sullige supermarktcaissière met een te grote bril. Deze licht neurotische Nicole redt TJ een keer uit de handen van zijn belager. Ze ontwikkelen samen een bijzondere vriendschap, waarmee Hesher zich uiteraard gaat bemoeien. Ook de grootmoedervertolking van Piper Laurie (de ultrareligieuze moeder in het horrordrama Carrie, 1976) is realistisch.

Regisseur Spencer Susser maakt met Hesher  een veelbelovend speelfilmdebuut. Een komisch drama over een nihilist die het met zijn non-conformistische gedrag klaarspeelt een puberjongen en zijn vader uit een moeras van rouw te trekken. De uiteindelijke manier waarop is even hilarisch als gedenkwaardig.

 

22 februari 2012

 

MEER RECENSIES